Prologue
"Fuck him! Damn! I hate him to bits!" Pabagsak akong umupo sa swivel chair sa loob ng aking opisina.
"Oh dear, ano na naman ba'ng ginawa ni Dame at umuusok na naman iyang tambutso mo?" Tumatawang kantyaw ng pinsan kong si Amitheist. Kakarating niya lang galing Amsterdam kung saan siya nakabase bilang Architect. Lahat halos sa pamilya namin ay may kinalaman sa ganoong larangan ang trabaho. I graduated my Masters in Architecture in Yale. My Dad is an Engineer. My Mom is a designer. Amitheist's father is also an architect. Our business revolves in infrastructure. Even my late grandparents were either engineers or architects.
"I really hate his guts, cuz! I can't believe Dad gave him the CEO-ship candidacy! Like- I am his only child! I am a true blooded Edlimar! How can he even consider that bastard?!"
"Well, for starters, he has always been the most sought after Architect all over the world despite his young age." Parang nang-aasar pang wika ng pinsan ko.
Yeah, right. Bakit pa nga ba ako nag-abala? Eh isa pa itong malaking fanatic ng Demonyong iyon? I rolled my eyes in irritation.
"And, bes naman! 2017 na. Hanggang ngayon ba naman nagseselos ka pa din kay Dame? It's like you've spent your lifetime hating him." Dagdag pa niya. I rolled my eyes again. "Move on move on din, bes!"
"Alam mo, pakyu ka eh. Bakit ka ba nandito sa opisina ko? Doon ka nalang kaya sa opisina ng abnoy na 'yon at mag lokohan kayo magdamag!" Inis na bulyaw ko sa kanya. She just laughed at me.
I couldn't concentrate with my work because that recent meeting still irked me. Kaya imbes na ipagpatuloy ang naudlot kong trabaho, maaga akong umalis ng office at niyaya ang pinsan kong mag bar. I need an outlet to release my frustrations.
We went to a bar in BGC. As usual, the place is packed. I saw friends and some acquaintances. Don't judge me. I'm just amiable and all.
The night went on and I enjoyed myself drinking and dancing to the beat of the songs the DJ played. Hindi ko na nga namalayan ang oras.
"Hey, sexy!" Said a voice behind me.
"Not interested!" Ni hindi ko nilingon ang boses na iyon. I went deeper into the dance floor.
I danced and danced until my feet begged me to stop. Bumalik ako sa table ng mga kaibigan ko nang halos hindi ko na kayang tumayo. Nakita kong mas dumami ang grupo namin. When I reached our table, I realized why.
"Oh, andito na pala si Cassie!" Untag ni Kev nang makita akong palapit sa kung nasaan sila. "Kanina ka pa hinahanap nitong si Dame!" Turo niya sa katabi na ngayon ay tinitignan ako ng masama.
At siya pa talaga ang may ganang tignan ako ng ganyan? Fuck him! Hindi ko siya pinansin at umupo nalang sa tabi ni Frances. Kaagad kong kinuha ang baso sa harap ko at nilagok iyon. Parang tukso namang napabalik ang tingin ko kay Damien. Titig na titig ang loko sa akin na parang ang laki ng kasalanan ko sa kanya. Inirapan ko siya saka ako nag-iwas ng tingin.
"Congrats, Dame! I heard isa ka sa napupusuang mag take over ng E&J industries! I heard Tito Solomon even recommended you for the post!" naulingan kong sabi ng pinsan ko. "Well, tama lang naman. Your Dad was one of the pillars of our company. And you did your best to take after what he's left behind."
Inisang lagok ko ang shot ng tequilla sa harap ko. Napapikit ako para mas lalong namnamin ang guhit ng likido sa aking lalamunan. Nang magmulat ay muli akong tumitig sa isa pang shot glass sa harap ko. I was about to take it when someone had it first. Napalingon ako sa katabi kong si Frances ngunit laking gulat ko nang wala na ang kaibigan ko sa aking tabi. I saw Damien eyeing me warily. Napasunod ang tingin ko sa basong hawak niya nang inisang lagok niya iyon. Napangiwi pa sya. I smirked.
Kukuha sana ako ng bagong shot ngunit naunahan na naman niya ako. He drank it again. Tinignan ko siya ng masama.
"What? Don't tell me, you're gonna drink all my shots again?" Naiinis na baling ko sa kanya.
Hindi siya nagsalita. Ni hindi niya man lang ako tinapunan ng tingin. Fuck him. Bakit ba siya nandito?! I huffed an annoyed sigh then stood up. He has conpletely ruined my mood to party! I better head home before I couldn't stop myself and make a scene!
Ni hindi na ako nakapagpaalam sa mga kaibigan ko at umalis nalang. I just sent a message in our chat room that I have something else to attend to. That's not even necessary. Alam naman nilang lahat na kapag nandyan si Damien ay bigla nalang akong nawawala. I couldn't breathe with him inside the room. I feel suffocated and my stomach turns everytime I see him. I feel disgusted. I really hate him to bits!
Pinatunog ko ang aking kotse saka pumasok sa loob. Before I could even start the engine, Damien came barging in. Gulat na napalingon ako sa kanya.
"What do you want?!"
"Drive me home. I'm drunk." He mumbled as he locked the seatbelts around him with eyes closed.
Fuck this life!
