TATLI BELA: AŞK

Kıskanç

Her zamanki köşeme oturdum kahvemi yudumluyordum. Gazetemi okurken karşıma bir haber çıktı. Bir de ne göreyim;Sevdigim erkek bir kızla el ele yakalanmış fotoğrafları var.
Kahvemi koydum masamın üstüne evin içinde dolanmaya başladım çünkü çok sinirliydim. Dolanırken arıyordum sevdigimi , erkeğimi. 2 kez aradım açmadı 3. de açtı ve hiçbir konuşma fırsatı vermeden bağırdım çığırdım. İçimden geçenlerihiç tereddüt etmeden söyledim. Rahatladım. Ben telefonu konuşmasına imkan vermeden kapatmıştım. Sonra beni aramaya
başladı. Ben açmadım ama hiç aralıksız akşama kadar aramıştı.Ben yinede açmadım. Bu deli gece yarısında bahçeme gelip :
"Beni bir kere olsun dinle lütfen Defne!" diye bağırdı. Açtım kapıyıve başladı bana yalvarmaya : "Senin düşündüğün gibi değil olay tamamen bambaşka bir şey. Benim hiç bir şeyden haberim yoktu.Her şey planlanmış gibi yolda yürürken hiç tanımadığım bir kadın
geldi ve elimden tuttu. O kadın elimi tuttuğu an da fotoğrafımı çekmeyebaşladılar. İnan ki benim hiçbir suçum yok ve her şeyden habersizdim."diyerek yalvardı bana ben kapıyı dinledikten sonra kapattım.
Yatağıma oturmuş ağlıyordum. Bu her şey nasıl olur nasıl beni aldatır,nasıl beni kullanıp atabilir, bu kadar kolay mı her şey, diye ağladım.Oysaki anlattığı şeylerle gazetede yazanların hiç biri alakalı değildi.
Beni tekrar aramaya başladı gece saat 02:47 de beni arıyordu. Açtım ve şu cümleleri söyledi:
"Benim dediklerimin senin için hiç mi önemi
yok sen bana hiç mi güvenmedin Defne ama sana göstereceğim. Suçsuz olduğumu ve olayın ne olduğunu sana kanıtlayacağım." dedi ve kapattım. Günün yorgunluğu ve bu sinir, üzüntü, stres beni yıpratmıştı. Çok yorgundum uyuyup kalmıştım. Sabah olduğunu ördek sesi olan alarmım bana gayet iyi haber vermişti. Yine stresli bir gün yine üzücü bir gün olmasını hiç mi hiç istemiyordum. Şimdiye kadarki hayatımın en kötü günlerini geçiriyordum. Sevdiğimden bir haber var mı diye telefona bakmaya bile tereddüt ediyordum; ya bir kötü haber var ise ? O zaman tüm günüm başlamadan biterdi. Bu korkuyla telefonu öğleye kadar açmadım.