Nasa labas na ko ngayon ng isa sa mga paborito kong theater. 7:00 ang start ng show pero 7:05 na wala pa din yung hinihintay ko. I tried calling him but he's not answering. Napabuntong-hininga na lang ako. Ilang beses na ba kong inindyan ng lalaking to? Sa tuwing manonood kami ng paborito kong show e lagi syang wala!
"Sayang naman yung ticket ko!" sabi ko habang nakatingin sa dalawang ticket na hawak ko ngayon. Hindi ko nga rin maintindihan kung bakit dalawang ticket ang binibili ko at kung bakit hinihintay ko pa rin sya dito kahit alam kong hindi naman sya pupunta.
Since alam ko na nga na hindi sya pupunta, pumasok na ko sa loob. Third row sa harapan ang pwesto ko. Nag-umpisa na ang preliminary shows...
Blake is my childhood bestfriend. We are classmates since prep until college. Magkasundo kami sa lahat ng bagay... dito lang hindi. I love magic shows. At ayaw naman yun ni Blake. Sabi nya niloloko lang daw kami ng mga yun at ako naman uto-uto. Ayaw nya daw sumama sakin at maging uto-uto katulad ko.Yan ang madalas naming pag-awayan, at bandang huli ako pa rin ang humihingi ng tawad. As much as possible ayokong nag-aaway kaming dalawa. Ayokong mawala sya sa tabi ko... at alam ko sa sarili ko ang dahilan nun. I love him... since-- I don't actually remember when. I won't deny it, but if that'll cost our friendship better not to let him know about it. Alam ko namang hindi nya ko gusto katulad ng pagkakagusto ko sa kanya. Kasi nga diba, kung gusto mo ang isang tao handa mong tanggapin sya anuman ang gusto at ayaw nya? Ito lang ang hinihiling ko sa kanya pero hindi nya ko mapagbigyan.
"...And for our main event..." umayos ako ng upo. Heto na sya, my favorite magician.
"Let us all welcome... Apollo!!" nagdilim ang paligid katulad ng laging nangyayari kapag sya na ang nasa entablado. Hanggang sa nabuksan ang spotlight na nakatutok sa kanya. The usual magician outfit black tux with rose on his right chest, the hat and the gloves, and a half face mask. May takip ang upper part ng mukha nya that makes him look mysterious.
He took a bow. Tinanggal nya ang white gloves nya and remove his vest. Tiniklop nya ang sleeves nya up to his elbow. In just a moment he's holding cards. A card magic! I felt my phone vibrate from my pocket. Ayoko sanang magpaistorbo since nag-uumpisa na ang magic show pero chineck ko na rin and saw Blake's message.
'Im here at our favorite café. Meet me here.'
"We need a volunteer..." napatingin ako sa stage. May kasama na syang assisstant ngayon na nakabunny costume at naka-mask din.
"You..." napalunok ako ng laway. Ngayon ko lang narinig ang boses nya at bukod pa dun... sakin sya nakaturo. Hindi pa sila humingi ng volunteer noon, ngayon pa lang. At ako ang kauna-unahang volunteer na yun. Halos masilaw ako sa spotlight na nakatutok sakin ngayon. Pakiramdam ko ay nakatingin sakin lahat ng tao.
I felt my phone vibrate again. I looked at the screen and saw Blake's message again.
'Now.'
Napapikit ako. Im sorry but this is much important. I kept my phone and stood up. I felt like Im in a middle of my heart and brain.
----------
'Where the hell are you?'
I texted Blake. 30 minutes na kong naghihintay pero wala sya dito. I tried calling him again but he's out of reach. Napadukdok na lang ako sa lamesa. And on that moment, my tear fell.
"How can he do this to me?" I whispered while crying. I chose him over something I like so much but he did this. Bakit ba ginagawa nya sakin to? Ayoko na, sawang-sawa na ko sa ginagawa nya sakin!
---------
"Andreaaaaa!!!!" napalingon ako sa tumawag sakin. She's my classmate, Kim. Nasa ground kasi kami ngayon ng school since founding anniv. ng school namin.
