The story 0f my life

Introduction

                I'm Charlie 22 years Old to young to experience everything in life. Marami na kung problemang pinagdaanan yung iba nga minsan tinambayan ko pa. Sa edad kung ito nasaktan na ako at nahirapan, umiyak ng sobra at tumawa ng malakas. Sabi nga ng iba malandi daw ako ang sabi ko naman inienjoy ko lang naman ang buhay ko. Ang masama lang naman ay ang mang mulestya ako ng kapwa ko.

                Di ko alam kung panu ako magsisimulang magsulat gusto kung ishare lahat ng buhay pagibig ko at mga pinagdaanan ko. Baka sakaling my makaintindi saken sa mga nararamdaman ko.

                My High School life that is the one of the most memorable chapter of my life dahil dun ko nakilala ang mga kaibigan ko na naging dahilan kung bakit ako naging isang mabuting tao. I have a circle of friends and we called are selves brat's, my second year high yun ung pinakamagandang nagyari sa highschool life ko para na kaming magkakapatid. We almost eat at the same plate walang nandidiri sa isa’t isa.

                Sa edad kung 13 ngkaboyfriend na ko si JM. Mabait siya pero sa palagay ko ng dahil sa kanya marami akong kaibigan na nawala saken tulad ni Kiel. Si Kiel ay isa sa mga sorority sister ko i mean brat's and she is also JM ex-girlfriend, yes! ex-girlfriend yes i know that im so bad. She's hurt that's why lumayo siya saken and because of that i broke up with him. Since im just only 13 kaya madali lang para saken yun, like im just playing. sabi nga nila enjoy life while your young. Ang di ko lang alam habang nagpapakasaya ako sa buhay ko mayroon na akong mga sinasagasaan at sinasaktan. Ang saya kasi eh.

                After a year and half I realize something that maybe it would be better if makipagbalikan ako sa kanya kahit marami ng nagyari. I decide to celebrate my birthday with my friends. Good for me kasi nagkaayos din kami ni Kiel after what happen and infairness to her she help me to fix things up to JM. After 2 days nagkabalikan din kami ni JM. Masaya ako habang kami kahit tutol ang parents ko. I used him as my number one competetor during my studies. I make it to the point na kailangan mas magaling ako sa kanya sa lahat ng bagay and i thank him for that kasi ganun din yung ginagawa niya para saken para pareho kaming matuto sa pagaaral namin. But the difference is that ginagawa niya yung mga bagay na hindi ko ginagawa para sa kanya like he do my projects but i didn't do his. I support him financially na di niya kayang gawen dahil sa mahirap lang sila. Kaya sobrang confident ako na mahal niya ko at hindi siya maghahanap ng iba, ng sa laking gulat ko hindi pala. Oo, mahal niya ko pero tao lang siya, Na can fall in love and can fall out of love. He fell inlove with one of our classmate, dumating sa point na inaway ko yung girl ng dahil sa kaniya. Kahit alam ko na wala namang ginagawang masama yung girl at di din naman siya pinapansin nito. It just hurt me much dahil we already plan our future. Taking same course at College to help out each other even if were on different University. Geting Married after 10 years having a stable job for our family then one day bigla nalang nawala lahat. Months past nagdecide nadin kaming maghiwalay. Till Graduation nalang kaming dalawa kasi feeling namin mahihirapan lang din kami kasi magkalayo kami at di na din ganun kabuo ung trust na kaya kung ibigay sa kanya. Pero tinuloy parin namin yung plano namin na kukuha ng parehong kurso. Nagaral ako sa Mapua sa Manila at siya sa isang University sa Baguio. Ang hirap niyang makalimutan kasi ang tagal din namin at buong High School life ko siya ang kasama at katuwang ko sa lahat ng bagay para kung nawalan ng isang kamay.

                Time past and I'm doing great at the School having a good grade and being on top of the class pero my kulang parin. I still can't move on sa kaniya. My nanligaw pero di ako interesado sa kanya, nagkacrush pero hindi ganun kasapat para makalimutan ko siya. 8 months din halos ang nakalipas den I met someone, his Ajhay 4 years older than I, At first di ko siya gusto pero naisip ko siyang sagutin baka sakaling makalimutan ko si JM ng dahil sa kaniya, and also because kapatid siya ng President ng Council ng Campus. I can use him as an advantage like free Entrance sa mga Affairs ng Campus. Nakatulong nga siya nakalimutan ko nga si James pero hindi parin ganun kabilis 8months na kami bago ko nakalimutan si JM. Naging masaya naman yung buhay ko sa kaniya. Welcome ako sa family niya at tinuring na din akong kapamilya. Every lunch break sinusundo niya ako sa School para kumain sa kanila. Sabi nga nila kaya daw ako tumaba dahil masarap magluto ang mommy niya. Pero tulad ng ibang relasyon mayroon din kaming deperensya at yun ang naging dahilan bakit kami humantong sa hiwalayan. Nakakapagod pala pag araw araw mung kasama ung isang tao kahit mahal mo pa siya. O siguro pakiramdam ko lang na mahal ko siya pero pinaniwala ko lang yung sarili ko na mahal ko nga siya para makalimutan ko yung nauna. Siguro dahil narin sa trato niya sakin na halos mawalan na ako ng karapatang makipagkaibigan sa ibang tao. Ni makipagusap ako sa mga kaibigan kung lalaki nagagalit siya. Dumating din ang mga pagkakataong nasisigawan na niya ako na hindi naging maganda sa pakiramdam ko, nawala yung respeto at naging galit. Lumipas ang mga araw nawala na din yung inaakala kung pagmamahal ko sa kaniya. Pagkatapos ng dalawang taon namin pagsasama