Chanyeol Rapmonun gitmesiyle konuşmya başladı.
Chanyeol: Jin biliyorsun biz okulun tüm sorunlarıyla ilgilenmek için seçilmiş iki kişiyiz ve bu yüzden ikimizinde yapması gereken görevler var.
Jin:Bunu tabikide biliyorum sonuç itibariyle okul başkanıyım ve sende benim yardımcımsın.
Chanyeol:Bunu duyduğuma sevindim.Asıl konuya gelmek gerekirse seninle her Cuma günü okul çıkışında okulun haftalık değerlendirmesini yapacağız.
Jin:Bana uyar ne kadar kalmamız gerekiyor.Birde ben her hafta gelebilirmiyim bilmiyorum çünkü okul dışındada biliyorsun müzik ve dansla ilgileniyorum bu yüzden provalarımızda çok ağır.
Chanyeol:Ben seni o zamanlarda idare ederim merak etme.
Jin:Teşekkürler.Peki başka yanımda getireceğim veya yapmam gereken birşey var mı?
Chanyeol:Sadece yanında bir dosya,kağıt ve kalem getirsen yeterli.
Jin:Pekala o zaman okulda görüşürüz.
Chanyeol:Görüşürüz.Kendine iyi bak.
Jin:Sende Chan.
Chanyeolün gitmesinin ardından Jin'de kapıyı kapatarak içeriye girdi.Salona doğru giderken kendisini tutan bir çift kol ile paniğe kapıldı.Aniden yüzünü kendisini tutan kişiye çevrildi.Kendisini tutan kişi tabikide Namjoon'du.Onu gördükten sonra derin bir nefes alarak "Senmiydin beni çok korkuttun."dedi.
Rapmon ona cevap vermeden peşinde süreklemeye başladı ve onu Chanyeol'den gerçekten çok kıskanmıştı.Merdivenleride çıktıktan sonra ikiside Rapmon'un kaldığı odaya gelmişlerdi.Rapmon kapıyıda kapattıktan sonra Jin'i odasında bulunan sandalyeye oturttu ve konuşmaya başladı.
Rapmon:Jin onunla benim duyamayacağım kadar özel ne konuşuyordunuz.Sanki CIA ajanısınız devlet sırrımı saklıyorsunuz benden.Neden Jin benim seninle ilgili olan şeylerden haberim yok ben grubun lideri ve senin en yakın arkadaşın değilmiyim?
Jin: Rapmon sadece okul hakkında konuştuk.Ve sen benim en yakın arkadaşımsın benim hakkımdada gayet bir sürü şey biliyorsun.Bana her Cuma okul çıkışında okul hakkında toplantı yapılacağını açıkladı ve gitti.
Rapmon:Jin biliyorsun ben grubumuz dışındaki hiç kimseye güvenmiyorum bubyüzden sorgulamam gayetde normal.
Jin Rapmonun kendisini kıskandığını anladığında onu dahada sinir etmek için Chanyeol hakkında birşey sallamaya başladı ve bu olayın sonunun nereye gideceğini merak ediyordu.
Jin: Channie bana hiçbişey yapmadı.Ayrıca bencr gayetde güvenilir bir çocuk gibi görünüyor.
Rapmonun sinirden ve kıskançlıktan gözü dönmüştü ve herşeyi birden bire anlatmaya başlamıştı.
Rapmon:Sen tanımadığın birine yada hadi tanıyosun diyelim Chanyeol'e Channie mi dedin.Bana bile bir kere Namjoonnie demedin.Ve Jin bak nasıl anlatıcağımı bilmiyorum ama Jin sen halen daha benim sana nasıl baktığımı analayamayacak kadar safsan bu senin suçun.Ben ilk defa sana yorulduğun akşam o kadar yakın olmuştum.Sana sabaha kadar baktım ve o zaman yanında kimse yoktu diğilmi ben vardım ve de hep ben olacağım anlıyormusun ve beni bu kadar çok önemsemiyorsanda sadece söylemem yeterliydi.Benim fikirlerimi başka bir çocuk yüzüne eleştirmen gerekmiyordu.
Jin'in Anlatımından
Namjoon beni dinlemeden kapıyı açıp dışarı çıktı.Onu kırmak istememiştim.Fakat sanırım bu sefer gerçekten kalbini kırmıştım.Ve bana benim sana olan bakışlarımı anlamıyacak kadar safsın demişti.Bu cümlesini gece boyunca düşündüm ve sonunda anladım.Namjoon beni kıskanmıstı yani beni seviyordu.Bunun imkansız olduğunu açıklamam yada böyle bir ilişkiyi gizli bir şekilde yürütmemiz lazımdı.
Bu olanları tüm gece boyunca düşündüm.Ve sabah ilk iş Namjoon'la konuşacaktım.
Sabah olmuştu.Erkenden uyanan üyeler kahvaltı için masaya oturmuşken aralarında sadece Namjoon yoktu.
Kahvaltımızı yaptıktan sonra Namjoon'a bakmak için odasının önüne gittim.Tabikide kapısı kitliydi.Kapıyı ne kadar tıklatmama rağmen Namjoon'dan ses gelmedi.Bunun üzerine kapıyı bir not bıraktım ve servise binmek için dışarı çıktım.
Namjoon'un Ağzından
Dün gece neler yaptığımı ben bile bilmiyordum.Çünkü Jin'i görünce bir andan cesaret geldi ve ona herşeyi yani ona hissettiklerimi ima etmeye başlamıştım.Biraz daha konuşursam neredeyse ilanı aşk ediceğimi ve Jin'i kaybetceğimi anlayıp sustum ve odadan dışarı çıktım.
Daha sonra kendimi odaya kapatmaya karar verip sabah kahvaltıyada çıkmadım.
Herkes uyandığını anlayınca odamın kapısını kitledim.Daha sonra dışarıdan sesleri dinlemeye başladım.Merdivenlerden birinin çıktığını anladığımda ise kapının dibine çöktüm ve dinlemeye başladım.
Jin benimle konuşmak istediğini ve neden kahvaltıya gelmediğimi soruyordu.Fakat ben cevap vermiyordum.Kısa bir süre sonra odanın kapısının önünden gitti.Yine kısa bir sürenin ardından kapının altında bir not gördüm.
Okumaya başladım.
"Namjoon seni üzdüğümü biliyorum.Fakat bu duygularının karşılıksız olduğunu düşünüp kendini odalara kapatmanı istemiyorum.Eve döndüğümde odana gelicem bu yüzden kilidi açarsan sevinirim.En azından hala beni seviyorsan.
~Jin~
Namjoon bu notu okuduktan sonra gözünden düşen gözyaşlarını aldırış etmeden kapının kilidi açtı ve yatağında onu beklemeye başladı.
Saat artık öğlen üç olmuştu.Ve okul çıkış saatide çoktan geçmişti.Fakat onlar servisle geldiklerinden dolayı biraz daha geç geliyorlardı.
Kapıya koşarak gelen gençler birbirleriyle yarış halinde odalarına çıktılar.Jin de odasına çıkmıştı.Üstünü değiştirdikten sonra Namjoon'un yanına gidecekti.
Elini yüzünü yıkayan Jin kendi odasından çıkarak Namjoon'un odasına yürümeye başladı.
