Bad liar (ΥΠΌ ΔΙΌΡΘΩΣΗ)

{2} Attention

Ένιωσα δύο χέρια να με ταρακουνούν. Μούγκρισα και γύρισα πλευρό. Όμως το μαρτύριο μου δεν έμελλε να τελειώσει τόσο γρήγορα.

«Μεγκ... Πρέπει να σηκωθείς.»

«Πέντε λεπτά ακόμα μαμά...» γκρίνιαξα.

«Μεγκ θα αργήσεις!»

Άνοιξα τα μάτια μου και είδα την Καθ να στέκεται από πάνω μου, ήδη έτοιμη και πανέμορφη όπως πάντα.

«Τι ώρα είναι;»αναστέναξα και ανασηκώθηκα.

«Ε...εφτά...»

«Τ-Τι εννοείς; Θα μπορούσα να κοιμηθώ άνετα μία ακόμα ώρα... Βασικά αυτό θα κάνω.» είπα τραβώντας το πάπλωμα πάνω μου σκεπάζοντας με ολόκληρη.

«Σήκω! Πρέπει να ετοιμαστείς.» συνέχισε η Καθ τραβώντας και εκείνη τη πάπλωμα μακριά μου. «Σου έχω ήδη βρει ρούχα. με κοίταξε με νόημα και μετά χαμογέλασε.»

Ωχ...

«Θα πάω να ετοιμαστώ σπίτι μιας και ξύπνησα από τόσο νωρίς.» φόρεσα τα γυαλιά μου και σηκώθηκα από το κρεβάτι.

Η Καθ μου πέταξε ένα τζιν. Το σήκωσα και το κοίταξα εξεταστικά.

«Αν περιμένεις πως θα το φορέσω αυτό είσαι γελασμένη. Δεν χωράω καν εδώ μέσα...»

Η Καθ με αγριοκοιτούσε με τα χέρια σταυρωμένα στα χέρια.

Τι πάω να κάνω...

[...]

«Είδες που ανησυχούσες; Δείχνεις πανέμορφη.»

Συνέχισα να κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη.

«Δείχνω σαν κλόουν...» παραπονέθηκα. «Πως αναπνέεις μέσα σε αυτό το πράγμα;» συνέχισα ξεκουμπώνοντας το τζιν που φορούσα.

«Όχι. Σου πηγαίνει.» με ενθάρρυνε η Καθ. «Έτσι και αλλιώς δεν έχεις χρόνο να αλλάξεις. Φεύγουμε.»

Φόρεσε στον ώμο την τσάντα της και άνοιξε την πόρτα του δωματίου της. Τα πόδια μου είχαν καρφωθεί στο πάτωμα. Ήμουν έτοιμη να γίνω ρεζίλη σε ολόκληρο το σχολείο.

«Προχώρα!» με τράβηξε από το χέρι σέρνοντας με πίσω της.

Το αρχικό σοκ άρχισε να εξασθενεί. Κατεβήκαμε την ξύλινη σκάλα και βρεθήκαμε στο χολ όπου μας περίμενε ο πατέρας της Καθ και ο Μάικλ.

Ο Μάικλ σήκωσε το βλέμμα του από το κινητό του και το κάρφωσε πάνω μου.

«Ουάου Μεγκ! Δεν ήξερα πως όντως μπορείς να μοιάσεις με κορίτσι.» σχολίασε και γέλασε.