Jij en jij alleen

26

Laura

Vermoeid kom ik het schoolplein op sjokken. Ik ben toe aan de vakantie. Al die toetsen beginnen op mijn energie level te werken. Energie level nul op het moment.

Ik duw de school deur open en het eerste wat me opvalt is een meisje volledig in tranen met een lachende Ryan op tien meter afstand. Het is weer zover.

Ik laat een diepe zucht en loop in een rechte lijn naar mijn locker. Ik open hem en gooi er een paar boeken in die nog niet nodig zijn.

'Goedemorgen lieve Laura!' Klinkt een enorm sarcastische en blije Ryan opeens naast me. 'Wat wil je?' Vraag ik meteen geïrriteerd. 'Jou, maar dat wist je al.' Ik rol met mijn ogen. Wat een cliché antwoord die ik wel had kunnen zien aankomen. 'Wauw, tien punten voor je originaliteit.' Zeg ik verveelt. Een klein grijnsje verlaat zijn mond. 'Paar weken geleden was je leuker.' Zegt hij opeens serieus. 'Ja, jij ook.' Kaats ik terug en gooi mijn locker dicht. Een paar weken geleden was ik echt super verlegen en durfde ik nooit mijn mond open te trekken, maar sinds hij in mijn leven is durf ik dat wel. Het is eigenlijk gek wat een persoon met je karakter kan doen.

Zodra ik wil weglopen gaat Ryan opeens voor me staan. 'Oh, maar ik ben geen spot veranderd, Lau, jij wel.'

'Mag ik er langs?' Vraag ik hem negerend. 'Ga je dan weer leuk doen? Misschien word je daar alleen maar lekkerder van.' Grijnst hij. Boos kijk ik hem aan. 'Doe niet alsof je me kent! Ga niet zeggen dat ik ben veranderd, je kent me niet en je weet niets van me.' Sis ik naar hem. 'Ik weet wel iets.' Grijnst hij weer. Ik kijk hem aan met een gefronste wenkbrauw. 'Ik weet zelfs meer.'

'Zoals?' Vraag ik. Hij komt dichter bij mijn hoofd. Ik sta verstijfd stil en probeer neutraal te blijven, maar ik voel dat ik zenuwachtig ben.

'Je bent een kwetsbaar, zwak en bang persoon en dat zijn mijn favoriete punten om mee om te gaan.' Fluistert hij in mijn oor. Geschrokken en boos deins ik terug. Ik geef hem een flinke duw en loop snel langs hem naar de eerste les van deze dag. Mentorles. Shit, les met Ryan dus aangezien we in dezelfde klas zitten.

Ik neem plaats op mijn plek. Joy is er nog niet. Ik zit naast haar bij mentorles. Gelukkig komt ze al snel binnen rennen. 'Hey.' Lach ik naar Joy die hijgend naast me komt zitten. 'Hallo!' Lacht ze. De deur wordt dicht gedaan door de leraar. Meneer Valk is onze mentor. Het is waarschijnlijk de leukste leraar die ik ooit gehad heb!

'Goedemorgen klas! Zoals jullie weten-' Meneer Valk wordt afgekapt door een deur die open zwaait en Kayne, Justin en Ryan komen lachend binnen. Meneer Valk blijft rustig en wacht af tot ze zitten. Hij weet tenslotte wel dat ze niet handelbaar zijn. 'Fijn dat jullie ook op tijd zijn, jongens.' Knikt hij ze toe. 'Zoals jullie weten' Gaat meneer Valk verder. 'Gaan we binnenkort op werkweek naar Dallas in Texas. We gaan er met een bus heen. We zitten in een hotel. Per gehuurde kamer zitten vier leerlingen. Twee jongens en twee meisjes. Per kamer zijn twee slaapkamers. Meisjes op de meisjes slaapkamer en jongens op de jongens slaapkamer.'

'Nou, ik kan niks beloven Valkje!' Onderbreekt Ryan meneer Valk. Trots geeft Ryan, Kayne en Justin een high-five. Ik rol met mijn ogen. Sukkels. 'Volgende week hebben jullie vakantie. De week na de vakantie gaan we op werkweek. Dat is dus meteen na de vakantie. Jullie ouders of verzorgers hebben een mail gekregen met verdere informatie. Ik zal jullie nu vertellen waar jullie opwachten en wat de kamer indeling is.' Vertelt meneer Valk. Ik hoop zo dat ik bij Joy of Mila zit! Met de rest kan ik ook goed, maar met hen het beste! 'Ilse, Carolina, Tyler en Wesley. Jullie hebben kamer één. Miranda, Mila, Justin en Dave. Jullie hebben kamer twee.' Bij Mila kom ik helaas niet, maar gelukkig ook niet bij Justin! 'Benthe, Nienke, Sven en Kevin. Kamer drie is voor jullie! Joy, Nova, Rutger en Kayne. Kamer vier.' Oh nee! Ik zit niet bij Joy! Dit was de één na laatste kamer... Ryan is nog niet ingedeeld.

'Karlijn, Laura, Quin en Ryan. Vijf is jullie kamer. Dit is de kamer indeling en die wordt niet meer aangepast.' Sluit meneer Valk zijn verhaal af.

Schiet. Me. Dood.

Na de les loop ik naar meneer Valk toe. 'Meneer ik wil niet bij Ryan!' Zeg beangstigt. 'Dat wil niemand, Laura.' Zegt hij ongeïnteresseerd. 'Meneer hij zit al weken achter me aan! Alsjeblieft laat me ruilen!' Smeek ik. 'Zoals ik al zei, geen aanpassing meer mogelijk.' Boos loop ik het lokaal uit. Ach ja, er zit tenminste één voordeel aan deze ramp en dat is Karlijn. Ze is oprecht een aardig meisje en ik kan het, na Joy en Mila, het beste met haar vinden. Maar Ryan?

Ryan?!

Waar aan heb ik dit te danken? En oh ja, Quin, Quin scheelt qua gedrag niet heel veel met Ryan! Waarom word ik altijd gestraft voor niets?