Նրա հայացքը....... դիմագծերը, աչքերը: Աննկարագրելի է..նա ամենագեղեցիկ աղջիկն է, ում տեսել եմ կյանքում: Նա նայեց աչքերիս մեջ...... Նրա աչքերում այնքան գաղտնիքներ են բանտարկված, խորհրդավոր մի հայացք: Ես փախցրի հայացքս. այլևս ուժ չունեմ, որ կարողանամ նրա աչքերին նայեմ: Բերանս բացեցի, բայց չէի կարողանում ոչ մի բառ արտասանել: Ուժերս հավաքեցի, հետ բերեցի սառնությունս ու ասացի.
- Ասում էի չէ՞, քեզ պահիր, իմ ՙՙխաղալիքները՚՚ ավելի լավն են:
- Բայց.....
- Վերջացրու.... գնանք:
Ես հազիվ էի զսպում ինձ, որ չպտտվեմ: Այս ինչ զգացմունք է, չեմ կարողանում կողմնորոշվել: Ծնկի եկա ու ձեռքերս ամուր սեղմեցի սրտիս:
Ուզում էր դուրս թռչել.մի՞թե այդ փոքր լույսը կարող է հաղթել խավարին։
- Սե՞մ: Լավ չե՞ս զգում քեզ։
- Լավ եմ: Արի գնանք:
- Ի դեպ սեպտեմբերի 1ն է: Կարող ես մի օր դասի նստել:
- Ուզում ես նստի, ես բոլոր թեմաները անգիր գիտեմ:
- Լաաաաավ:
Դասից արդեն 35 րոպե անցել էր, երբ ես ու Դեյվը մտանք դասարան:
Ընդամենը 2 ազատ տեղ էր մնացել: Ու տարբեր տեղերում: Վերջին նստարանին նորեկն էր:
- Դեյվ դու վերջում նստ.....
- Միստր Կալլեն, Դեյվիդը զբաղեցրել է իր տեղը, իսկ դուք նստեք վերջում:
- Ես չեմ ուզում:
- Լավ, ուրեմն գնա տնօրենի մոտ:
- Ինչի՞։
- Ուշացել ես, թեմաներ ես բաց թողել:
- Ես ուշացել եմ, բայց բաց չեմ թողել:
ՆԱ ինձ 5 րոպե առանց դադարի հարցեր տվեց տարբեր դասերից: Եվ վերջի հարցի պատասխանը չկարողանալով տալ՝ կանգնեցի ընտրության առաջ: Իհարկե, չէի ուզում լսել տնօրենի 3 ժամանոց լեկցիան և գնացի նստելու:
- Մյուս կողմում նստիր,նորե՚կ:
- Ինչու՞:
- Այդպես եմ ուզում:
- Անցի'ր,այն կողմում նստիր:
Ես քմծիծաղ տվեցի, հետ քայլեցի, դուրս եկա դասարանից ու ուժեղ փակեցի դուռը: Զուգադիպեց և ,դռան փակելուն պես, զանգը հնչեց:
- Սե'մ,ինչի՞ ես սենց վարվում:
- Որովհետև նա............
ВЫ ЧИТАЕТЕ
¥¥©©¥¥
RomanceՈրբ մի տղա, ում կյանքը դարձրել էՙՙսառույց՚՚, կոպիտ, սառը, անզգացմունք: Դարձել է մի ՙՙխավարՙՙ: Կկարողանա արդյոք մի փոքր լույսը փրկել նրան???.....Սիրո գաղափարը, պայքար սիրո համար, դժբախտ ճակատագիր,