Zaman a Yolculuk

Çocuk Hatice

Çok bağlı olduğum manevi babama çok alışmıştım.Onu daima yanımda istiyordum. Artık kalbimdeki baba boşluğunu tamamladığı için kendimi çok iyi hissediyordum.Evet,gelelim teyzeme. Üç çocuklu ev hanımı kocası daima başka yerlerde iş yapıyorum bahanesi ile disarlarda sürten ve bundan haberi olup da hâlâ aptal nunarası yapıp eniştemle parası için evlenen en küçük çocuğu benden bir yaş büyük olan ve bu kızını oturtup daima her işini bana yaptıran durmadan beni kınayan annemin,manevi babamın,anneannemin,dayımın ve eniştemin yanında iyi rolleri kesip gerçek yüzünü yalnız olduğumuzda gördüğüm ve her zaman ölmesini istediğim baş belası bir de teyzem var.Bu adı batasıca teyzem bir gün bize gelip doğum gününü burda kutlamıştı ve bana en küçük kizina ise kendisinkinden sonraki en büyük parça olan pastayı vermişti.Buna çok sinir olmuştum ve elime saçını dolayıp tüm gücümle çektiğim sonrada poposunu ısırdığım kuzenime sonradan acıdım ve poposuna krem sürmüştüm.Tabii bu süper hareketleri yaparken ve ilk defa dövmüşken dört yaşına gelmiştim bile.Artık yavaş yavaş o acı gerçeğe yaklaşıyordum.Yine her zaman ki gibi yıllar yılları kovaladı ve altı yaşına geldim.Bir gün ben manevi babamla dışarda gezerken bizim eve gerçek babam gelmiş.Anneme yalvarmış onu affetsin diye.Keşke affetseymiş şu an bu hâllere gelmezdim.Hâlimde ne olduğunu merak ettiğinizi biliyorum. Ama sabredin,en güzelleri en sona sakladım.