Part 3

202 20 4
                                    

"ညေနပိုင္းအတန္းခ်ိန္ေတြမတက္ဘူးလား"
Jinhwan hyung ဒီလိုေမးလာလိမ့္မယ္လို႔ Hanbin ထင္ေနခဲ့သားပဲ ေမးလည္းေမးခ်င္စရာပါပဲ သူညေနတိုင္းမူႀကိဳကိုလာၿပီး Jinhwanနားမွာပဲတဝဲလည္လည္ျဖစ္ေနခဲ့တာကိုး
"Seniorျဖစ္ေနၿပီမဟုတ္လား?"
သူJinhwan ကိုစာရြက္ေတြဝိုင္းသိမ္းေပးရင္းက
ဘယ္လိုျပန္ေျဖရမလဲအသည္းအသန္စဥ္းစားေနမိသည္  Junhoeကေတာ့အခန္းေထာင့္တြင္
အေရာင္ျခယ္ေနသည္
" ကြ်န္ေတာ္ကစာလည္းမေတာ္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္
ပိုအတန္းေတြတတ္လည္းထူးျခားလာမယ္မထင္
ပါဘူူး"
"ဒါကအေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုလို႔ေတာင္ေျပာလို႔
မရဘူး Bin-ah"
BIN-AH... BIN-AH...BIN-AH
Hanbin ေခါင္းထဲမွာ အဲ့အသံေလးကိုပဲၾကားေနရသည္  ဘယ္လိုေလးေတာင္ေခၚလိုက္တာလဲHyungရယ္ ရင္ေတာင္ျပည့္လာသလိုလို 
"မႀကိဳးစားၾကည့္ရေသးဘဲနဲ႔"
"မိသားစုတစ္ခုတည္းကဆိုေပမယ့္ ညီအကို
ႏွစ္ေယာက္မတူတာမိ်ဳးလည္းရွိတယ္ေလ
jinhwan hyung ရဲ႕ "
အခန္းေထာင့္မွာ အေရာင္ျခယ္ေနတဲ့Junhoeကို
လွမ္းၾကည့္မိသည္ ဒီကေလးကေတာ့အရြယ္နဲ႔
မလိုက္ေအာင္ဉာဏ္ေကာင္းသည္ေလ
" မိသားစုတစ္ခုအတြက္တစ္ေယာက္ဆိုရင္လံုေလာက္ပါတယ္"
Jinhwan hyung က ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တဲ့
အဓိပၸာယ္ကိုနားလည္လိမ့္မည္ထင္သည္ Jinhwanရဲ႕
မ်က္ဝန္းေတြထဲ နားလည္မႈ အားေပးမႈ အရိပ္
ေတြျမင္ေနရသလို
"ဒါေပမယ့္ အနည္းဆံုးေတာ့ႀကိဳးစားၾကည့္သင့္ပါတယ္ေလ"
ဒီငါးႏွစ္ကေလးႏွင့္နႈိင္းၿပီးအေျပာခံရတာ တကယ္စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းသင့္သည္
ဒါေပမယ့္Hanbinကေတာ့ Jinhwan ရဲ႕အျပံဳးေတြမွာသာ နစ္ေျမာၿပီး စိတ္ပ်က္ဖို႔ေတာင္သတိ
မရခဲ့ပါေခ်
------------------------------------
"သူ႔ေခါင္းကိုတကယ္ထိခိုက္မိသြားတာပဲျဖစ္မယ္" 
Donhyuk သူ႔ကိုဘာလို႔ဒီလိုေျပာရလဲ Hanbin
နားမလည္ပါ   သူအိမ္စာလုပ္တာဒါပထမဦးဆံုး
အႀကိမ္လည္းမဟုတ္ပါ မူလတန္းႏွင့္အလယ္တန္းတုန္းကေတာ့တစ္ခါတစ္ေလလုပ္ပါသည္
" ေအာ္ မင္းကေတာ့မလုပ္ဘူးဆိုေတာ့"
Donghyuk ကသူ႔ထက္တစ္တန္းငယ္ေပမယ့္
လည္း စာေတာ္သည္
"Kim Hanbin! မင္းက! မင္းအိမ္စာလုပ္ေန
တယ္! ဒီေကာင္! Kim Hanbinက! ေက်ာင္းဆိုတာသက္သက္မဲ့အခ်ိန္ျဖဳန္းတာပါလို႔ေျပာေနက်ေကာင္က! အိမ္စာလုပ္ေနတယ္?!?!"
ဘာလဲဟ မဟုတ္တာလုပ္ေနတာက်ေနတာပဲ
တစ္ခါတစ္ေလ ေတာ့လည္းစိတ္ေျပာင္းသြားႏိုင္တာပဲေလျဖစ္တတ္ပါတယ္
"အင္း Bobby မင္းကိုသတိေပးပါရေစ
မင္းအဲ့ Chemistry ကိုထပ္က်ဦးမယ္ဆိုရင္ မင္းငါတို႔နဲ႔အတူေက်ာင္းမၿပီးပဲ Donghyukနဲ႔မွၿပီးေနရမယ္ေနာ္"
Hanbin စကားအဆံုးမွာေတာ့ Bobby ၾကမ္း
ေပၚျပဳတ္က်သြားတဲ့အသံနဲ႔ရယ္သံမ်ားဆူညံသြားေတာ့သည္
-----------------------------------
"Hanbin-ah မင္းရဲ႕အိမ္မက္ကဘာလဲ"
ဟမ္? အိမ္မက္? အင္း Jinhwan hyungက
ေတာ့အိမ္မက္ထဲခဏခဏေရာက္လာတတ္သည္  ၿပီးေတာ့အခ်ိဳ႕အိမ္မက္ေတြကသိပ္ေတာင္
မသန္႔ရွင္းတတ္ ဒါေပမယ့္ Jinhwan hyung က အိပ္ေနရင္းမက္သည့္ အိမ္မက္ကိုေမးတာ
မဟုတ္မွန္းသိသည္
" jinhwan hyung ကေရာ hyungရဲ႕အိမ္မက္
ကဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္လာဖို႔လား?"
Hanbin စကားလႊဲဖို႔ႀကိဳးစားမိသည္
"အင္း hyungက ကေလးေတြကိုလည္းခ်စ္တယ္
သီခ်င္းဆိုရတာ ကရတာကိုလည္းႀကိဳက္တယ္
ၿပီးေတာ့အေရာင္ေတာက္ေတာက္ ကစားစရာေတြနဲ႔လည္းေဆာ့တတ္တယ္ ဟဟ..."
Jinhwanႏွင့္ေတြ႕မွအျပံဳးအရယ္သည္ကူးစက္တတ္ေၾကာင္းသူသေဘာတူကာ jinhwanရယ္လွ်င္
ျပံဳးလွ်င္သူပါလိုက္ရယ္လိုက္ျပံဳးမိလာသည္
"ဆိုေတာ့ Hyung တကယ္ပဲ ဆရာတစ္ေယာက္
ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္နဲ႔တူပါတယ္ မူႀကိဳဆရာတစ္ေယာက္ေပါ့  ေသခ်ာပါတယ္"
သူ Jinhwan ရဲ႕စကားလံုးေတြထဲကျပတ္သားမႈကိုေလးစားမိသည္  Jinhwanစကားေတြက
တစ္ကယ္ဆိုလိုေၾကာင္းသိသာသည္  Jinhwanကေလးေတြနဲ႔ တစ္ကယ္လည္းအဆင္
ေျပသည္  ဒီအလုပ္ႏွင့္သူတကယ္ကိုက္ညီသည္
ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အတြက္ ခါးစည္းapron
ဝတ္ကာ ကေလးေတြနဲ႔တစ္ေနကုန္ေနရသည္မွာ
မလြယ္ကူႏိုင္ေပ  Jinhwan hyung ကျပတ္သား၍သာ   သူ Jinhwan ႏွင့္သိတာမၾကာေသး
ေသာ္လည္း ုျပတ္သားတာ စိတ္ဓာတ္ၾကံ့ခိုင္
တာကေတာ့ထင္ရွားသည္   မူႀကိဳဆရာျဖစ္၍ အေျပာအဆိုႏူးညံ့ေသာ္လည္း သူ႔စကားလံုးမ်ားကျပတ္သားခိုင္မာသည္  ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ကေလးေတြက Jinhwan ကိုခ်စ္ၾကတာျဖစ္မည္
ကေလးေတြအျပင္သူေတာင္ပါခ်င္ပါႏိုင္သည္

Make U Proud Where stories live. Discover now