Aşk Hikayesi

Bir sonbahar sabahıydı. Hava bulutlu ve yağmurluydu. Genç kız okuluna gelmiş ve ilk dersine girmişti. Okulun ilk günü olduğu için dersi erken bitmişti ve arkadaşlarıyla laflamak için okulun kantininde buluşacaklardı. Genç kızın dersi erken bitmişti bu yüzden arkadaşlarını bekleyecekti. Ansızın yanına bir oğlan yaklaştı ve kıza laf attı. Tabi kız bu durumdan baya rahatsız oldu ve o gün okulu gelen polislerden karşısına çıkan ilk polise çocuğu şikayet etmek üzere gitti. Polisle konuştu , rahatsız olduğunu belirtti ve kendisine yardımcı olmasını rica etti. Polis bey kızı kırmayarak çocukla konuşmaya gitti. Polis bey, çocukla yaklaşık on dakikalık bir konuşma yaptıktan sonra kızın yanına geldi ve artık çocuğun yanına gelmeyeceğini belirtti. Kız teşekkür etti ve yanından ayrıldı. Aslında bütün hikayenin başlangıcı bu olay ile başlamıştı.

Polis bey, okula her geldiğinde gözleri kızı aramıştı ve bu arayış yaklaşık üç hafta sürmüştü. Polis bey tam ümidini kesecek iken karşısında kızı gördü. Çok sevinmişti ki kalbi yerinden fırlayacaktı. Bütün cesaretini topladı ve kızın yanına gitti. O çocuğun tekrar rahatsız edip etmediğini sordu ve olumlu yanıt alınca kızı kahve içmeye davet etti. Kız teklifini kabul etti ve beraber okulun kafesinde kahve içmeye gittiler. Sohbet ettiler, birbirlerini tanımaya çalıştılar. İkisi de ilk görüşte aşık olmuşlardı birbirlerine. Kafeden ayrılacakları vakit oğlan, kıza çok fazla ulaşmaya çalıştığını ve artık her gelişinde haber vermek üzere kızdan telefon numarasını istedi. Kız biraz düşündü ve sonrasında verdi. Tekrar görüşmek üzere ayrıldılar.

O günden sonra her gün konuşmaya, mesajlaşmaya başladılar. Kız her geçen gün oğlanı biraz daha tanımaya başladı. Oğlanda mutluydu kızda... Aradan bir hafta geçti. Oğlan kızı beraber kahvaltı yapmak için okulundan aldı. Oğlan ile kız hemen hemen aynı boydalardı. Oğlan çok yakışıklı, kumral, oturmasını kalkmasını bilen bir genç delikanlıydı. Kız kafasında ki erkeğin daha doğrusu hayalinde oluşturduğu erkek profilinin o olduğunu düşünüyordu. Kız onunla görüşeceği için çok heyecanlıydı, oğlanda aynı şekilde. Kızı okulundan aldı ve güzel bir mekanda kahvaltı yaptılar. Ailelerinden bahsettiler. Ailelerinden bahsettikçe birbirlerine ne kadar uyumlu olduklarını gördüler. Resmen birbirleri için yaratılmışlardı. Çok güzel bir kahvaltı sohbeti yaptıktan sonra oğlan kızı okuluna bıraktı, vedalaştılar, oğlan kızın yanağına küçük bir buse koydu ve kızla ayrıldılar. Kız mutluluktan uçuyordu, derste sürekli aklında o vardı, gülümsüyordu. Sonra konuşmaya devam ettiler. Oğlan ve kız birlikte künefe yemek için hayal kurdular ve bu hayali yerine getirebilmek için birbirlerine söz verdiler. Bir sonraki hafta kahvaltı yapmak için tekrar oğlan kızı okuldan aldı. Artık birbirlerine alışmaya başlıyorlardı. İkisi de çok mutluydu. Yine birbirlerini daha iyi tanımak için soru sordular, konuştular. Kız oğlanın gözlerine baktıkça kayboluyordu. Bir ara kısa bir sessizlik olmuştu çünkü ikisi de susup gözleri birbiriyle konuşmaya başlamıştı. Kız oğlanın gözlerinin içine baktığında o aşkı görmüştü. Oğlan kızı basbayağı seviyordu, gözler yalan söylemezdi. Okula tekrar geri geldiklerinde oğlanda kızla birlikte arabadan çıktı ve kıza sarıldı. Kız da sarıldı ona ve çocuğu bir türlü bırakamadı yaklaşık beş dakika öylece sarıldılar. Bu seferde kalpleri konuşmaya başlamıştı. Kız seni bırakmak istemiyorum diyerek gözünden bir damla yaş indirmişti. Oğlan dersine geç kalacaksın diyerek kızı yanağından öpüp uğurladı.

Aradan üç ay geçti.Oğlanın doğum günü yaklaşıyordu. Kıza hediye kabul etmediğini söyledi. Kızda madem hediye kabul etmiyor bende mektup yazayım dedi. Bütün duygularını o mektuba yazmıştı. Sadece seni seviyorum yazmamıştı.Doğum gününden 2 gün önce buluştular. Bu sefer oğlanı kız almıştı arabasıyla. Önce beraber yemek yediler sonra hayallerini gerçekleştirmek üzere künefe yemeğe gittiler. Oğlan kıza seneye doğu görevine gideceğini ve kızın da kendisiyle birlikte doğu görevine gelip gelmek istemediğini sordu. Kız hiç düşünmeden evet dedi çünkü seviyordu ve onun için bütün hayalini bir kenara bırakabilirdi ve gerekirse de herkesi karşına alabilirdi. Bunun üzerine oğlan kızı istemeye gelmek istediğini söyledi. Kız da kabul etti ama biraz zaman lazımdı.

Aradan 4 ay geçti. Oğlan artık kızla pek ilgilenmiyor gibiydi. Kız ne zaman görüşelim dese işim var deyip savuşturmaya başlamıştı. Bu durum, kıza çok gergin ve sinirli bir hal aldırdı, tabi ki çocuğa karşı değil yakınlarına karşı adeta patlamaya hazır bomba gibiydi. Kız arıyordu çocuk açmıyordu. Kız en sonunda sinir krizi geçirdi. Hem sevgili değillerdi hem çocuk bir garip davranmaya başlamıştı. Bu durumda aşırı gergindi ve en sonunda ailesine karşı patlamıştı. Kız ne yaptığını bilmiyordu çünkü içten içe belirsizlikler yüzünden acı çekiyordu. O gün az daha kendini öldürecekti, gözü dönmüştü. Aşırı bir şekilde içtiği kahvelerde onun sinirlerini mahvetmişti. Öldürecekti kendini. Gözüne ilk çarpan makası aldı ve koluna batırdı. Büyük bir acıyla haykırdı. Ailesi geldi odasına onu o halde bulunca çılgına döndüler. Kızı sakinleştirmeye çalıştılar. Tabi bu olanlardan oğlanın haberi yoktu olsa bile umursamayacağını düşündü kız. Kız sakinleşti. Daha iyi hissediyordu kendini.

Aradan 2 hafta geçti. Oğlan artık kızla görüşmek istemediğini, arkasında kimseyi bırakmak istemediğini, ve kızın kendi hayatında aslında hiçbir zaman olmadığını söyledi ve gitti. Kızı terk etmişti.

Kız yıkılmıştı. Hayalleri, ümitleri bütün herşeyi yıkılmıştı. Tek kelime bile edemedi. Zaten zorlu dönemdeydi bir de üzerine bu haber onu yıkmıştı. Vize haftasıydı bir de ertesi güne en zor dersin sınavı vardı. Sadece ağladı, günlerce ağladı , aylarca ağladı. Ama bir gün bile çocuk için beddua etmedi, edemedi. Hatta dua ediyordu çünkü ilk defa birini gerçekten çok sevmişti. Çocukta sevmişti onu yada seviyor gibi yapmıştı. Kız çok fazla acı çekti, aşka karşı inancı kalmadı, herşeyi tükenmişti.Ve kız onu hala unutamadı ve ne zaman aklına gelse yine gözünden iki damla yaş akıtırdı...

---Tamamen gerçek bir olaydır---