Ayrıldı ya 1. Dönem ortasında alam' yıkıldı tabi. Dönem bitiyor son haftalardayız bu zamana kadar ben hep alam'e destek oldum yanından ayrılmadım toparlandı yaraları kabuk bağladı arada yanardı canı ama ben bakın 16 yaşındayım kimseyi yüz üstü bırakmadım. Sanırım hayatımda bunu yapmam hataydı.. nerde kalmıştım? Ha dönem biteceği sırada kötü ama sevgimizi alevlendiren olayı yaşadık. Kızla hala iyi arkadaşım ama alam'le daha yakınız çünkü sebepsizce ayrılan o kızdı . Ayrıldığı vakit bu kızın sevdiği oğlana bi lakap takmıştık kimse anlamazdı. Kızla benim aramda bir şeydi. Salak sınıf grubuna "Tuğçe'ye sorsanıza ....... bugün okula gelmiş mi yha" yazmış salak valla salak. Bu mesajdan yaklaşık 10 dakika sonra alam' okulda bitti ve dibimde "söyle Tuğçe nolursun söyle kim o ...... " ulan canım yanıyordu be öyle korkuyordu ki. Uzun süre kurcalama önemli birisi değil diyip kaçtım ama hep peşimden geldi. En son sınıfta;
"Bak o kız seninle çıktıktan sonra da önce de hep onu seviyordu tamam mı sana gerçek ismini vermeyeceğim lütfen sorma artık!"
Diye bağırdım.. yanlış bir şey söyledim farkındaydım yanlış anlaması doğaldı.
"Hay aminakoyim böyle işin!"
Diye bağırıp kapıyı çarpıp çıktı. İçim içimi yiyordu be arka tarafta oturan bizim erkeklerin yanına gittim direkt noldu alam' e diye sordular gitsenize bi yanına yalnız kalmasın kötü oldu dedim çıktılar sınıftan. Bi süre sonra gelip Yok bulamıyoruz dediler hem onu aramak hem de biseyler yemek için sınıfça kantine indik, ben dururken indi merdivenlerden alam' geldi yanıma gözleri kızarmıştı hay lanet ağlamıştı iste amk. Boğuk bir ses tonuyla
"Bana neden söylemedin?"
Dedi.
"Neyi?"
Dedim keşke demeseydim. Delirdiğini gözle görebiliyordum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELKİ
Non-FictionMerhaba. Burda biraz yaşanmışlık, biraz günlük, biraz da uydurma var. Hangisinin ne olduğuna karar vermek size kalmış.. Başkasının yaşanmışlıkların okumayı sevenlere.. belki de yazarın biraz rahatlamak için yazdığı hikaye.. Burayı okuduğun için teşe...