BURALAR YALAN

20.BÖLÜM

MELİS'İN AĞZINDAN

Ayaz ile Barış arasında ne olduğunu bende anlamamıştım ama konuştukları kişinin bir kız olduğunu anlayınca istemsizce kıskançlık krizine girmiştim yok yani anlamıyorum Barış 'ı sevmiyoken bu kıskançlık nerden gelmişti ?? Bu sorunun cevabını kendime veremedim .. Çisil in yanından ayrılırken Barış 'ı aramaya başladım ormanda delice Barış diye bağırıyordum ama hiç ses seda yoktu . En sonunda yoruldum ve yere oturdum sessizce nerdesin be barış dedim . Arkamdan bir çıtırtı duyunca paniğe kapıldım hemen arkama baktım kimse yoktu sonra

- şşşş korkma küçüğüm benim

Dedi önüme döndüm karşımda Barış duruyordu  kalbim fazlasıysa korkudan  hızlıydı . Nasıl yaptım neden yaptım bilmiyorum ama içimden gelerek hemen Barış 'ın boynuna sarıldım . Sıkıca onu bırakmayacak her zaman onun yanında olacak şekilde boynuna sarıldım. Bunu yapmak zorunda değildim işte bu sefer kendi isteğim ile ona sarıldım . Ağlamaya başladım o küçük afacan yüzünden ağlamaya başladım ağlayışlarım hızlandı . Barış elini sırtıma koyarak

- ağlama küçüğüm sakın ağlama ...

Dedi Barış tan ayrıldım ve yerime oturdum sesim ağlamaklı olduğu için çatallı çıkmıştı

- neden her şey istediğimiz gibi gitmez ??

- bilmem

- mesela beynimizin vücudumuzu yönetmesini isterken neden vücudumuzu kalp yönetir ?

- çünkü beyin aptaldır tabi kullanmasını bilirsen yönetirsin

- peki kalp  ?

-  kalp ise acıdır bize hem hayatı hem de aşkı öğretir ..

Burukça gülümsedim belki de haklıydı . Kafamı Barış 'ın omzuna koydum karanlıktı sadece küçük loş bir ışık yüzümüze vuruyordu yani ikimizde birbirimizi net bir şekilde görüyorduk .

- Melis neden hayat zordur ?

- Herkesin önünde engel vardır bu engelleri aşmak için sadece azimli olman gerekicek birinci engeli aştığında hepsini kolaylıkla aşıcaksın

- Peki neden birinci engel ??

- çünkü birinci engel çok zorludur insanı yorar neden çünkü birinci engel de hayata odaklanırsın ve hayat sınavı çok zordur hayat sınavını başaralı olan değil mücadele edip her şeyini ortaya koyan biri geçebilir

Sustum .... sustu .... sustuk .... sonra sessizliği bozan Barış oldu

- peki biz ? Biz birinci engeli aşabilir miyiz ?

- barış .... Biz ...

- evet biz ...

- bak barış biz  engelleri aşamayız çünkü ikimizin hayatında ki birinci engel biziz

- ama bir şeyi unuttuğun küçüğüm hem de en önemli şeyi ...

Sustu söylemedi sanki benim bulmamı istiyormuş gibiydi . Düşündüm ama önemli şeyi bulamadım . Gülümsedi sonra

- bulamadın değil mi ?

- evet sanırım bulamadım

Gülümsemesi harikaydı o kadar güzel di ki insanı içine çekiyordu derin bir nefes aldı ve gülümsemesi kayboldu

- burda ki en önemli şey neydi biliyo musun ?hayat tı unutma küçüğüm hayat olmadan  engeller karşımıza çıkmaz istersen hayatın güzel olsun istersen kötü olsun ama inan hayat olmadan hiç biri olmaz ...

Ne demek istediğini anlamıştım ama yine de sordum onun ağzından duymak için

- ne demeye çalışıyorsun ??

- melis burda ki hayat sensin ..

- peki sen ?

- ben ise hayat sınavıyım galiba ..

- niye zor musun

- zor değilim beni istediğin gibi yumuşatabilirsin ya da her hangi başka şey ama ....

- ama ne ??

- ama beni hiç bir zaman aşık adam yapamazsın ...

Boğazıma yumru oturdu bunu duymak istemiyordum yutkunmaya çalıştım ama olmadı .. Neden sevmediğim adam böyle bir şey söyleyince kırıldım neden yere düşmüş bir bardak gibi hissettim . Nedenini bilmiyorum ama boğazım acıyordu . Gözlerimi kapatamadım sadece öyle kaldım dünyayı duymak istemiyordum sadece gözlerimi kapatıp açtığımda bunların rüya olmasını istiyordum ... belki rüya olsaydı böyle acımazdı ama anladım ki her şey gerçekti .. ve gerçekler insanı yok ediyorlardı .. gerçekler acıydı...