Destined To Be Your Last! (ON GOING)

Chapter 17

The Moment Of Truth

Kaizer's POV

I left Janine Standing there.
kung alam mo lang Ina,
gustong gusto ko na sabihin na ako yung kababata mo pero natatakot ako na baka magalit ka sakin, baka ako naman ag iwan mo, hindi ko yung kakayanin. Hinanap kita dahil gusto na kitang makasama.
Ihahanda ko muna ang sarili ko sa mga bagay na pwedeng mangyari, I hate it! hindi ko alam I'm just being kind of torpe when it comes to you Ina.

Lumabas ako ng banyo upang balikan si Janine, ngunit laking gulay ko ng makita ko ang hawak niya habang pinapahid ang luhang tumulo.
Kasasabi ko pa lang na hinahanda ko pa lang ang aking sarili ngunit ano to?
Ang tanga tanga mo Kaizer Bakit hindi mo kase itinabi yung album.

"Ina"
tawag ko sa kanya, nilingon niya ako, na tila parang may kung anong bagay na kailangan akong sabihin sa kanya
kailangan ko na talagang sabihin sa kanya kung ao ang totoo.

"Ina" tawag kong muli..

"Ikaw?"
Tumango ako na lang ako, batid kong kung ano ang iniisip ko ay yun ang gusto niyang sabihin

"Bakit hindi mo adag sinabi?"

"Sa totoo lang natakot kase ako na baka ako naman ang maiwan, o di kaya ay magalit ka sakin"

***
Janine's POV

"Sa totoo lang natakot kase ako na baka ako naman ang maiwan, o di kaya ay magalit ka sakin"

di ako makapaniwala na iniisip niya ang mga bagay na yon.

"Natatakot?" tanong ko sa kanya
"Kaizer s ating dalawa hindi ako ang nang iwan ng walang paalam! ikaw yun, iniwan mo ako na umaasang may babalik, pero naghintay ako sa wala, tapos ngayon ikaw pa yung natatakot na iwan ko?"

"Kaya nga ako natatakot kase nagawa ko na sayo, natatakot ako kase baka gantinhan mo ako, Janine hindi ko kaya, hindi ko ginusto lahat ng nangyare, Janine maraming nangyare kaya kita naiwan."

"Kung ganon ano ang dahilan Kaizer? bakit mo ako iniwan?"

Napayuko siya at biglang tumulo ang luha sa kanyang mga mata.

"Many years ago, nung araw na nagpaalam ako na aalis kame ni mommy, we where about to go at my cousins birthday, but something is happen"
Pinilit kong maging pormal upang hindi niya mahalata nararamdaman ko,

"Nasa biyahe kame that time, pero may tumawag sa kanya hindi ko maabot yung cellphone niya sa ilalim ng kinauupuan niya, kaya siya ang sumubok na umabot nito, perp nabigo siya, dahil nabanga kame ng truck, luckily nakaligtas ako pero my mom.., wasn't."

Hindi ko alam ang sasabihin matapos niyang ikwento ang mga bagay na to, sapat na ito upang malaman ko kung gaano kasakit lahat ng pinag daanan niya.

"K-kung ganon sino si Tita Marie"
I never met his parents before, only his yaya siya kase yung lagi naming kalaro.

"Mommy Marie is not my real mother, actually kapatid lang sjya ng mommy ko. kinukop muya ako after the accident"

"I-m sorry"
"Its okay"

"Kaizer last question"

Nilingon nya ako at saka muling yumuko,

"Kung hindi ikaw ang tunay na anak ni Tita Marie, bakit taglay mo yung apelyido nila?"

ang tanga mo Janine, sa lahat ng pwedeng itanong yun pa ang naisipan mong itanong!
Tinignan ko siya at mukang walang balak na sagutin ang tanong ko.

"Okay lang kung ayaw mong sagu---"

"3 years after akong mapunta sa kanila, my cousin died because of his sickness, stage 3 skin cancer, sobrang nasaktan sila mom and dad that time, and then after  2 weeks, kinausap nila ako na kung gusto ko daw isunod nila yung apelyido nila sa pangalan ko, pumayag ako sa kagustuhan din silang maging masaya, wala akong malapitan ng mga panahon na yon, iniwan kame ng totoo kong mother ng daddy ko kaya sila mommy marie na lang.
Ginawa ko lahat para maging masaya sila, sinunod ko lahat ng gusto nila.
Sa mga panahong nagdadaan lagi kitang iniisip, sabi ko sa sarili ko, kamusta ka na kaya? miss na miss na kita that time, pero hindi kita magawang puntahan kase alam kong hindi papayag si mommy. May araw na sinubukan kong mag paalam para makadalaw sa dati naming bahay para makita kita kahit saglit lang pero hindi ako pinayagan, Walang araw Janine na hindi kita inisip, kaya nung maka tungtong ako sa tamang edad pinahanap kita, nung malaman kong aa CCM ka nag tatrabaho, nag apply din ako bilang model, nung makita kita, halos hindi kita makilala, palihim akong tumitingin sayo, non, hindi ko pinaalam sayo na ako yung kababata mo baka kase naklimutan mo na ako, o baka masira ko yung happiness mo, kaya nung anniversary ng CCM nag presinta ako na ako na lang ang maging partner mo, Janin lahat ng meron ako ngayon laht yon dahil sayo!"