Geralt - Wiedźmin, który uratował Zirael.

Rozdział 1 - Dziewczyna Starszej Krwi.

Witam w pierwszym rozdziale o Wiedźminie. Zapraszam do pozytywnego komentowania, jak i negatywnego. Zachęca mnie to do dalszego pisania.

Miłego czytania :)

Geralt siedział obok Ciri.
-Nie martw się, wyciagniemy Cię z tego. -pocieszał dziewczynkę wiedźmin.
Następnie obudził się. To był tylko kolejny koszmar powtarzający się co noc. Opowiadał o Zirael. Ścigał ją Dziki Gon. Był to elficki zespół potworów, na którego czele stał Eredin.
Dzierżył w dłoni duży miecz, wyglądem przypominający katane. Gon był straszny nie tylko przez siłę jaką posiadał. Ich atrybutem było zimno przychodzace razem z nimi. Głównie z tego powodu siali spustoszenie w wioskach. Geralt wstał z łóżka. Poranne promienie słoneczne wpadały przez okno do pokoju. Obok łóżka wiedźmina spała słodko dziesięcioletnia Ciri. Wojownik postanowił wyjść cicho z pokoju.
-Geralt! Dokąd idziesz? -zawołała dziewczynka.
-Schodzę do kuchni coś zjeść.
-Zrobisz mi naleśniki?
-Nie ma problemu.
Było to ulubione danie Cirilli.
Geralt przygotowujący posiłek nie zauważył obok siebie czarodziejki Yennefer.
-Witaj Geralt.
-O, cześć Yen. Nie zauważyłem Cię. Masz ochotę na naleśniki?
-Chętnie. Jak się ma Ciri?
-W porządku. Dziś mam zamiar zacząć uczyć ją walki.
-Nie za wcześnie? Ma dopiero 10 lat. -sprzeciwiła się Yennefer.
-Im wcześniej tym lepiej. Po za tym jest wiedźminką. Da sobie radę.
-O czym rozmawiacie? -przerwała rozmowę dziewczynka.
-Ciri, już wstałaś. -powiedziała Yennefer .
-Owszem. -odpowiedziała.
-Jedz Ciri. Zrobiłem Twoje ulubione naleśniki.
-Dziękuję.
Wszyscy zasiedli do stołu. Rozmawiali o umiejętnościach kulinarnych Geralta. Po skończonym jedzeniu wujek Vesemir zabrał wiedźminkę na przejażdżkę konno.
-I jak, podobało Ci się? -rzekł Vesemir.
-Było super papo Vesemirze!
-Ciesze się, że Ci się podobało. A teraz zmykaj do łóżka, jest już późno.
-Dobrze. Dobranoc.
-Dobranoc. -odpowiedział Vesemir.

Dzięki za przeczytanie. Zapraszam na kolejne rozdziały historii wiedźmina.