😍 2 😍

149 21 29
                                    

Korumalar gelip kollarımdan tuttular beni danışman masasının üzerinden indirdiler sürükleyerek dışarı çıkartıyorlardı ben de debeleniyordum. Ardından "Bir dakika ne oluyor böyle?" Diyen kusursuz bir ses geldi...

A- ama bu ses... çok tanıdık (!)...

Ses arkamdan geldiği için kim olduğuna bakamamıştım bir de korumalar engelleyince dönemiyordum arkamı.

"Küçük Bey bu hanımefendi biraz zorluk çıkarıyordu rahatsız ettiysek özür dileriz." Dedi avukatın yardımcısı.

O kusursuz ses yine konuştu "Böyle olmaz ama bırakın hanımefendiyi." Dedi inanmıyorum sesi çok rahatlatıcı ve huzur verici. Ben hayallere dalmıştım ki popomda hissettiğim acıyla bağırarak hayaller alemimden çıktım. Bir de baktım korumalar beni bırakmış uzaklaşıyorlar, onlara arkadan küfür savururken bir yandan da popomu onuşturarak yerden kalkıyordum... koluma dokunan elle hızla arkamı döndüm.

B- bu aishh inanmıyorum Yoongi(!)... Min Yoongi (?) Çocukluk aşkım (?!) Tanrım cidden sen misin bu? Ellerimi Yoongi nin suratına götürdüm dokunucaktım ama yapamadım bir şey sanki beni engelledi ellerimi geri çektim, Yoongi bana bakıp.

"İyi misiniz hanımefendi?" Dedi. Hanımefendi derken (?) Tanımadı mı beni? Ama biz... biz çocukluktan beri arkadaştık. (Umji nin ruh hali 😔😭)

Nefesim o an kesilmiş gibi "Yoongi..." Dedim yanlışlıkla ağzımdan kaçmıştı Yoongi bana baktı "Beni tanıyor musunuz?" Dedi cidden beni tanımıyormuydu? Şu anda ağlamak üzereyim... hayır Yewon kendini tutman gerekiyor yapma bunu!! Kahretsin ki ağlamaya başladım hızla arkamı dönüp lavaboya doğru ilerledim.

Lavaboya girip kapıyı kilitledim ve hunharca ağlamaya başladım. Beni tanımamış olması canımı çok yakmıştı. O kadar uzun süredir de görüşmüyor değildik ben okul yüzünden Daegu ya taşındığımdan beri sürekli telefonla konuşuyorduk. Arada görüntülüde konuşuyorduk. Ama birgün hiç aramadı 'Belki işi vardır.' dedim ertesi günde aramamıştı ben ise yarın arar herhalde diyerek böyle saatler, günler, aylar hatta yıllar geçirmiştim ama aramamıştı, sürekli mesaj atıyordum. Böyle böyle yıllar geçti ama bir kere bile cevap vermedi şimdi ise beni tanımıyor...

Başım ağırmaya başlamıştı ve başımda dönüyordu kapıdan gelen yumruk sesiyle dikkatimi oraya yönelttim "Yewon!! İyi misin?! Ses ver Yewon!!" Dedi sesinden anladığım kadarıyla Yoongi. Ama beni tanımıyordu. Başımdaki ağrı dahada bastırdı ve başım iyice dönmeye başladı aniden kapı kırıldı ben ise kendimi yerde buldum... gözlerim kararmaya başlamıştı hafiften kapalı olan gözlerimi kapıya yönelttim kapıyı kıran kişinin Yoongi olduğunu görünce istemsizce gülümsedim.

Yoongi yanıma gelip bedenimi dizlerine koydu anlımdan öpüp "Tanrım Yewon iyi misin meleğim?" Dedi bana 'Meleğim' demişti o an çok mutlu oldum. Yoongi ye gülümsedim yarı ayık bir şekilde "Beni hatırlıyor musun.?." Dedim ama cevabımı alamadan gözlerim kapanmıştı ve bir şey duyamıyordum...

Woawh omen danrım niler oldu öyle? Bsjsxsjdj

Benim pek içime sinmedi ama umarım beğenmişsinizdir 😊.

Proof CRAZY ☆SuMji☆Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin