არ დაუშვა, რომ ამ ყველფერმა შენს თავში შეახწიოს
მაგრამ შენ ყველაზე საუკეთესო ხარ ვინცკი ოდესმე მყოლია
ეს რაღაც ისეთი ამაღელვებელია
უკვე იმასაც ვერ ვარჩევ რა არის რეალური
******
-რატომ მე?
ტირილისგან ჩაშუპებულ თვალებს ძლივს ახელდა ბიჭი. თითქოს ნელ-ნელა ეჩვეოდა ყველა იმ ბინძურ და მისტიურ შეხებას. " შენ ეს არ უნდა მოგეწონოს ბექიონ, შეიძლება ეს რეალურიც კი არ იყოს!" გაჰყვიროდა მისი გონება
მაღალი სხეული მას პასუხსაც კი არ უბრუნებდა, უბრალოდ აგრძელებდა პატარა და უმანკო ბექიონისთვის ტკივილის მიყენებას მისი ძლიერი ბიძგებით.
ან იქნებ ეს ყველაფერი ბექიონს სიამოვნებდა და ამის აღიარების ეშინოდა?
******
ყველაფერი ერთი თვის წინ დაიწყო.ზაფხულის არდადეგები იწურებოდა,ბექიონმა მთელი ზაფხულის პერიოდი ბუსანში, ბებიამისთან გაატარა.
ბებიამისი 67 წლის ქალი იყო რომელსაც ასაკი საერთოდ არ ეტყობოდა. თმები ცისფრად ჰქონდა შეღებილი და ყოველთვის მუქ მელნისფერ პომადას ატარებდა. არასდროს იცვამდა თავისი ასაკის შესაბამისად, რითაც ბექიონი ამაყობდა.
მისი ასაკის მიუხედავათ ბიჭი მასთან გახსნილად საუბრობდა. ბექიონი მას ყველა მის "ბნელ"საიდუმლოს უმხელდა. მისი მშობლებისგან განსხვავებითბებით ბებიამისმა იცოდა რომ მის შვილიშვილს გოგოები არ იზიდავდა და არ ცდილობდა თავი მოებეზრებინა ახალ-ახალი გოგოების გაცნობით რასაც მისი მშობლები თითქმის ყოველდღე ახერხებდნენ. ბექიონი ხვდებოდა რატომაც აკეთებდნენ ამას და ამაზე საერთოდ ირეოდა, მისი მშობლები ფიქრობდნენ რომ რაღაც
არ იყო რიგზე , ბიჭი მისი ასაკის შესაფერისად არ იქცეოდა, გოგოებისკენ თვალს საერთოდ არ აპარებდა, მათთან საუბარზეც ხომ ზეტმეტია ლაპარაკი. ამიტომ ცდილობდნენ ასე ძლიერ მისი შვილისთვის გოგოების გაცნობას, რაც ყოველთვის ცუდად მთავრდებოდა. მათ იმაზე ფიქრიც კი გულს ურევდათ , რომ მათი შვილი ჰომოსექსუალი იყო, ეს იყო მიზეზი თუ რატომ არ ჰქონდა ბიჭს მის სექსუალურ ორიენტაციაზე ნათქვამი მისი
მშობლებისთვის.
მთელი ზაფხულის განმრავლობაში მშობლები თვალითაც არ უნახავს, ამას ძალიანაც არ განიცდიდა უბრალოდ სადღაც გულის სიღრმეში წყინდა ერთხელაც რომ არ დაურეკეს.
როგორც ყოველი ბებიამისთან ერთად გატარებული ზაფხული შესანიშნავი იყო.
ბექიონს უყვარდა როდესაც ბებიამისი მას ისტორიებს უყვებოდა , მას შეეძლო უბრალოდ მთელი დღე, ერთ ადგილას მჯდარიყო და ბებიამისის ტკბილი ხმისთვის ესმინა.
ერთ ჩვეულებრივი დღე იყო , ბებიას და შვილიშვილის აივანზე ჩვეული ადგილი დაეკავებინათ. ბექიონი ინტერესისგან ერთ ადგილას ცქმუტავდა "ნეტა დღეისთვის რას მომიყვება?" ფიქრობდა ბიჭი.
- ინკუბუსსზე ან სასკუბუსზე რაიმე გაგიგია?
იკითხა დაბალი გაწონასწორებული ხმით ქალმა. ბექიონი დაფიქრდა, გონებაში შენახულ ყველა "ფაილს" გადახედა და როდესაც ვერაფერს მიაგნო, უარყოფის ნიშნად თავი გააქნია
-არა, უპასუხა წყნარად
ქალს ეტყობოდა რაღაცაზე ფიქრობდა, ერთ წერტილზე ქონდა თვალები გაშეშებული.
ბექიონმა ბებიამისს ხელი მხარზე შეახო, რომ გამოეფხიზლებინა.
გამეფებული სიჩუმე ქალმა მალევე დაარღვია და ისტორიის მოყოლა დაიწყო.
YOU ARE READING
Spectrophilia{Chanbaek}
Fanfictionარ დაუშვა რომ ამ ყველაფერმა შენს თავში შეახწიოს მაგრამ შენ ყველაზე საუკეთესო ხარ ვინცკი ოდესმე მყოლია რომ აღარაფერი ვთქვათ ეს ყველაფერი ისეთი ამაღელვებელია შენ ჩემი თავი მიისაკუთრე მე კი შენსას მივისაკუთრებ.......
