Senden sonra özlemim bile terketti beni sevgili.Artık yerine yoğun sisli karanlık bir bulut kapladı.Artık senin var oluşunu bile hissedemiyorum.o kadar çook ağladım ki..göz yaşlarım kurudu..aglayamiyorum artık. Düşüncesiz gecelerime umut bıraktın.Artık kaç gündür geceleri uyuyamadım bilmiyorum ama sadece uykum beni bırakmadıuyanmıyorum artık.sabah alarmları ise en sevdiğim şarki olmasina rağmen bana işkence ediyor sanki boğuyor beni alarmı kapatıp tekrar uyumayı tercih ediyorum artık ağlamıyorum..uyku ise bana ilaç gibi geliyor..beni sakinleştiriyor,serum bile veriyor.artık baglandigim iki şey var benim olmayan sevgilim ve uykularım...karanlıktan korkuyorum ve sen bunu çok iyi biliyorsun.hatta yanimda oldugunu söylemiştin.terkedip gittin ama sonrada unuttun beni aramalarima cevap vermiyorsun artik. Hayatima renk katman ardindan karanligin gölgesini oluşturdu ve beni yine yanliz biraktin. Artik yanlizligimla başbaşayim.alistim ya mutluyum ben tek basima..
