payday, paycheck | yoonkook

I

    Zgasły światła i na scenę wyszedł on. Agust D. Podziwiam go odkąd Taehyung przedstawił mi podziemny świat rapu – siedem miesięcy temu. Od tamtego czasu moje życie zmieniło się diametralnie. Nie dość, że sam postanowiłem zostać muzykiem, to do tego chyba jestem gejem.
Nikt o tym nie wie, ale Taehyung chyba się domyśla. Cóż, a kto nie?
Za każdym razem, kiedy Yoongi wchodzi na scenę, cały świat się zatrzymuje – liczy się tylko on.
Taehyung zawsze żartuje, że gdy go widzę mam serca w oczach, ale co zrobić? Kocham go.

- Ej, Jeon, słyszałeś o tym nowym konkursie? – spytał się mnie Taehyung, bujając się na krześle.
- Jakim konkursie? – spojrzałem się na niego zdziwiony.
- O kurwa, stary, nie słyszałeś? – chłopak był wyraźnie podekscytowany, w jego oczach można było dojrzeć iskierki.
Wciąż nie wiedziałem, o co mu chodzi, jaki konkurs?
- Słuchaj – Taehyung zaczął ponownie – Twój ukochany August D zatweetował dzisiaj o konkursie na cover swojej piosenki, mówiąc ściślej, give it to me.
- Nie pierdol!? – zerwałem się z krzesła, wytrzeszczając oczy.
Taehyung pokiwał energicznie głową – Mówię serio, Jeon, musisz wziąć udział, nawet jeśli nie wygrasz, to on na pewno cię zauważy.
- Sam nie wiem... - mruknąłem niepewnie, spuszczając wzrok.
- Żartujesz sobie chyba? – chłopak zamrugał zdezorientowany – Nawet Hobi bierze udział.
- Ale Hoseok hyung ma jakieś szanse na wygraną. – przygryzłem wargę niespokojnie.
- Nie rozumiesz, że tu nie chodzi o wygraną? Nie chcesz, żeby on cię zauważył?
Chciałem, bardzo chciałem, ale jakoś nie widziało mi się zrobienie z siebie pośmiewiska, szczególnie przed nim. 
- Dobra. – powiedziałem po chwili namysłu – Zrobię to.

Nie mogłem się na niczym skupić, przez cały dzień zastanawiałem się w co ja właściwie się wpakowałem? Zależało mi, żeby wypaść jak najlepiej – to może być moja jedyna szansa, żeby zostać przez niego dostrzeżonym.

Wróciłem do domu, rzuciłem plecak i od razu pobiegłem do komputera, by dokładnie przeczytać warunki konkursu. Czekając aż urządzenie się włączy, nerwowo stukałem w blat biurka. Wreszcie czarny ekran rozświetlił się i szybko wstukałem odpowiednią stronę.

„(...) Wymagany wiek: ukończone 18 lat.
Czas do końca miesiąca.
Nagroda: Występ jako support na moim koncercie.
Thx, powodzenia i mam nadzieję do zobaczenia!"

Zamarłem. Muszę to zrobić. To może być moja jedna szansa.