Küçüktüm,çok küçük
Daha hiçbir şeyin farkında değildim
Mutluydum ya da öyle sanıyordum
Ta ki hayat canım acıtana kadar
17 yaşında karşılaştım
Hayatın tüm acımasızlıkları ile
Canımı yaktılar üzdüler
Paramparça oldum
Lakin yaşamaktan vazgeçmedim
Umutlarımı yitirmedim
Her kırıldığında daha da sağlamlaştım
Daha da bağlandım hayata
Bir zamanlar sonbahar Gibiydim
Tüm yapraklarım döküldü
Kırıldı dallarım yıkıldı umutlarım
Lakin hiçbir şeyden vazgeçmedim
Elbet ilkbahar gelecekti
Yeşerecektim tekrardan
Çiçeklerim açacaktı
Biraz daha büyüyecektim
Artık kırılmam zorlaşacak
Her kırıldığında daha da güçleneceğim
Hayatı daha da bağlanacağım
Hiçbir zaman Hayallerimden vazgeçmeyeceğim..
GAMZE AKTAŞ....
