Hoofdstuk 114

13.8K 373 40
                                    







'Hoe groot is de kans dat ze nog leven?'

'Klein.. Heel klein, maar het is meer dan niks' antwoord zayn.

'Misschien moeten we het Niall en Harry vertellen. Dit kunnen we niet geheim houden.'

'Ze gaan flippen' Zucht hij.

'Dat moet dan maar. Het is niet eerlijk om niks te zeggen.' Zeg ik.

'We wachten een dagje, als Liam ze nog steeds niet gevonden heeft vertellen we het ze'

'Weet je het zeker?'

'Als we ze vinden bespaard dat een hoop gedoe' Zayn staat op van zijn plekje op het bureau en loopt naar het raam.

'Ik weet niet of ik-'

'Je wilt Harry toch niet verdrietig hebben? Wel?' Sist hij. Hij trekt de gordijnen open. Een straal zonlicht valt over zijn gezicht.

'Is dat een bedreiging?' Ik zet mijn handen zelfverzekerd in mijn zij.

'Misschien' Grinnikt hij. Met een snelle beweging trekt hij zijn shirt uit over zijn hoofd en gooit hem over de stoel.

'Uhm..' Ik kijk de andere kant op.

'Je bent in mijn kamer, hoor' Lacht hij.

'Ik snap je totaal niet' Ik frons mijn wenkbrauwen. Het valt me nu pas op dat er weer een dag voorbij is. Weer heb ik een hele dag niks gedaan. Al was er wel weer genoeg drama voor een week.

'Ga naar beneden. Kijk een slechte film en ga daarna naar bed. Ik en Liam zorgen voor Alex en max.' Zegt hij. Hij trekt een zwart shirt aan.

'Oké' Zeg ik. Ik kijk op de klok. Het is half 9 en ik ben doodop. Als ik de deur open, staat tot mijn verbazing niemand in de gang af te luisteren. Ik dwing mezelf om naar beneden te gaan in plaats van naar bed en plof naast Harry op de bank.

Hij glimlacht naar me, maar kijkt weer naar de tv. Totdat Niall een pakje op zijn buik gooit. 'Fack, ik schrok me dood' Gromt hij.

'Jongens' Sis ik als mijn moeder.. Marieke de woonkamer in loopt.

'Maak je geen zorgen. Ik weet alles. Van vampier tot bloed. Ik heb ze beloofd niks door te vertellen.' Zegt ze.

Ik zoek oogcontact met Harry en haal een wenkbrauw op. 'We moesten wel. Ze wist zoveel dat het beter was om het uit te leggen.' Zegt hij.

'Dus je bent er cool mee? Ik bedoel, je zegt niks tegen Louis' ouders of Ingrid?' vraag ik aan mijn moeder.

'Nee. Dat gaat moeilijk worden, maar ik doe het voor jou'

'Jess?' Fluister Harry. 'Ik heb Louis, Liam en Zayn verteld dat je zwanger bent. Weer een zorg minder'

Even stop ik met ademhalen. 'Oké' zeg ik dan. Ze weten het nu. Het is goed.

'Het is goed' Herhaal ik hardop.

'Ik ga naar huis, Jessica. Ik ben morgen terug' Marieke geeft een kus op mijn wang en verlaat de woonkamer. Ik neem afscheid van haar in de gang en neem mijn plekje op de bank weer aan.

'Titanic is op' Zegt Harry geïrriteerd. Hij wil zappen, maar ik spring praktisch op de afstandsbediening.

'Niet afzetten. Dit is de mooiste film ooit! Ik wil hem zien' Zeg ik.

'Je meent het?' Kreunt Harry. 'Moet dit'

'Ja, het moet' Ik pak de afstandsbediening af en leg hem aan de andere kant van de bank. Ik kruip tegen Harry aan. Hij legt zijn arm op de bankleuning achter mijn rug.

Minuten gaan voorbij. Minuten waarin de tranen over mijn wangen lopen. Minuten waarin Harry vraagt wanneer het eindelijk afgelopen is.

'Het is zo zielig..' Snik ik. Ik hoor Harry zachtjes lachen om mijn emotionele gedoe.

Bij de aftiteling van de film veeg ik de laatste tranen af. Dit keer hoor ik Harry niet lachen. Als ik opkijk in zijn ogen zie ik in zijn ooghoek een traan. Zodra hij naar beneden over zijn wang rolt veegt hij hem af.

'Dat zag ik' Lach ik.

'Wat? ik huilde niet.. Dat komt door de luchtvochtigheid'

'Ja, door de sterke wind die hier staat' lach ik.

'Precies, het kwam door de wind.' Grinnikt hij. Hij trekt me dichter tegen zich aan.

'Geef nou maar toe dat je het een mooie film vond' Ik leg mijn hand op zijn wang en trek mezelf op zodat ik hem aankijk.

'Dat nooit.'

'Zeg het, anders vertel ik aan iedereen dat je zat te huilen bij een film'

'Gaan we chanteren?' Hij legt zijn handen op mijn buik en begint te kietelen.

'Blijf van me af, viezerik' Lach ik. Ik probeer zijn handen van me af te trekken.

'Stiekem hou je ervan, of niet?' Hij trekt me op zijn schoot. Ik zet mijn benen aan beide kanten van zijn middel.

'Stiekem houd jij van de Titanic' Grijns ik.

'Het was de ergste film ooit, ik bedoel-' Ik druk mijn vingers op zijn lippen voordat hij het kan zeggen.

Ik haal ze weg en plaats mijn lippen op dezelfde plek. 'Krijg ik dit als ik je favoriete film afkraak. Dan doe ik dat vaker' Zegt hij zodra ik wegtrek.

Ik pak zijn hand en trek hem van de bank af. Hij slaat zijn armen om mijn middel en tilt me op. 'Als we iemand tegen komen vermoord ik ze' Zegt hij voordat hij me naar boven draagt.

Bad 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu