One Step at a time

Step one

Normal life.....

Normal teen.....

Ganito lang ang buhay ko normal, kung banga ordinary hindi popular, hindi varsity, walang kahit ano, in short commoner lang.

Masaya na ako sa ganito, walang distraction, walang sagabal. Kontento na ko na status ko. Kontento na ko sa ganito.

Until this day........

College life.....

Sabi nila marami nagbabago sa buhay na toh, maraming nagmamature at maraming nagyayari di mo inaasahan. Lahat daw makikita mo sa buhay na to.

Ready na ba ko?

Kaya ko ba?

Nandito na ko uurong pa ba.

................................................................

First day of class ko ngayon sa university, at eto ngayon nakatayo lang habang ginaganap ang morning assembly. inikot ko ung mata ko sa paligid, marami tao......

Iba-iba sila, hindi lang sa itsura pati sa mga ayos nila. Ung iba fashion kung fashion, ung iba sobra excited at nang uniform na agad. At ung parang ako tshirt at pants okay na. hindi ko alam kung sino ung mga kakaklase ko sa course ko siguro. Bahala na nga mamaya.

"Thank you for choosing this university, hoping you can have a wonderful life here in our campus, you can go now to you specific bldg. and room, have great day"

Natapos na, medyo matagal din yun tapos nakatayo lng. Pumunta na ako sa bldg namin at pumunta sa room

PCI234...

Eto na.....

Pagkabukas ko nag pinto konti pa lng

Ung tao halos bilang mo lang, nakahanp na ako na ako ng upuan ung nasa dulo sa likod para hindi gaano makikita ng prof mamaya. after ko ilapag ung bag ko at umupo, may lumapit sakin.

Babae.

"Hi"

"hi"

Ngumiti lang saya, kaya na pa ngiti rin ako sa kanya

"Ano name mo?"

"Ace, ikaw?"

"Vien"

Tingnan ko sya, okay lang naman feeling di gaano maarte dahil sa pananamit niya. tumabi sya sakin.

"Ace, talaga?"

"Cassie Mae, ace for short lng"

"Ahhhh, san school ka galing?"

"St.Pierre school sa Q.C, ikaw?"

"Sa Makati Science"

"Matalino ka pa lang"

"Hindi ah, may alam lang"

She made face. Napaginti lang ako sa kanya, nagkwentuhan lng kmi hangang sa dumami na ung tao, nakaktuwa siya kahit madadal sya nung halos puno na ung mga upuan, tumayo sya.

"Sige balik na ko sa upuan, sabay tyo maglunch ha?"

"Sige"

Nung nakaalis na sya kinuha ko ung earphone ko sa nagpatugtug, bakante parin ung umupuan sa tabi ko. nakatingin lang ako sa binta habang nakikinig.

Nag bigla may kumalabit sakin, ang akala ko si Vien pero, nung pagkarap ko.

Lalake.

Dug.Dug.

Ano un?

Ano to??

Ang bilis.......

Nakatitig lang ako sa kanya, na parang isang painting na pinagaaralan ko, ang bawat angulo at kulay. Binuka nya ung bibig nya.

"Klasmyet?, may nakaupo?"

Dun lang ako natauhan, ano nagyari sakin? bat may kakaiba?

"Ahh, W...la"

"Pwede?"

Tunuro niya ung upuan. tumango lang ako dahil hundi makita umg boses ko. parang bigla to nawala.

"Salamat, ako pala si Cloud, ikaw?"

Inabot nya ung kamay nya sa harapan ko, kinamayan ko pero ung kamay ko parang nagpapawis na hindi maintihan nakatining lang ako sa kanya.

ngumiti siya.

Du.dug.

Ang bilis nang puso ko.....

"A..ce"

Nauutal pa ko nung sinabi ko ung pangalan ko, Ano ba nagyayari sakin, bakit parang hinihingal ako sa nagyayari, hundi ako makatingin sa kanya dahil sa nararamdaman ko

Ano ba to?

Ang bilis?

Ang hirap?

Love ba to?

Eto na ba?

___________________________

Ang corni ba?

Sorry, first story ko po to, Sana maappreciate nyo..

Next 10 votes para sa update, feel free magcomment...

:))))