Just The Way You Are || Taehyung Fanfic

Chapter 2: Patid

Jhon Harvey's POV...

Nasa kotse na ako ngayon.. at papunta akong coffee shop. Gusto ko lang uminom ng kape.

Ano pa bang gagawin sa coffee shop? Diba uminom ng kape? *smirk*

Baliw! Baliw na yata ako! Psh! Sarili ko ba naman kinausap ko? Psh!

Pumasok na agad ako sa loob. Rinig ko naman yung mga tilian ng mga girls. Who cares? Agad naman akong pumunta sa counter para umurder.

"Isang caramel macchiato" order ko.

Pansin ko na panay ang titig sakin nung nasa counter kaya sinigawan ko

"Gusto mo bang mawalan ng trabaho?! Bakit naka tingala ka lang diyan?! Bilisan mo nga!" Sigaw ko

Naks naman! Naha-highblood na ko dun sa babaeng yun! Tsk! Bawas pogi points tuloy dito sa mga taong nakatingin sakin!

TT_TT

Ang gay ko na! Tang ina naman! Tsk!

"Sorry sir" sabi niya pero di ko na siya pinansin at umupo na lang sa bakanteng upuan.

Nakita ko yung shoe laces ko na hindi nakatali kaya tinali ko agad dun sa labas ng mesa. At ang hindi ko inasahan may na patid ako at kung minamalas ka nga naman! Yung kape niya nasa polo ko! Fvck! Agad kong tinignan yung babae at naka handusay pa rin sa sahig at umiiyak? Is she serious? Ang laki na niya para umiyak!

Agad ko naman siyang nilapitan at nakapikit siya. Umiiuak pa rin? Fvck! Kasalanan ko to eh! At wait what?! Do I care for her?....siguro....ewan ko nga! At may nagtulak sakin na tulungan siya. Hindi ko pa maaninag kung sino siya dahil sa buhok niya. Agad ko naman siyang pinatayo. At nakita ko yung gasgas sa forehead niya...fvck! Hindi pa rin siya tumigil sa pag iyak! Hindi ko nalang hinintay yung order ko at dinala ko na siya sa kotse ko. Nandun kasi yung emergency kit eh.

Pinaupo ko na agad siya sa loob ng kotse ko at dali dali kong kinuha yung emergency kit at bumalik sa likod kumuha agad ako ng betadine, cotton at band aid. Hindi pa rin siya tumigil sa pag-iyak. Dahil lang ba dito?

Psh! Kahit di ko siya kilala gagamutin ko siya?

Pwede rin..

"Pwede ba tumigil ka na sa pag-iyak?" Sabi ko

At ayun iyak pa rin ng iyak...bahala siya!

Lalagyan ko na siya ng betadine kaya inalis ko yung buhok sa mukha niya at what the hell?!

"Ikaw/You!" Sabay naming sigaw.

Sabay pa talaga?

"Bakit parang ang laki ng galit mo sakin ha?" Tanong niya "in the first place ikaw yung bumangga sakin sa elevator at ikaw yung pumatid sakin sa coffee shop!"

"What?! Ikaw nga yung hindi tumitingin sa dinadaanan mo eh!" Sigaw ko at bigla nalang bumilis yung tibok ng puso ko...fvck! Bakit ganito?! Ahm...siguro dahil lang toh sa galit ko..

"Excuse me! Ikaw yun! Kita mo naman siguro na marami akong dalang mga papel eh nuh? Are you blind?" Asar pa niya

"Ewan ko sayo! Gamutin mo yang sugat mo ta's umalis ka na dito! Ang daldal mo!" Inis kong sabi

"Huhuhuhu ang sakit!" Sabi niya at umiyak iyak pa!

"Ang oa mo! Bilisan mo na!" Sabi ko

"Gamutin mo ako!" Dimanda pa niya

"Kasalanan mo yan kaya gamutin mo yan!" Sabi ko at aalis na sana pero hinila niya ako at parang may ibubulong. Akala ko lang yun kasi..

"GAMUTIN MO AKO!!!" Sigaw niya

Ang sakit sa tenga! Nakakabasag ng eardrum!

"Ahh...ouch!" Reklamo ko "ang sakit!"

"Wahahaha" tawa niya!

"Umalis ka na nga dito!" Sigaw ko

"Sige na huhu ang sakit ng sugat ko huhu" sabi niya pa

Bakit ba nakokonsensya ako sa babaeng to?

"Kung gusto mong magpasikat dun ka sa showtime! Wag dito! At kung gusto mo mag artista sa PBB ka! Wag dito!" Sigaw ko...

Akala ko nag a acting lang siya pero umiyak na talaga siya.

"Palibhasa kasi di mo nararamdaman kung paano masaktan ang mga babae! Dahil badboy ka! At wala kang paki sa paligid mo! Dahil para sayo patapon lang yang buhay mo!" Sigaw niya at lumabas dun sa kotse at dali daling sumakay sa kotse niya...pero di pa niya yun pinaandar. Naiwan akong mag isa at nakatulala. Siya lang yung nagsabi sakin nang ganun. Even my best friends, di nila ako pinagsabihan ng ganun. Fvck! Siya lang din yung babaeng nakita ko na di naatract sakin. Weird. Oo weird. Ang gwapo ko kaya! Angal?

Ewan ko lang kung anong nakain ko pero sinundan ko siya patungo sa bahay niya at what the fvck?! Bahay toh ni Jin eh! At hindi ako nagkakamali kaai lumabas si Jin sa bahay niya at parang kinakausap pa niya yung babae at what the heck?! Nag-aalala siya? Girlfriend ba niya? At nagulat nalang ako nung niyakap ni Jin yung babae, at ganun sin siya...at pumasok na sila sa loob.

Ewan ko lang. Bakit biglang bumilis yung tibok ng puso ko? Fvck. This is the first time I felt this way, to be honest. And I don't even know the reason why! Fvck this life! Arghh.

Bigla nalang tumatak sa isip ko yung sinabi niya kanina.

"Palibhasa kasi di mo nararamdaman kung paano masaktan ang mga babae! Dahil badboy ka! At wala kang paki sa paligid mo! Dahil para sayo patapon lang yang buhay mo!"

Ano bang meeon dun? Psh!

Ewan ko kung bakit pero bakit may parang kumirot sa puso ko? Arghh may sakit na ata ako sa puso! Pero totoo nga patapon lang yung buhay ko! Ni wala ngang tiwala yung parents ko sakin eh! They threat me like a baby. And I fvcking hate it! Isa lang naman katapat ko eh...ate ko. At mga best friends ko lang nakakaalam nun. Di wow! Ako na bata!

Pero back to reality nga tayo! Kaano ano ba niya si Jin?

Makikilala rin kita...babae ka!...hehe di ko alam name eh. ^_^

At pinanganak ba siya para banggain ako? Heh! The heck?!

Umuwi na lang ako sa bahay ko. Mag-isa. Ako lang mag-isa dito sa bahay ko. Kapag dun naman ako sa bahay namin katulong lang yung makakasama ko dun. Kaya mas mabuting mag-isa nalang ako.Nasa States ang ang parents ko. Kasama yung ate ko. Ang nag-iisang katapat ko. Alam niya kasi kung saan at sa ano ako takot. Wahhh nevermind! Ayaw kong pagusapan yung mga kinatatakutan ko.

Dumiretso na ako sa kwarto ko....para matulog ahh hindi para kumain...haha joke lang

Nagbihis na ako. Bwisit! Favorite polo ko pa talaga yung nalagyan ng kape ka? The hell?!

Humiga agad ako sa kama ko. Inaantok na ako..

Pero what the hell?! Hindi ako makatulog...and I know the reason why...it's because of that b*tch! Arghhh. Palagi nalang kasi siyang nasa isip ko eh! And one thing. She's kinda familiar? And I don't know why.

Aish nevermind!