☆★1★☆

1.3K 61 21
                                    

Odamın camına konan bir güvercinin sesiyle uyandım. Annem hala uyanmamıştı. sıcacık yatağımdan kalkıp banyoya doğru ilerledim.Yeni uyandığım için kendimi çok sersem hissediyordum.

Elimi yüzümü yıkayıp salona gittim.Televizyonu açtım. Kanalları tek tek gezdim, hiç bir şey yoktu.Sonunda bir spor kanalındaki basketbol maçını izlemeye karar verdim.

Maçın en hayecanlı anı, nefesimi tutuyordum.Tamda Stephen CURRY üçlük sallamıştıki arkamda annemin sesini duydum

-Rüzgar oğlum ne bu sabah sabah yine mi basket maçı izliyorsun?

Al işte üçlük girmişti ama ben görememiştim.

-Offf anne ya, bak işte basketi göremedim.

Annemin asık suratının yerini birden bir gülümseme aldı.

-Kusura bakma Rüzar Bey.

Dedi .Suratındaki gülümseme bu sefer daha değişik bir biçim almıştı

-Anne Gölge yi uyandırda oda izlesin.

Gölge de benim gibi basket maçlarını severdi ama oynayamaz sadece izlemekle yetinirdi.

-Horul horul uyuyo, uyandırcaktım ama kıyamadım.

Dedi ve mutfağa kahvaltı hazırlamaya gitti.

Maç bitti oturduğum, yerden kalkmaya üşeniyordum. Gölge nin odasına gittim. Salak bebe, mal gibi yatıyordu. Arada bir de ağzından garip homurdama sesleri çıkartıyordu.

Üstünden yorganı çektim, ama bu onu hissetmemişti. Ayaklarını gıdıklamaya başladım, ama hala hiç bir şey hissetmiyormuş gibi yatmaya devam ediyordu.

Kafasını yavaşça kaldırdı. Dağılmış, uzun ve kıvırcık saçlarının arasından bana baktı.

-Saat kaç?

Dedi yorgun gözlerle bakarak.

-Bilmiyorum olum kalk hadi kahvaltımızı yapalımda seni biraz çalıştırayım.

-Neye çalıştırcaksın?

-Olum salakmısın, dün demedin mi?

-Ne demişim?

Harbi salaktı bu çoçuk 15 yaşındaydı ve benden iki yaş kücüktü ama birinci sınıf bebesi gibi davranıyordu.

-Beni basketbola çalıştır dedin ya.

Dedim bağırarak.

-Heee tamam ama önce bi isim var öğleden sonra çalıştırsan olmazmı?

-Olurda, ne işin var?

Dedim meraklı bir tavırla.

-Nabacan abi ya,

Dedi, yüzü kıpkırmızı olmuştu.

-Kızlamı buluşcan lan? Adı ne?

Merakım iki katına cıkmıştı.

-Hayır! belki! evet buluşçam, adı Burcu ama nolur anneme söyleme.

-Tamam söylemem, paraya ihtiyacın var mı ?

Dedim.

-Yok gerek yok, var param.

Dedi ve yataktan kalktı, telefonuna baktı bir şeyler yazıp banyoya gitti. Bende mutfağa annemin yanına gittim. Bir yandan patates kızartıyor bir yandan da radyodan sabah haberlerini dinliyordu. Masaya oturdum annem bana baktı

-Gölge kalktımı?

-Evet

Dedim.Annem çok iyi bir insandır, canım sıkın olduğunda beni anlar ve fazla üstüme gelmez. Ama bir o kadarda inatçıdır, belkide banada inatçilık annemden geçmiştir.

Babam? Onu hayal meyal hatırlıyorum. O zamanlar kaç yasımda olduğumu bilmiyorum ama, babam hep Gölge yi severdi ve ben bunu kıskanırdım. Annem bunu fark ederdi "sen ondan buyuksun" derdi, benim hala uzgun oldugumu gordugu zaman "bende seni severim " derdi

Ve hep kavga ettiklerini hatırlıyorum, Gölge ve ben hemen odamıza giderdik, Annemin güzel sesi düşüncelerime son verdi.

-Kahvaltıyı ben hazırladım masayıda sen kur .

Aklıma çok sinsice bir plan geldi, hemen Gölge nin yanına gitim

-Annem cagırıyor, masayı hazırlayacakmışsın.

Dedim. Gerektiğinde çok kurnaz olabiliyordum.

Gölge oflayarak mutfağa giderken bende televizyonu kapatmak için salona gittim.Televizyonu kapattım ve perdeleri açmak için cama yöneldim.Perdeyi açtım ve gördüğüm ilk şey bir adamın genç bir kızı dövdüğu oldu.

Ben BöyleyimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin