Her Pink Stilettos

Expectations

“Hijo….”Sabi ni lolo

“Pa….. alam mo naman kung anung nangyari diba? Alam mo kung bakit ayaw ko sa kanya?”

“Anak, alam ko…. Pero  siya lang ang pwede mong pakasalan. Unless kung makakakita ka ng iba tsaka maganda ang business oppurtunities, then why not. Honestly I would prefer someone else rather than her. I know how much pain she inflicted on you.” At least naman understanding si papa.

Si papa lang kasi yung matakbohan ko kapag may problema ako.  Wala na kasi yung mom ko. Namatay siya nung six years old pa lang ako, Pinatay kasi siya dahil sa business namin, hindi pa  rin sinasabi ni papa kung ano ang totoong dahilan pero ang alam ko lang pinatay siya dahil nalaman ni mom na yung masamang pinaggagawa ng ilang miyembro ng board of directors, ayaw siguro nila na may alam ang iba kaya ayun si mama ang naging biktima.

Simula nun, si papa na ang naging mama, papa, tsaka bestfriend ko. Parang naging anchor na namin ang isa’t-isa mula nung iniwan kami ni mama.

“ Lo, I will not allow myself to be trapped in a marriage that’s bound to fail from the start.” Kumalma ako pero hindi naalis ang galit sa tono ko.

“Hijo, fine, BUT present to me another option within forty-eight hours. Dapat isa siyang makatulong sayo at sa kumpanyang ito and you….” Sabay turo ni lolo kay papa.

“We will talk about your son and the girl I chose and why you did not tell me beforehand why he despise the girl so much.”

“Yes father.” Papa nodded and sighed.

“Hijo, umuwi kana, kasi may pasok ka pa bukas, good luck sa pagiging law student mo. Don’t forget about the deal alright? Remember you only have forty-eight hours hijo.” Sabi ni lolo

“Opo lo. Pa, lo, mauna na ako.” Umalis na ako at nagiisip na kung pano ko masosolusyonan tong problema ko within forty-eight hours.

------------------------------------------

 SHOOOOOL

“Uhhhhh….. graduate naman ako ng Business Ad ah, ba’t andito pa ako sa school? Bakit ba nag-law pa ako? Dito na siguro ako tatanda. Uhhh…… ayoko na. I’m tired of being a student”

while I was on my way to the classroom I saw a flash of pink. “ Parang araw-araw ko nakikita tong pink stilettos na to ahh. Ano ba ang meron sa pink na gustong-gusto ng mga babae ngayon. Ang sakit kaya sa mata. Ughhhh”

*BOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOGSHHHHHHHHH*

“Aray!” may natamaan na babae.

“Sorry miss, did I hurt you? Di kita nakita e, pasensya na.” while helping her gather her things. I saw AGAIN the pink stilettos. And I was like, WHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAT? pink na naman

“Next time kasi, tumingin ka sa dinadaanan mo, Ang very good mo ano? Sabi mo para akung kabayo kung makalad tapos ikaw ano ka? Bulag na baboy? Ang bigat mo kaya. Hmmmphhh” She said rolling her eyes

 “IKAW NA NAMAN??????”

“IKAW DIN NAMAN? Hindi kalang bulag na baboy kundi may Alzheimer’s pa…. nakooooo….. kawawa mo naman….. hahahahaha” Sa sobrang tawa niya lumabas na yung dimples niya, ang cute. Ughhh ano ba tong iniisip ko.

Asdfghjkl na babae to. Kung makapagsalita akala mo kung sino. Kung alam nya lang kung gaano ako kasikat dito.  Hahahaha

“Excuse me miss, if you have nothing good to say then stop talking. Hindi mo pa kilala kung sino ako.”