Duyuru
Arkadaşlar küçük değişiklikler yaptım ve tekrardan bir göz atarsanız sevinirim. Bu ilk kitabim ve baya yazım yanlışların oluyor kusura bakmayın onaylarinizi ve mesajlarinizi bekliyorum .......😊😊😊
1 BÖLÜM
KUMSAL'DAN
Çalar saatin berbat ürkütücü sesiyle gözlerimi bir anda açtım. İlk defa annemin sesiyle değil çalar saat le uyundim. Annemin şu sözü aklıma geldi. " Ben her zaman yanında olmayabilirim çalar saate alişmalisın kızım " derdi. Bunu söylemesi nin nedeni üniversitesi de kendi başıma olacam, hatta evlendigimde yanımda annem olmayacak bu yüzden çalar saate alismaliyim. Bu düşüncelerimden sıyrılıp yatağından kalktim ve saate baktım saat 06:30 du. Elimi yüzümü yıkayıp mutfağa doğru yol aldim.
" Oo bugün erkenciyiz kızım" dedi annem beni görünce. " günaydın anne " daha günaydın demeden oda benim gibi çok şaşırmıştı kendi başıma kalktigima. " Günaydın Biricik kızım" annem kahvaltı hazırlarken bende üzerimi giyinmek için tekrardan odama gittim...
Bugün okulun ilk günüydü,heyecan oldukça vardi. Ben artık lise sona gectim. Ve beni çok güzel bir gelecek bekliyordu. Eğer ben bu zamanlarımı iyi değerlendirip çok çalışırsam güzel bir üniversite ye gidebilirdim. Tek çocuktum, tek çocuk olanlar simarik bencil ve süslü olurlar diye söylentiler var fakat ben tam tersi şımarık değildim süslü hiç hiç değildim kendimi doğal severdim. Tek çocuk olmak bazen güzel, bazen ise kötü bir sıkıntın olduğunda bir ablam abin veya kardeşine ihtiyaç in olabilir ama benim ihtiyacım yok benim derdimi dinleyecek sıkıntılarımi giderecek dünyalar tatlısı bir annem vardi. Annem benim en iyi arkadasim. Kız çocukları babalarına düşkün olur derler ama ben dediğim gibi annemi daha çok seviyorumdum. Böyle kendi kendime konuşurken üzerimi giymiştim, cantamida aldım ve tekrardan mutfağa doğru gittim. Kahvaltı hazırdı hemen oturdum masaya. Babam erkenden gitmiş olmaliydi. Bu aralar işim yoğun diyordu o yüzden erkenden gitmiş olmaliydi. O bir polisti ve mesleğini çok severek yapardı. Bunları düşünürken annemle birlikte kahvaltımizi yaptık. Sofrayı bir kat topladıktan sonra sırt çantamı sırtıma takarken annemde eşarp ını yapıyordu. Aynı anda evde çıktık. Annem aşçiydi ve küçük bir restorant ı vardı. Restorant bir alt sokaktaydı buraya yakindi. Annemle vedalaştıktan sonra annem arabasına bindi ve gitti. Evimizin biraz ilerisinde Aylin ve Elçin gilin evleri vardı. Onları hep ben alırdim oradan da Burcu'yu alır ve okula giderdik. Bunu bir gelenek haline getirmistik hep beraber giderdik okula. Aylin ve Elçin gilin evleri aynı binaydi . İkisininde zilleri ne basıp beklemeye başladım. İkiside birbirinden süslüydü o ve o ben bu kadar erken gelmezsem okula yüzde yüz geç kalırdık. Daha iki dakika olmadan ikiside hazır vaziyette ciktilar. Tabi ben buna inanamadim bu kadar erken hazırlanmaları beni şok etmişti. En fazla burada onlari 10 15 dakika beklerdim.
Birden ikiside aynı anda" günaydın Kumsal " deyince onlara gulumsedim. Aynı şekilde bnde onlara "günaydın kizlar, bugün beni şok ettiniz bu kadar erken beklemiyordum sizi bnde sizi beklerken ne ile meşgul olsam diye düşünüyordum ki siz geldiniz " diyerek güldüm. " Of Kumsal erken hazirlansak suç geç hazirlansak suç sende bir karar ver artık" dedi Aylin. Bir anda gülmek geldi icimden ama kendimi tuttum. " Şaka yaptım kızlar sizde hemen aliniyorsunuz" diyerek gönüllerini aldım...
Üçümüzde yola koyulduk son durak olarak Burcu gilin evine gelmistik bizi kapıda bekliyordu. Onuda aldıktan sonra okulun yolunu tuttuk.
Ben, Aylin ve Elçin çok iyi anlaşır dik ama Burcu biraz aksiydi. Bize karşı bu soğuktu bu aralar, eski Burcu yoktu yepyeni bir Burcu vardı her neyse. Hepimiz aynı sınıfta degildik. Aylin ve Elçin aynı sınıfta, benle de Burcu aynı siniftaydik...
Okula vardığınızda zil daha calmamis olmaliydi saate baktığımda saat 08:00'di. Zil ise 08:30 'da çalardı.
Bizim her zaman oturduğumuz bakınız vardı o tarafa doğru yöneldik.
" Kızlar bu günü bir yere not alalım çünkü ilk defa okula bu kadar erken geldik" dedim ardından Burcu " aynen öyle" dedi. Ve aynı anda güldük. " Of Kumsal başlama yine" dedi Aylin ve suratını asti. " Ama kızlar haklıyım" dedim birden ortam sessizlesti ve birbirimize bakmaya başladık. Biraz baktıktan sonra hepimiz aynı anda kahkahalar attik.
Baya guldukten sonra, nede olsa her günkü halimizdi. Burcu arada bize katilmasada yinede eğlenirdik. Aynı mahallenin çocuklarıydık. Küçüklüğünden beri bir aradaydik. En güzel çocukluk bizim olmaliydi ne güzel oyunlar oynardik, ne kavgalar ederdik ne kadar kavga etsekte özür diler barışır ardından kaldığımız yerden oyuna devam ederdik. Şimdide öyleyiz bazıları kusunce barışmamak için çaba gostersede barisiyoz. Kimseyle küs kalmayi sevmezdim ve hep alttan alan ben olurdum. Bunları düşünürken Burcu'nun beni durtmesiyle kendime geldim.
" Seninki geliyorr" birden beni bir heyecan basmıştı. Yaz tatili boyunca hiç görememiştim. Anca leptop umdaki fotoğraf larini bakıp videolar ini izledim. Bize doğru geliyordu kalbim yerinden fırlatacak gibiydi. Bize doğru geliyor derken bize doğru gelmiyordu yan taraftaki banka oturmak için geliyorlardi. Onu görünce yanındaki çocuğu yani Mustafa yi sonradan farkettim. Ona bakmak istiyordum ama bakamıyordum.
" Kızım böle sevgi mı olur git konuş onunla " dedi Burcu." Sacmalamaa Burcu onu görünce bile bu kadar çok heyecanlanıyorum bide onunla konuşacak olursam heyecandan ölürüm herhalde. " dedim . Ama hakliydim nasıl gidip konuşayım onunla. " Sende haklısın Kumsal ben bir an onu düşünemedim ."
Yiğit yani sevdiğim çocuk geçen sene gelmisti. Geldiği ilk günden beri ondan hoslaniyordum artık hoşlanmak demeyelim onu seviyordum. Geçen sene ne videolar ini ne fotoğrafları ni çektik kızlar sağolsun onların büyük katkıları var. Bunları düşünmekten vazgeçip arkadaşlarla sohbet etmek için onlara soru yönelttim.
" Eee kızlar bu sene ne yapacaz" diyerek sorunu sordum. Hayallerimizi gerçekleştirmek için çok çalışmaliyiz" dedi Aylin. Haklıydı çok çalışmalıyız. Aylin hırslı bir kızdı istediğini elde eden biriydi ve hayali ise bir moda tasarımcısı olmak istiyordu eminim ki hayalini gerçekleştirmek için elinden geleni yapardı. "Aynen" diyerek Elçin de Aylin e katıldı . Burcu dan ses seda yoktu. Elçin ise çocukları çok severdi bir öğretmen olmayı istiyordu. Son olarak Burcu ise ne olmak istediği belli değil di bir hayali bir amacı yoktu puanı neye yeterse onu okumayı düşünüyordu şimdi arkadaşımı kötülemek istemiyorum ama oyleydi. Onun tek bir amacı vardı çok güzel bir aşk yaşamaktı...
Ben bir sayısal öğrenci olarak doktor olmayı istiyordum. Meslegimde en iyi olmayı istiyordum. Birilerine hayatını kurtarmak çok güzel bir duygu olmalı ama aynı zamanda kurtaramaz sam ne yapacaktım. Nasıl soylerdim hastayı kaybettik diye yakinlarina , akrabalarına. Hiç bir zaman o duyguyu ya yaşamam . Bir anda zilin sesiyle kendime geldim...
