THE INCREDIBLE FAMILY

Chapter 7

Beverlyn pov

So nice to be here. Tsk. Ang daming tao at ngayon pinagtitinginan kami. Lunurin ko sila eh. -_- di ako sanay na pinagtitinginan kami. Kung makatingin ang iba kala mo naman may kasalanan kami sa kanila. Ang sama ng tingin ng ibang babae na kulang sa tela ang damit. Yuck! Kulang yata ang perang pinangbili nila kaya pati tela ng damit ay kulang rin. Tsk. Wala ring pinagbago sa school namin dati. Sigurado akong may mga bully rin dito katulad doon. Sa itsura palang nila.

"Ang dyosa talaga natin. Lahat napapatingin sa atin oh." Bulong ni Mary rose.

"Tsk. Sarap dukutin mga mata nila eh" sabi naman ni Andrea

"Uy. Wag nga kayo. Unang pasok natin ganyan na kayo. Magpakabait nga kayo wala tayo sa mundo natin. Tandaan niyo yan" panenermon ng 'mabait kong ate'

(Ayt. Salamat sis. mabait talaga ako^_^) sabi niya sa aking isip.

Tsk. Siya ba talaga ang panganay? Parang isip bata kung minsan -_-

Naglalakad lang kami papasok ng building. Ang layo naman kasi ng gate sa building ng papasukan namin eh. Magkahiwa-hiwalay nga pala kami ng building.

Nakafocus lang ako sa ibang direksyon. Wala akong pakealam kung may-----

BOOGGHHSSS

may mababangga ako-_- may nabangga nga ako. Tinitigan ko lang yung nakabanggaan ko. Natumba siya eh. Wala yatang balak na tumayo? Ano gusto niy?

(Tsk.! Langya! Tititigan nalang ako? Di ako tutulungan pagkatapos niya akong banggain!) Dinig kong sigaw niya sa kanyang isip.

Napa-woah naman ang kasama ko.

Poker-face lang ako sa kanya. Kasalanan ko bang nabangga ko siya? Oh well, kasalanan ko nga pero may mata rin naman siya dapat siya na yung umiwas. Diba? Tsk.

Nilahad ko nalang ang kamay ko para tulungan siya. Nagkunwari naman siyang mabait. Tsk. Plastik!

Kung sa ibang tao pwede siyang umarte ng ganyan paniguradong mapapaniwala niya pero ako? Kami? Huh.. utot niya! Di niya kami maloloko.

Inabot niya ang kamay ko at hinila ko naman siya patayo. Parang wala lang sakin. Di man lang ako gumalaw sa pwesto ko.

"T-thanks." Tsk. Kunwari pa.

Di ko nalang siya pinansin at nilagpasan ko na siya. Sumunod naman ang mga kapatid ko at pinsan ko.

"She's a plastic girl. Like duh! Paarte-arte pa eeeww. Di niya bagay." Maarteng sabi ni Mers.

"Hahaha.. sinabi mo pa twins." Sang-ayon naman ni Mars.

Nagtawanan lang sila habang ako ay walang pakealam. Ok lang sana kung nasa bahay kami. Makiki-join ako sa usapan. Pero kung dito? Never in their eyes na makita nila akong nakikipag-tawanan and never in their ears na marinig nila akong tumawa.
-_-

"Hey cous.. ang seryoso mo. Ngiti naman dyan kahit saglit lang. Hahaha" si Angela.

"Tsk" yan lang nasabi ko.

Bahala sila dyan. Wala ako sa mood ngayon. Sinira ng babaeng yun kanina. Kala ko pa naman mabait. Nagbabait-baitan lang naman pala.

Kung mabait lang sana siya magagawa ko pang magsalita at magsorry tsk kaso hindi. Isa namang plastik.

Hays. kaklase ko nga pala ang kambal na Merci at Mary -_- ang dalawang maarte kong pinsan.

Goodluck to me.

______________

#Beverlyn
- Water

LanggaLegetimas
T
MafiaTrese13
graygobe
ArnoldAllieds
Bplryonaaa
dutcheesz
Sychaneebych
Chinita_Princess05
UndeniablyGorgeous

😊