You're Someone

You're Someone. (One Shot)

Break time nanaman, mag isa nanaman akong lalakad papuntang Canteen.. haaaayyy, mapapabuntong hininga na lang ako ng maisip ko ikaw.

Naglalakad na ako papuntang Canteen, habang iniisip ko ang mga alala natin. Masaya naman tayo dba?
Hinaharap natin lahat ng problema, magkasama tayong lumalaban para masolusyunan ang mga ito, pero bakit ganun?  Bakit iniwan mo pa rin ako?

Pagpasok ko ng canteen una kong hinanap ang pagkain na paborito ko dito, at nang mahanap ko ito ay inorder ko na habang naghihintay, napaisip ako uli.. Kasi kaya ko to naging paborito ay dahil sayo, ikaw ang nagpakilala sakin nito. Hayyy. Kailan ba matatanggal ang sakit nitong puso ko? Bakit kasi iniwan mo pa ako?

Dumating na nga ang inorder ko, at nagsimula na akong kumain.
Eto nanaman at nagsimula na rin ako isipin ang dati, dati sabay tayong kumain, dati sabay tayong papasok sa school at dati pag uwi ay sabay tayo, dati lagi tayong masaya, at kung mag aaway man tayo ay d natin palalampasin ang isang araw bago tayo mag bati kaso ano nangyayari bakit ayaw mo parin? Bakit sa tuwing lalapit ako sayo ikaw ang lumalayo?
Ayaw mo na ba sakin? May nagawa ba ako sayo? Kasi ang sakit naman ng ginagawa mo eh tinuturing mo akong hangin lang.. kaya pa naman natin ayusin ehh basta balik ka lang sakin..
D ko namalayan na tumutulo na pala luha ko, pinunas ko to at nagpatuloy kumain. Natapos naman ako ngunit medyo maalat nga lang dahil sa luha..

Tapos na ang Break time at klase na uli. Nakita kita with your new circle of friend, laughing with them, naiinggit ako kasi ako dapat yan eh ako yung bestfriend mo dba?

Umupo na ako sa upuan ko at nakita ko yung katabing upuan jan ka nakaupo dati eh pero nagpalipat ka ng dko man lang alam ang dahilan.

Dumating ang teacher at nagstart ng ang klase, pero tila ang isip koy lumilipad at nagbalik sa mga alala nating masasaya at pati malungkot. Mga kalokohan natin na tayo lang ang nakakagawa pero ngayon lahat wala na. Dati d tayo mapaghiwalay kung asan yung isa nandun dindapat yung isa. Ilalaban talaga natin yun maski nga sa group activity eh dapat magkasama tayo kasi nga bestfriend tayo eh pero ngayon ikaw na ang kusang lumalayo.  May nagawa ba akong mali? Nagsasawa ka na ba sakin? Hanggang ngayon umaasa ako  na babalik ka pa sakin.

At yun lang ang ginawa ko sa oras ng klase ang balikan ang mga araw kung saan masaya tayo.

Pag uwi ko sa bahay, nakita ko ang teddy bear na bigay ko sayo nung 16th birthday mo. Kung iniisip niong binalik niya sakin to nagkakamali kayo. Dito kasi siya natutulog sa bahay minsan kaya andito ito. Pati nga sila mommy nagtataka rin kung bakit d na siya nagpupunta dito, eh sa tuwing may problema siya dito siya nagpupunta..  hayy naalala ko nanaman siya. Siya nga pala si Athena Gomez siya ang bestfriend ko. At ako naman si Minerva Santos. Oh diba kaya siguro kami magkasundo dahil sa pangalan namin. . Pero hindi talaga eh, bigla siyang nagbago. Isang araw d nalang niya ako pinansin. Ilang beses ko siya kinausap pero isang tanong ko isang sagot lang rin ang natatanggap ko nagalit nga rin siya sakin ehh
FLASHBACK....
"Athena, please kausapin mo naman ako, may nagawa ba akong d mo nagustuhan? Masaya naman tayo kahapon ahh wala naman tayong problema." Ako
"Layuan mo na lang ako Minerva, ayaw na kitang maging bestfriend ko." Siya
"Hah? Bakit? Athena naman bati na tayo sorry na kung makulit ako minsan ohh. Sorry na kung may nagawa man akong mali sayo basta bati na tayo" ako , naiiyak na ako niyan.
"Wala ka naman ginawa ehh, ako ang may kasalanan. Nasa akin ang problema. Basta layuan mo na lang ako mas maganda nang ganto tayo"
"Kahit ano pa yung kasalanan mo okay lang mapapatawad naman kita ehh, basta wag mo lang ako palayuin sayo." Sabi ko ng umiiyak
"Minerva please lang ayaw ko na. " Siya at saka umalis
End of flashback

Dba ang labo pero d ko siya tinigilan nun at patuloy parin ako sa pakikipag usap sa kanya at tanun din siya pilit niya ako itinataboy.

Meron pa nga eh, pina Assignment samin ng teacher namin sa English ang pag gawa ng tula. At sya ang ginawa kong inspiration nun.