Kim Doyoung | DoJae ff [EDITING]

🔄 46

Third Person's POV

Takbo jan, takbo duon.

Unang araw ngayon ng intramurals kaya naman walang hinto sa pagtatrabaho ang ating ssg officers

"Hwiyoung paki dala naman to sa gym, kailangan sa booth 31 eh"

"Halaaa jeno jeno jeno itakbo mo nga ito sa basketball court, nakalimutan yata nila rowoon"

"Guys guys, sa soccer field walang stand. Winwin punta ka dun"

"Doyoung, Ten, may mga papel tayong naiwan sa library paki kuha. Dalawang set yun eh"

Nawala na sa isip ni doyoung ang di pagpaparamdam ni jaehyun dahil sa mga trabaho nila

Wag kayo-- badtrip pa rin yan di lang halata. Napipisti sya kay jaehyun dahil ang lakas lakas daw manligaw, bigla naman mawawala

Nag tuloy tuloy ang araw nila na puro trabaho lang ang ginawa nya "Mas ok na to, kesa abangan ko ang chat nya"

Kasalukuyan silang nasa cafeteria at nagpapahinga, hapon na at wala ng dapat itakbo jan at itakbo duon

Kumain lang sya ng kumain dahil nang gigil sya sa mga kasama nya na puro cellphone ang hawak at walang tigil sa kapipindot

Palihim namang nagsesenyasan sila Haechan, Ten, at Winwin kung paano nila gagawin ang last task nila para sa araw na ito

Nang dumating na ang que message na galing kay kun ay agad na tumayo si winwin at kunyaring nagulat

"Hala.. KAILANGAN DAW TAYO SA AUDITORIUM DALI DALI DALI!!" -winwin

Agad na tumayo sila haechan at ten at ang ating doyoung na walang kaalam alam sa nangyayari

Tumakbo sila papuntang auditorium at sinadya nila haechan na mag pahuli ng konti para kay doyoung

Doyoung's

Nang matanaw ko ang auditorium ay mas binilisan ko pa ang takbo ko para makarating agad

Nang makapasok ako ay wala akong ibang nakikita kundi dilim at walang kahit isang liwanag

O-k? Ito ba ang problema? Nawalan ng ilaw?

Dahan dahan akong naglakad papunta sa main switch para buksan, ginamit ko ang phone ko para makita ang mga pipindutin ko

[Ps. isipin nyong solo lahat ni jae ang lines]

"(neomuhae) neomuhajanha saehayan dariga
neomuhan geot gata saeppalgan ipsuri"

Nang mabuksan ko ang ilaw ay halos mapatalon ako sa gulat dahil may isang pamilyar na boses akong naririnig na nanggagaling sa stage ng auditorium