Kırık Kalbim'in Şiirleri

Kadere mahkum

Vazgeçtim hırslarımdan
Vazgeçtim gözlerinden
Vazgeçtim ben senin için her şeyden
Seni severken öldürdüm
Seni görürken kör oldum
Seni duymayı çok istedim ama sağır oldum
Ben hem kör hem sağır hem de dilsiz oldum
Sen sev diye  ama ne fayda ki!
Sen beni duymadın beni aşkın kızgın demiriyle yok ettin...
Bir eski masaldım senin için bir var bir yok

Duydum ama inanmamıştım
Şimdi farkettim ve şunu öğrendim:
Her aşk bir kitap gibi... başta parlıyor...
Muazzam ışıltısını sana bahsedip
Okumana izin veriyor ve sen
Bu parıltıya kapılıp kendini kaybediyorsun
Kitabı okumak için can atıyorsun
Amma ve lakin bu parıltı kabusa dönüyor
Aniden ve sen ki aşka koştuğun gibi
Aşktan kaçıyorsun oysa dur!
Aşk güzelliğini içinde saklıyor
Bazıları yalandan aşk diyor
Bazıları gerçekten sevip aşka kavuşuyor
Bazense aşk kadere inanıyor ve seni bırakıyor...
Ama her şey de hayır vardır denir ya aşk seni sadece beş dakikalığına bırakıyor...
Bu beş dakikayı 5 ay yada yıl ve ya 1 ömüre
Çeviren kaderden başkası değildir...
Senin aşka inandığın gibi aşkta kadere inanıyor
Kader severse seviyor, sevmezse sevmiyor
Kaderin bir mahkumu da
Aşk ve duygular oluyor...
Şimdi aşka kızma
Duygularına kızma
Aslında kadere de kızma şunu bil ki
Kader seni önce öldürüyor acıyla
Sonra en iyi şekilde aşkla sevindiriyor...
Kader senin kitabını yazayor
Kadere kızma ona ortak ol
Ve kendi hikayeni beraber yazın...