cruel love life of a perfect girl

End up nothing.

END UP NOTHING.

ANDREW'S POV

ilang araw na ang nakakalipas.

wala pa din akong balita sa kanya.

hays.

tinatawagan ko at tinetext pero no response.

anu na kayang nangyayari sayo minzy?

|calling..|

  MINZY.

kakasabi ko lang ah.

"hello?"

|andrew...|

umiiyak na naman sya?

"anung problema minzy?"

"psh! problema? madami ako nun. pwede ba tayong magkita?"

"sige.. "

ayan na naman sya.

nagkukunwaring masaya kahit halata namang may dinaramdam sya.

~~

6 pm.

ang tagal naman nya.

sya ang nagsabing 5:30 kami magkikita tapos 6 na.

*bEEP!BEEP!*

napatingin ako sa direksyon kung saan nakakita ako ng itim na kotse.

sya na kaya yan?

lumapit ako.

"minzy.."

"oh.. handrew.. kala ko dyi ka makakapyunta..hehehehe"

"lasing ka?"

"ako? lashing? sinong lashing.. lumabas jan.."

binuksan nya ang pinto.

"kaya mo ba?"

"oosh..-- ah.."

napatkabo ako agad.

lasing sya.

amoy sa hininga nya.

"ok ka lang?"

"hahaha! ako pa!"

ganito ba nya kamahal yung dane na yun?

na maglalasing sya para dito?

hays.

inalalayan ko sya hanggang sa makapsaok sa kotse ko.

"minzy.."

"handrew.. hansaya para uminom noh? lalo kung may problema.. hihi.."

"minzy.."

"handrew.. magkapatid kayo ni dane di ba?"

"oo.. bakit?"

"hihihi.. bakit ganun sya?"

nagsimulang magseryoso ang mukha nya.

yung mga luha sa mata nya, anytime pwede yun malaglag.

"minzy.."

"bakit sinaktan nya ko? karma ko na ba to sa nagawa ko sayo.."

"minzy! wala kang ginawa sakin.."

"andrew.. bakit ganito ang buhay? laging may balik.."

tuluyan nang bumagsak yung mga luha nya.

di ko alam kung anung dapat kong maramdaman ngayon.