Dreaming the reality

DTR-Chapter 1

****

As I close my eyes I feel the wind on my face. I feel relaxed surrounded by pure nature. Hearing the birds chirp, at ang tunog ng kinakalawang na swing.

Nakaupo lang ako habang tinutulak ang sarili ko ng dahan dahan sa swing gamit ang mga paa ko at nakapikit, ine-enjoy ang sariwang hangin.

"Excuse me miss?" I opened my eyes to find a young girl staring at me. "Pwede ako naman?" Tanong niya sa akin.

Tumango lang ako at tumayo para sa kanya at umupo nalang ako sa damuhan.

"Xyla pangalan mo diba." Napalingon ako sa bata, hindi siya nagtatanong. Base sa itsura niya sigurado siya and it sounds creepy 'cause it's true. "Bibigyan lang kita ng babala na may taong nag hahanap sayo dahil sa kakayahan mo." Hindi siya naka tingin sa akin, pero sigurado akong ako ang kausap niya. "Hindi mi man ako kilala, pero ako kilala kita. Paniwalaan mo sana ako kahit sa pag gising mo."

Nagising ako bigla sabay langhap ko ng hangin. Hinihingal ako at pinapawisan. Ano ang ibig sabihin ng panaginip na 'yon?

Bumangon ako bumaba para uminom ng tubig. Sabi ng bata sa panaginip may mga taong nag hahanap sa akin dahil sa kakayahang meron ako.

Pero sino? At ano ang kakayahan ko?

Umiling ako. Hindi ko dapat iniisip 'to. Panaginip lang yun, hindi totoo.

Bumalik agad ako sa kwarto para makapag handa sa skwela.

Naligo lang ako at nag bihis at hinanda lahat bang gamit ko at nag lakad na papuntang skwela. Maaga akong gumigising dahil naglalakad lang ako papuntang skwela, exercise ko na rin 'to araw-araw.

*******

Pag dating ko sa classroom as usual walang nakapansin sa akin pag pasok, parang multo lang naman ako dito e. Hindi ko nga alam kung kilala nila ako o may nakaka kilala ba sa akin.

May nag chi-chikahan, may nag tatawanan nag se-selfie, natutulog, nag babasa, at bang bubully, typical.

"Beshy!" Sigaw ni Gene na kakarating lang, ang best friend ko and my one and only friend.

"May weird akong dream ngayon." Mahina kong sabi.

"Unicorn stampede?" Tanong niya habang nag lalagay ng lipstick. Mag kasalungat talaga kami ni Gene. Sociable siya at obviously ako hindi, and she has a thing about unicorns.

"Hindi. Napanaginipan ko ang isang batang nag bigay babala sa akin." Seryoso kong sabi.

"Babala? Anong klaseng babala?" Sinara niya ang make up kit niya pag katapos niyang ilagay ang lipstick niya.

"Na may nag hahanap sa akin dahil sa kakayahan ko."

"Wag kang ngang paranoid, panaginip lang 'yon." Sabi niy sa akin.

"Pero..." Sasabihin ko sana sa kanya ang sinabi ng bata sa panaginip ko. Pero tama si Gene napaparanoid lang ako.
Bumukas ang pinto at pumasok ang professor namin. Agad tumahimik ang lahat at ang iba bumalik agad sa upuan. "I have a surprise!" Masayang sabi ni sir. "Get ½ length twice."

Nawala ang ngiti sa mga labi ng mga kakklase ko. Even ako ayaw ko sa qiuz pero mad okay na ang quiz kesa oral at reporting.

Kinuha ko notebook ko para kunin ang naka ipit na papel. Kasi alam kong may manghihingi kung ilalabas ko lahat ng papel ko, every note book ko may nakaipit na papel, ½ length twice and cross wise, ¼ at 1 whole.

*****
A/N:

That's a start! Hope someone will get interested in reading this!

And tip ko na rin para sa mga students yung pag iipit ng papel sa notebook ;)

Oh, and the chapters in this story is more longer than this one! May chapters na naka plano na kasi at nakaulat sa notebook ko!

~shairahd