Hahahahahahahahahahahah!
Nakangisi akong tinignan si Lexiel, ang goody goody good kong kakambal habang nakaupo ka di kalayuan sa aking pwesto habang nakatakip ang mga mata, may busal ang bibig at nakagapos ka ang buong katawan sa silya.
Oras na ng paghihiganti, Sya ang may kasalanan kung bakit hindi na ako napapansin! Sya na ang magaling sa lahat! Sya na ang iniidolo ng lahat! Sya na ang gusto! Sana hindi nalang sya bumalik! Dapat nandon nalang sya US!
Pinaglaruan ko ang hawak kong a kutsilyo at lumapit sakanta. Tinanggal ko ang pagkakatakip sa mata at busal sa bibig nya. "Kamusta kana?" Nakangisi kong wika habang iniikutan si Lexiel ngunit kahit isang sagot sakanya wala akong natanggap.
PAAAAAAAAAAAAAAAAAAAK!
PAAAAAAAAAAAAAAAAAAAK!
PAAAAAAAAAAAAAAAAAAAK!
PAAAAAAAAAAAAAAAAAAAK!
Paulit ulit ko syang sinampal hanggang sa mamaga ang kanyan mga pisngi. Iyak sya ng iyak kung kaya naman napahalakhak ako ng malakas.
"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA! AYAN! DYAN KA MAGALING! ANG MAGPAAWA SAKANILA! ALAM MO! SANA NAMATAY KA NALANG! SANA HINDI KANA ISINILANG! MGA KAIBIGAN KO INIWAN AKO NG DAHIL SAYO! PATI YANG PUTANGINANG BOYFRIEND KO, INIWAN AKO DAHIL IKAW NA GUSTO! " Umiiyak kong turan. " Hindi mo alam k-kung gaano kahirap ang dinanas ko sa kamay nila Mommy at Daddy. OO! HINDI AKO MATALINO! OO BOBO AKO! INUTIL! DISGRASYADA! POKPOK! MALANDI! LAHAT LAHAT! PINAMUKA NILA SAKIN NA WALA AKONG KWENTANG ANAK! PURO HIRAP ANG DINANAS KO SAKANILA! SAMANTALANG IKAW?! IKAW?! NA NAGPAPASARAP LANG SA US! NI MINSAN HINDI MO KO KINAMUSTA! WALA! WALA KANG KWENTA! ANG DAPAT SAYO MAMATAY! PAPATAYIN KITA!" Mahaba kong litanya habang umaagos ang mga luha saking mga mata.
"BAKIT SATINGIN MO BA GUSTO KO YANG ATENSYON NA BINIBIGAY NILA SAKIN?! HINDE! NAGKAKAMALI KA! BUSY AKO SA PAGDODOCTOR PARA SAYO! KASI ATE?! MAHAL NA MAHAL KITA! SA PUNTO NA, IKAW LANG LAGI KONG INIISIP! PATI SARILI MONG KAPAKANAN! HINDI NAKO UMATTEND SA FASHION SCHOOL PARA LANG MAG ARAL NG MEDISINA PARA GAMUTIN YANG PROBLEMA MO SA PAGIISIP! DAPAT SAYO DALHIN NA SA MENTAL! SIRA NA YANG PAGIISIP MO! WALA KANA SA KATI-" Hindi ko na pinatapos si Lexine at sinaksak ko agad sya sa may dibdib.
"A-ate... S-sorry sa mga nagawa ko *huk* h-hindi *cough* k-ko s-sinasadya *cough* M-mahal *huk* kita pa *huk* p-patawad.. " Wika ni Lexiel hanggang sa bumagsak sya sa lupa. Ano nagawa ko? Shet! Lumapit ako sakanya at tinapik tapik ko ang namumula padin nyang pisngi.
Anong nagawa ko?! Bakit ako may hawak na kutsilyo?!
Bakit nandito kami ni Lexiel sa bodega!
Napaisip ako bigla.
Hahahahahahahahaha!
Buti nga sakanya!
Masyado kasi syang nagmamarunong!
Masyado syang epal sa buhay ko!
Hahahahahahahahahaahahh!
Eh hala!? Paano kapag nalaman nila Mommy?!?!
Waaaaaaaaah ayoko! Ikukulong nila ko?!?!
Kukuhanin bako ng pulis pangkalawakan?!?!
Waaaaaaaaaaaahh no waaaaaaay! Maldo andwaaaaae!
Pero hihihihihi makaka moveon ako panigurado!
Lalandiin ko nalang yung mga pulis pangkalawakan tapos magkakaroon kami ng mga anak hihihihihi
