Έχετε ποτέ αναρωτηθεί εάν όλοι εκείνοι οι μύθοι και θρύλοι για τους οποίους έχουμε ακούσει είναι αληθινοί;
Πιστεύετε πως οι νεράιδες ζουν αναμεσά μας;
πως νομίζετε πως θα έμοιαζε ένας πραγματικός μονόκερος;
Τι και αν οι δράκοι δεν υπάρχουν μόνο στη...
Ανήκουν στα υπερφυσικά και συχνά κακόβουλα πλάσματα. Είναι διαδεδομένα στη θρησκεία, τον αποκρυφισμό, τη λογοτεχνία, το μυθιστόρημα, τη μυθολογία και λαογραφία.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Στις αρχαίες θρησκείες της Εγγύς Ανατολής καθώς και στις παραδόσεις του Αβραάμ (συμπεριλαμβανομένου της αρχαίας και μεσαιωνικής Χριστιανικής δαιμονολογίας), δαίμονας θεωρείται ένα ακάθαρτο πνεύμα, ένας έκπτωτος άγγελος ή το πνεύμα αγνώστου τύπου που μπορεί να προκαλέσει δαιμονική κατοχή καλώντας για εξορκισμό.
Αρχαιά Εγγύς Ανατολή
Μεσοποτάμια
Σύμφωνα με την εβραϊκή εγκυκλοπαίδεια ''Στη Χαλκιδική μυθολογία, οι επτά κακές θεότητες ήταν γνωστές ως Shedu, δαιμονες-θυελλα και συμβολιζόταν με τη μορφή βοδιού''
Από την Χαλδαία, ο όρος Shedu ταξίδεψε με τους Ισραηλίτες.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι δαίμονες στη λαϊκή εβραϊκή μυθολογία προερχόταν από τον κάτω κόσμο. Διάφορες ασθένειες και παθήσεις αποδοθήκαν σε αυτούς, ιδίως απ' αυτές που προσβάλλουν τον εγκέφαλο και εκείνες εσωτερικής φύσης πχ. καταληψία, κεφαλαλγια, επιληψια και εφιάλτες. Υπήρχε και δαίμονας τύφλωσης, Shabriri ο οποίος στηριζόταν σε ακάλυπτο (? ΓΤΦ? Εδώ χάνω κάτι) νερό τη νύχτα και τύφλωνε όσους έπιναν από αυτό.
Καταλάμβαναν το σώμα προκαλώντας ασθένεια, συντριπτική για το θύμα. Για να θεραπευτεί από την ασθένεια έπρεπε να σκιαγραφήσουν το κακό δαίμονα με μια σειρά από ξόρκια.
Χριστιανισμός
Χριστιανική Βίβλος
Παλαιά Διαθήκη
Οι δαίμονες στη Παλαιά Διαθήκη της Χριστιανικής Βίβλου είναι δυο κατηγοριών: οι σάτυροι ή δασύτριχοι αίγες και οι δαίμονες.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Καινή Διαθήκη
Ο όρος «δαίμονας» εμφανίζεται 63 φορές στη Καινή Διαθήκη της Χριστιανικής Βίβλου.
Χριστιανική δαιμονολογία
Στη χριστιανική Αγιά Γραφή, οι θεότητες των άλλων θρησκειών μερικές φορές είναι ερμηνευμένες ή δημιουργημένες ως «διαμονές». Η εξέλιξη του διάβολου και πενταγράμμου είναι παραδείγματα πρωίμων τελετών και εικόνων που αναδεικνύουν τις ιδιότητες του κακού όπως φαίνεται από τις χριστιανικές εκκλησίες.
Από το νωρίτερά Χριστιανισμό, η δαιμονολογία έχει εξελιχθεί από μια απλή αποδοχή δαιμόνων σε μια συνθέτη μελέτη η οποία έχει αναπτυχθεί από της αρχικές ιδέες που προέρχονται από την εβραϊκή δαιμονολογία και τις χριστιανικές γραφές. Η χριστιανική δαιμονολογία έχει μελετηθεί σε βάθος εντός Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, αν και πολλές άλλες χριστιανικές εκκλησίες επιβεβαιώνουν και συζητούν την ύπαρξη δαιμόνων.
Η σύγχρονη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησιά διδάσκει σαφώς ότι οι άγγελοι και δαίμονες είναι πραγματικά οντά και όχι μόνο συμβολικά. Οι εξορκιστές της καθολικής εκκλησίας διδάσκουν ότι οι δαίμονες επιτίθενται σε ανθρώπου συνεχώς.
Σε διάφορες χρονικές στιγμές στη χριστιανική ιστορία, έχουν γίνει προσπάθειες για την ταξινόμηση των δαιμόνων σύμφωνα με διάφορες προτάσεις δαιμονικών ιεραρχιών.
Ινδουισμός
Ο Ινδουισμός περιλαμβάνει πολλά είδη πνευμάτων που θα μπορούσαν να ταξινομηθούν ως δαίμονες, συμπεριλαμβανομένου Vetalas, Bhutas και Pishachas.