SESSİZLİK

BÜYÜK DÜŞÜNCE

babam olamazdı ya da sadece yanındaki arkadaşıydı 1 2 dakka sonra babamın beni fark ettiğini gördüm ve hemen kaçmaya başladım hemen gelen dolmuşa bindim nereye gideceğimi bilmiyordum fakat gidiyordum işte bunu anneme söylicekmiydim gerçekten hiçbir fikrim yoktu . Eve gitmeye karar verdim evin bahçesinden eve giderken birden sersemledim annem bunu duyarsa gerçekten üzülecekti gözyaşımı sildim ve kapıyı çaldım annem anneannemi bize getirmiş hastaneden yeni gelmişler. Hemen merdivenlerden odama çıktım ve kapının çaldığını duydum camdan bakınca babamın geldiğini anladım çünkü babamın arabası oradaydı ve arkamı dönmemle kapımın çalması bir oldu . Gelen babamdı,

-"Jenny , bugün gördüklerin yanlış anlaşılmaydı " dedi . Acaba bilmiyormuydu ki bu çok eski bir yalan? Sesimi yükselterek...

-" Daha yeni barıştınız, acımıyormusun annemi üzmeye"?! dediğimde yine ve yine çok eski bir numara olan ,

-" Sadece iş konuşuyorduk "dedi ve artık sabrım kalmamıştı bu kadar saçma yalanları duymak kim isterdi ki ?

**

-" Baba duydum gidicekmişsiniz buralardan"

-" Jenny canım kızım" dedi. Yalaka bir ses tonuyla .

-" Jenny bunu annene söylememelisin onu çok üzersin bırak aramızda kalsın kızım " dedi

-"Onu asıl üzen sensin şimdi çıkarmısın ? düşünmek istiyorum"dedim tok bir sesle ve annem geldi bağırışmalarımızı duymuş.

-" Ne oldu anneciğim bir sorun mu gözlerin kızarmış "

-" Yok anneciğim ama sqkın kimse için üzülme tamam mı" ?

ve annem sesimde ki bunaltıyı anlatım bana acıyarak bakıp

içeri gitti tekrariçeri girdi ve

-"üzülme bebeğim seni çok seviyorum "dedi. Biraz düşünmeye karar verdim anneme söyliyecek miydim ?...