bileğimi tutup noldu diye sorduğunda
sesimi cıkarmadım yanındakı
bisikletini yere atarak bileğimden
tuttu gerçekten milletin benim
bileğimle alıp veremediği neydi
acaba herkez tutmak için can
atıyo canım ne kadar acısada
çocukluk ardaşim jungkookun
yüzünü gordükçe içime bi rahatlama
geliyordu beni cocukluğumda koruyan
bi melekti o onu gerçekten cok seviyordum
"bişey yok " diye cevap verdim bana
anlamışcasına baktı sadece" tamam fazla
zorlamıcağım nede olsa bulurum ben o
iti " diye fısıldadığında güldüm ona it
demesi hoşuma gitmişti nede olsa
oda bana dilenci demişti it kelimesi
ona çok yakışmıstı açmısın diye sorduğunda
kafamı hunharca salladım ve jungkookun
yüz ifadesi korkunçtu " sen her zaman açsın "
diye tısladı bende ben öderim diye sölediğimde
kafama bi tane geçirdi "ben varken sana
noluyo " sanki amacıma ulaşmıs gibi gülmeye
başladım bisikletinin arkasına oturdum ve yemek yemek için bi cafeye oturduk
sonra gözlerimi sonuna kadar açmayı
başaran o güzel gözlü çocuğu gördüm
hızlı adımlarla yanıma geliyordu ...
jungkook ' a belli etmemek için
hemen masadan kalktım ve hemen
geleceğimi söyledim kafasıyla
onayladı ve koşar adımlarla
lavoboya girdim gerçekten kook
bunu öğrenirse kavga çıkardı
sessizce orda bekledim acaba kook
lamı konuşmaya gitmişti diye
meraklanırken kapı aralandı
"dilenci" diye bi ses duydum
ve kabim sıkışıcakmıs gibi korkmaya
başladım içeri giremezdi herhalde
adım seslerini duyunca bu çatlak
çocuk çok kaba diye fısıldadım
sonra kapıyı kilitlemediğimi fakettim
hemen elimi kilide attım tam
çevirecekken ayağıyla kapıyı tekmeledi
kapı açıldığında elim kapıyla duvar arasında kalmıştı acıyla sızlandım ve elimi ordan çektim
elimin kanamasına dayanamadım ve
gözümden bi yaş süzüle süzüle aşağı
indi o çoçuğa bakınca yüzünde korkmuş
bi ifade vardı hemen elimi tuttu ve
"özür dilerim burda olduğunu bilmiyordum
eline hemen pansuman yapalım " dedi ve
kendime engel olamadan elimi elinden
çektim ve yüzüne bakmadan ordan
çıkıcakken bileğimi yine tek hamlede
yakaladı ve ağzın dan o sözcükler dökuldü
ÖZÜR DILERIM
