What Love means....

Chapter 25: The Final Chapter

Chapter 25

Cant stop this effin’ feeling

Lynn’s POV

Uwah *o* mag pupunta na kami sa Dagat. Kami ni Mama, saka yung Family lang ni Eric

Nag enjoy ako, oo, nag enjoy sa pagkain, haha

Niyaya ko si Eric na maglakad lakad, pumasok kami sa mga boutique na nakikita namin.  Maya maya sinimulan na kaming mapalibutan ng mga tao. Nawala si Eric sa tabi ko. Hinahanap ko siya kaso wala talaga eh, nag simula na akong kabahan.

Unti unti ring nag si tabi yung mga tao. Nakakapagtaka nga kasi nakapalibot sila sa kin.

Lynn: T-teka? Anu meron? Di to nakakatawa ha?

Nakangiti lang silang lahat. Nag bubulungan.

Lynn:  Hoy Eric! Nasan ka ba kasi? Magpakita ka naman?

Eric: Lynn, dito sa likod mo

Tumalikod ako. Nakita ko si Eric.Nakaluhod. He’s smiling at me.

Maya maya mag pinakita siyang maliit na box. Tapos nakita ko na din sila Mama saka yung Family ni Eric nasa likuran niya.

Eric:  Be my Princess. Please let me take care of you forever.

Tinignan ko yung maliit na box na hawak niya, binuksan niya ito at nakakita ako ng isang singsing.

Di ko alam kung ano dapat kung gawin.

PInagplanuhan pala nilang lahat to’

May isang taong biglang pumasok sa isipan ko

Hiro

Paalam na ha? Di talaga tayo para sa isa’t isa, siguro nga mas nakatadhana kami ni Eric

Paalam na sa taong pinakamamahal ko, di kita makakalimutan kahit kailan, …

Lynn: Oo Eric, Tinatanggap ko na…

Nakita ko na ngumiti yung mga kamag anak ni Eric.

 Pagkatapos nung proposal na yun. Agad naming inayos ang engagement party namin.

Hanggang sa unti unti na palang dumating ang araw ng kasal namin ni Eric…

“Eric, do you take Maddielyn  for your lawful wedded wife, to live in the holy estate of matrimony? Will you love, honour, comfort, and cherish her from this day forward, forsaking all others, keeping only unto her for as long as you both shall live?”

“Yes Father”

“Maddielyn, do you take Eric  for your lawful wedded husband, to live in the holy estate of matrimony? Will you love, honour, comfort, and cherish him from this day forward, forsaking all others, keeping only unto him for as long as you both shall live?”

‘…’

Di ko malaman kung ano ang gagawin ko

Hiro…

Akala ko, nakalimutan ko na lahat lahat sayo

Akala ko di na kita mahal.

Nagkamali pala ako.

Kasi, Mahal pa rin kita. Mahal na mahal.

Di ko nagawang malimot ka kahit isang oras lang

Pero masyado ng huli ang lahat…

Tumulo na ang mga luha ko

At yinakap ako ng napakahigpit ni Eric

“Lynn, Alam ko namang di mo ko gusto eh. Si Hiro yung taong mahal mo diba? Nakakapagtaka. Bakit ka pumayag na magpakasal sa kin kung may mahal kang iba? Puntahan mo na si Hiro.. Sige na, From today onwards, I’m letting you go. ”

Napahigpit ang pagkakayakap Ko kay Eric.

“Eric, maraming salamat.”

Lumabas ako ng simbahan. Hinanap ko si Hiro. Natandaan ko yung park. Baka sakaling nandoon siya. Di nga ko nag kamali. Agad akong lumapit sa kanya at niyakap ko siya ng pagkahigpit higpit

“Hiro!, akala ko nakalimutan na kita, di papala, kasi mahal kita! Mahal na mahal! ”

Hiro: L-Lynn? A-ano ginagawa mo dito? Diba araw ng kasal mo ngayon?

Lynn: Hiro!, akala ko nakalimutan na kita, di papala, kasi mahal kita! Mahal na mahal!

Niyakap ako ni Hiro

Hiro: ako din Lynn, Mahal na mahal kita. Akala mo ba noon di kita tinuring na totoong girlfriend? Nagkakamali ka Lynn, kasi nung panahon na yon, nagpakatotoo ako. Totoo lahat ng nararamdaman ko para sayo.

Oo, naging kami. Naging napakasaya namin.

 Hanggang sa napunta yung relasyon naming sa kasalan.

Napakasaya ko. Nakasama ko panghabang buhay yung taong mahal ko.

At ngayon alam ko na

Ang tunay na kahulugan ng Pag ibig.

-fin-