Nüklüer Çöl

Gitmemiz Lazım

O sabah uyandığımda her gün olmayan bir şey olmuştu. Ailem yanımda değildi. Uyandığım anda önce anneme seslendim ve ranzanın üstündeki kardeşime. İkisinden ses yoktu kalktım ve yavaşça koridora gittim ve tekrar seslendim. ses yoktu. artik emindim. Evde değillerdi. Aşağı inerken mutfaktan bir takırtı geldi. Çok korkmuştum ve tekrar kardeşime seslendim genelde soğukkanlı biriyim . Bu yüzden telefonumu almak için aşağıya indim hemen oturma odasına gittim ve telefonu aldım. Tam o sırada kedim Kebabı  gördüm. Kendi kendime mırıldanarak bir sabahta düzgün birşey yapsan dedim evde olan tek kişi kedim olduğuna göre oturup bekledim. Ama ne kadar beklesemde kimse gelmedi. Camdan dışarı baktım ve inanamadım kasaba bomboştu televizyonu açdım ve sadece bir kanal çalışıyordu. Kanalda atılmak üzere olan bir nüklüer bombadan bahsediliyordu neysek kurtulmak için  yapacaklarımızı söylediler

1.saglam yapılı bir yere yada bir sığınağı git

2.binanin bodrum katına saklan

Bulduğun herşeyi (atkı, ceket, bot vs) giyin.

3.patlamaya kadar bulabildiğim bütün kuru gıda ve konserveleri sakla

4.patlamaya kadar kendini ve yanındakileri güvenceli sığınaklara tut

5.patlamadan sonra seni alacak orduyu birliklerini bekle hiçbir şekilde dışarı çıkma cam havalandırma vs açma

Hepsini okuyup kedimi yanıma aldım ve kasabanın kütüphanesine gittim
Kütüphane kapısını açıktı içeri girdim ve birileri varmı diye seslendim
Yine cevap yoktu kütüphanenin mahzenine inmeden önce personel dinlenme odasına girdim yiyecek su ve bir hırka buldum. Hırkayı giydim. Kedime bakmanın extra yemek masrafı olduğunu düşündüm ve onu dışarı bıraktım. Tabi önce gitmedi ama kütüphaneden dışarı atınca birdaha giremedi mahzen girdim bana siper olacak şeyleri üst üste koydum ve patlamaya çok az kalınca oturup ağladım.ve o büyük ses duyuldu. Yere yattım  ve kafamı elimle örttüm yarım saat sonra  televizyon ve telefon hatları kesilince bende radyo aramaya başladım ama mahzen kocaman ve sıcaktı sabrettim. 3 gün sonra yiyecek stoğu bitti ve bir ses duydum radyoda ekip gönderilecek yerlerin isimleri arasında yaşadığım kasabada vardı.  Sevinmiştim ama hızlı olmaları lazım suyum yoktu. Ve işte kötü haber gelişti radyodan. Patlama bölgesine giriş ve çıkış yasaklanmıştı.

İlk gün sabahtan akşama kadar ailemi düşünmüştüm radyoda atılan bombanın kucak bir bomba oldugu söyleniyordu. Kalan eşya ve yemeklerini topladım ve dışarı cıktım.

2. BÖLÜM GELECEK