Έλα, Αργά. (Despacito)

Κεφ(1)

Το πάρτυ αρχίζει στις 8. Ωραία θα πάω 10 έτσι για το μπαμ. Ενώ ετοιμαζόμουν το τηλέφωνο χτύπησε.
Ήταν η ξαδέρφη μου η Γεωργία.

Γεωργια: Μην τολμήσεις και έρθεις μετά τις 9.Γεια.

Δεν πρόλαβα να απαντήσω και το έκλεισα.Η πουτ*** πως με ξέρει.
Εντάξει δεν έχει σημασία τι λέει αυτή Εγώ θα πάω 10.

10:00
Μόλις έφτασα στο κλαμπ όπου γινόταν το πάρτυ της ξαδέλφης μου.Γινόταν χαμός.Παντού αγόρια,ποτο,αγόρια και ποτο.
Μόλις έφτασα στα κορίτσια όλοι είχαν κάτσει σε τραπέζια στην παραλία από όπου και να πήγαινα στο πρώτο τραπέζι θα κατέληγα.Έριξα μια ματιά στον κόσμο και ήταν εκεί.Εκείνο το βλέμμα που κοίταζε πολύ αλλιώς από όλους τους υπόλοιπους.
Η ώρα πέρναγε αυτός δεν έκανε κάτι.
Έτσι είπα να περάσω καλά.Άρχιζα να χορεύω με άλλους να πίνω και να περνάω καλά.
Κάποια στιγμή ένιωσα κάποιον να με τραβάει από τον χορό.

Εγω: Ώπα φιλαράκι σιγά.
Αυτος: Είμαι ο Νίκος
Εγώ: Δεν νομίζω να σε ρώτησα ποιος είσαι.
Και έφυγα.

Καθώς πήγα στην τουαλέτα τον είδα να φασωνεται με την και καλά κολλητή του και εγώ τόση ώρα χόρευα με αυτήν. Δεν νευδιασα ίσα ίσα το γλέντησα. Γύρισα και περίμενα να γυρίσουν και αυτοί.Ο πιο πολύς κόσμος είχε φύγει και είχαν μείνει γύρω στα 10 άτομα. Όταν γύρισε αυτός αυτή δεν ήταν μαζί του είχε φύγει. Εκεί άρχιζε ο γύρος μου.
Μαζεμένη μια παρέα γύρω μου ανάμεσα και αυτός.

Εγω: Βαρετά πάρτυ.
Νικος: Είναι που δεν κάναμε κάτι γι'αυτό.
Εγω: Αν ήθελα σε είχα και το ξέρεις.
Νίκος: Χαχα είσαι καλή Εσύ.

Δεν του απάντησα.Ένιωθα το βλέμμα του από εκείνη την ώρα και μετά συνεχώς.Κάτι μου έβγαζε αυτός και το ένιωθα.