Cem elimi tuttu fakat ben baygınmışım cem öyle söyledi. Ve onun yanına gidip ona teşekkür ettiğimi söyledim bilmiyorum ama ondan hoşlandığımı ona nasıl söylecektim ! Yakınlarda deniz vardı üzerinde de büyük bir uçurum ailem o kadar çok sıkmıştıki beni şuradan kendimi atasım var dedim kendi kendime hadi ama zaten bunu yapamazdım. Sonra yüksekteki kayanın üzerine oturdum ve Cem geldi bunu söyleyebilirsin dedim kendi kendime.
"Cem !"
"Efendim ?"
"Eee..."
"Ve ayrıca orada ne yaptığını sorabilir miyim ?"
"Eee şey ya hadi ama sadece oturuyordum aaa!"
Birden elim kaydı fakat Cem'in yetişemeyeceği mesafedeydi.
"Cem yapma! Düşüncem fakat sana birşey olacak!"
"Hayır bekle gelicem!"
"Cem hayır sakın gelme seni seviyorum seni kaybedemem..."
Cem durakladı. Nasıl söyledim ben ? Sırası bile değildi ama Cem kısa sürede kendine geldi ve benim elimi güçlü bir şekilde tuttu ama sonunda çıkabildim fakat ayağım ağrıyordu. Cem ise
"Okulun sırası değil ayağın kırılmış olmalı, hastaneye gidiyoruz" dedi ve beni kucağında taşıdı. Sanki en mutlu günündeydim. Gülsem mi ? Ağlasam mı ? Bilemedim. Sonrasında hastaneye vardık beni aldılar ve alçıya aldılar. Cem ise benim yanımdan ayrılmadı. Çantasını unutmuştu, sanırım aşırı çok önemli bir şeyi vardı özür diledi ve çıktı ben ise gidebilirsin hiç sorun değil demeden bile toz olmuştu, ne olabilirdi ki içinde o kadar önemli ? Ben tek başıma gidemedim ailemi aradılar 1 haftanın ardından okula gittim fakat bir sorun vardı ?
