Flashback
Yıl 2006
Harry'nin ağzından;
"İstemiyorum!"
Neden bütün bokluklar beni buluyordu? 12 yılımı geçirdiğim bu şehri geride bırakmak istemiyordum. Arkadaşlarımı, Alanna'yı bırakmak istemiyordum.
"Babanın bıraktığı bu hatıralarla dolu evde artık yaşamak istemiyorum. Sen daha 12 yaşındasın, Harry. Bazı şeyleri anlamazsın."
"Tamam." dedim bir süre düşündükten sonra. Annemin üstüne gitmek istemiyordum çünkü onun da çok üzgün olduğunu biliyordum. "O zaman bana birkaç saat ver de Alanna'ya veda edeyim."
Anne'ın ağzından;
Çok zordu... Harry'le Alanna'nın birbirlerine ne kadar bağlı olduklarını biliyordum. Ama başka seçeneğim yoktu.
Harry'nin ağzından;
Kapıdan çıktığım an Alanna'ya ağaç eve gelmesi için mesaj attım. Ağaç eve Alanna ve benim için olan özel bir şeydi. Bunu, babam hayattayken beraber yapmıştık. Onun ölümünden sonra oraya soktuğum tek kişi Alanna'ydı
Hızlı adımlarla ağaç eve tırmandım. Tepeye ulaştığımda Alanna'yı gördüm. Ağlıyordu. "Alanna?" arkasını döndü ve bir anda kollarıma atıldı. "Ne oldu?"
"Gitme, Harry."
"Kim söyledi?"
"Siz konuşurken kapının önündeydim. Her şeyi duydum."
"Üzgünüm." dedim ve sonsuzluk gibi gelen bir süre sonra devam ettim:
"Beni unutmalısın." dedim ve suratına bakamadan aşağı indim.
İleride çok farklı bir şekilde karşılaşacağımızı nereden bilebilirdim?
