Sonbahar sonunda gelmişti. Yerlerde sapsarı yapraklar vardı. Nefes odasında müzik dinlerken aniden gelen sesle irkildi. Sanki mezardaki annesinin sesine benzeyen bir ses seslenmişti. Sanki ''HER ŞEY BU YIL OLACAK'' diyordu annesi. Biraz sonra annesi yine duyuldu ''O GERÇEKTEN DOĞRU İNSAN DEĞİL'' diyordu. Nefes bir daha ses duymadı.
Nefes bir hafta sonra on yedi yaşına girecekti. On yedi yaşı ile beraber bazı zorluklarda geliyordu. İzmir'e dedesi ve babannesinin yanına taşınacaktı. Nefes Güzel Sanatlar Lisesi 3. sınıf öğrencisiydi. Yeni bir yere taşınma fikri ona güzel geliyordu çünkü babası işleri yüzünden onunla ilgilenemiyordu ve pekte arkadaşı yoktu.
