Senin öldüne hayla inanmıyordum amca. Biri benim bu rüyadan uyandırsın istiyordum hatta kabustan. Ama kimse beni uyandırmıyordu. Anneme bana vur nolur bu kabustan uyanmak istiyorum die yalvarıyordum ama bu bir çare etmiyordu beni gerçeklere sürüklüyorlardı. Bu benim canımı çok yakıyordu. İlk defa gerçeklerle yüzleşmek beni çok korkutmuştu. Nereye baksam seni görüyordum. Gözlerim hep seni aruyordu. Seni görmemek , senin sesini duyamamak en çokta sana sarılamamak canımı yakıyordu. Her amca lafını duyduğumda gözümden yaşlar akıyordu. Elimde olan birşey değil. Sen beni böyle görünce daha çok üzülüyorsun biliyorum. Annem beni bu konuda hep uyarıyor. Ama ben kabullenemiyorum. Sen benim kalbimdesin hiçte gitmeyeceksin bunu unutma amcamm...🍂🍂
