One another chance.

Chapter 2

LORAINE'S POV

Lumipas na ang 2 buwan , pero parang nasa manila pa din ako, dahil lagi kong nakakausap ang mga mahal ko sa buhay dun, that's why hindi mahirap sakin na mag isa dito sa u.s ayon nga lang madami akong nakakaaway, Ewan ko ba kung bakit ang hilig sa mga gulo mga tao dito.

Umupo na agad ako, dahil padating na ang proffesor namin, pero may biglang huminto sa harap ko ang isang babae, Maganda sya, matagos ang ilong at maputi din sya, siguro kasing puti ko. At bigla syang nagsalita.

"Excuse me! this is MY chair!" talagang pinagdidiinan niya yung MY hah!

"Why you bought it?" Pagtataray na sabi ko. Eh paano naman kasi hindi ako magtaray ang dami pa kayang bakanting upuan.

"You still not changed, My dear bestfriend loraine." nakangising sabi niya?

Bakit nya ko kilala?? tyaka Bestfriend? Eh ngayon nga lang ako nakadating dito sa u.s?

"You know me?!" Pagtatakang sabi ko sa kanya

"Gosh! You forgot me!?" Nakakunot na sabi niya

Tumayo ako, at tinitigan ko sya ng mabuti,

"RINA!??" 

"Gotcha, My dear!" natatawang sabi niya

Niyakap ko sya, My gosh, Czarina Tuazon was my elementary best friend, Halos hindi kami dati mapag hiwalay niyan, 

"My Gosh! I did not recognize you! I miss you!" Sabi ko habang nakayakap ako sakanya

Tumawa naman sya, 

"Alam mo bang nalaman ko na nadito ka sa u.s because of your mom. At ayan nagpalipat agad ako dito sa school mo para magkasama tayo!" natatawang sabi niya

Thanks god! May kakilala nadin ako. 

Simula kasi na makapasok ako sa school nato, Hindi na talaga natahimik ang buhay ko, lagi ng may nag iistalk sakin at lagi na kong may kaaway, hayyy, Parang Mas lalo ata ako hindi makaka move on eh. Pero atleast nandito na si rina.

Natapos na ang klase namin pumunta na agad kami ni rina sa isang Restaurant pag-aari daw nila iyon kaya libre na ang pagkain samin, Oh diba yaman ng Bruha!

"So who's my bestfriend? Biglaan ata ang pagaaral mo dito?" Sabi niya sakin, 

"Well i need to moved on in my life" sabi ko na lang

"Tell me what happened, it's been many years ago for sure madami kang ikukwento" Nakangiting sabi niya at biglang inom ng juice,

Si rina kasi pumunta sya dito ng hindi nag papaalam sakin, kaya ng nagtatampo pa ko sakanya pero syempre namiss ko ang bruha kaya hindi ko muna papairalin ang tampo ko sakanya, at kailangan ko sya.

"There is a man that I love." sabi ko habang nakatingin sa kawalan,

Pero bigla na lang tumulo ang luha ko. Bakit kahit hangang ngayon masakit pa din sakin na iwan ko sya kahit pa dapat iyon ang gawin ko?

"Oh my gosh, Raine!" sabi ni rina at yumakap sakin.

"Go on! ilabas mo lang yan!" Habol na sabi niya hinimashimas niya ang likod ko

"Rina, I loved him so much. I did everything to him, He's happiness i give it all, But for him it's nothing, Ang sakit sakit"

Bumuhos na ang napakaraming luha ko, feeling ko parang useless lang din ang pagpunta ko dito eh, kahit kasi na wala sya, siya padin ang nasa isip ko,