Forgive and forget [on hold]

Forgive and forget [2]

Forgive and forget [2]

by adik_ako09

BAAAAANNNNGGG!!

"ano yun?!"tan0ng ko sa kanila kahit obvious naman na tunog un ng baril.

Iniwan ko na sila sa labas at dalidali akong pumasok sa bahay.tinawag ko si yaya susan at bigla kong naalala...day off nga pla niya ngayon.hbang nagpapaakyad ako ng hagdan,knabahan ako bigla.parang may masamang mangyayari.nararamdaman ko un..pagkapasok ko sa kwarto nila mama(dun kasi nanggaling yung tunog ng baril)nagulat ako sa aking nakita..

0_0

0_0

si papa.kailan pa sya dumating?!akala ko ba nsa america xa at minamanage ung business namin dun?at teka bakit may hawak sya nun?!

"ian,anak"nagulat na tawag sakin ni papa.nabitawan naman nia ung hawak niang baril.wala ak0ng kaidedeya kung ano ang nangyayari.

Di ako kumibo.d ko kc alam kung anu ang aking gagawin.nagsalita naman ulit si papa.

"anak,pasensya kna.d ko sinasadya.patawarin mo ako."at napaluhod sya sa sahig.

"ha?bkt po?a teka.pa?c mama?nasa kitchen po ba?cge po.punta muna ako dun"

"ha?wala e.anu kasi...patawarin m0 ako,d ko sinasadya na mapatay ang mama m0.anak,patawarin mo ako.nagdilim ang paningin ko num.nalaman ko kc na ang mama m0-"

d ko na sya pinatapos sa sasbihin nia.natawa lng ako dun.napakaimposible naman nun diba?alam k0ng nagbibiro lang itong si papa.

"pa,wag na nga kayong magjoke jan.d naman po kayo kalbo e.tayo na po kau jan.baka madumihan pa damit niyo.bka mahirapan pa si yaya sa paglalaba niyan"mejo patawa kong sabi.

Lumapit na ako sa kanya.itatayo ko na sana sya pero nung malapit na ko e bigla akong natigilan.i saw my m0m lying on the floor.and guess what...she's bleeding.di ko malaman kung ano ang gagawin.tulala parin ako sa mga pangyayari.WTH is happening here?is this a kind of dream,?err..nightmare?!@*%$!shet!gisingin niyo na ako kung ganun na nga!!i punched myself 3 times.arrgggh!!its real..but..but..i cant believe this.i must do something.i know she'll survive.there's still hope.kailangan ko syang iligtas.

immediately called the ambulance.fuck!.antanga ko naman kasi e.kung hndi ko pnacarwash ang k0tse ko nadala ko na agad c mama sa h0spital.arrrggghhh!!

Hbng inaantay ko ang ambulance.i tried to wake up my m0m.

"ma.gcng.wg kaung susuk0.ill bring u to the h0spital.ma.wg nio k0ng iwan.kaya niyo yan.padating na po dito ang ambulance" umiiyak na ko nun.tumingn ako kay papa.hindi lng bsta simpleng tingin.tingin na pun0ng puna ng galet at pagkasuklam.kung nkakapatay lang talaga ang tingin.cgurado ako..patay na ang aking ama ngayon.

"anak im s0ri"

"S0RI?UN LNG BA ANG SASABHIN M0?WALA KA NA BA IBANG GAGAWIN?!AKALA M0 BA GANUN KADALI ANG LAHAT?!

"..."my father starts to cry.

Kala nia cguro maawa ako sa kanya.pero nagkakamali siyaa.mas lal0 ak0ng nagalit sa kanya.di ko na napigilan ang sarili ko.i punch him hard in the face.

Paaaakkkkk!

hindi ako nak0ntent0 sa isa.sun0d sunod ko syang sinuntok hangga't maub0s na ang lakas ko.

I hate my father.hindi ko alam kung anung katangahan err..kadem0ny0han ang pumas0k sa utak niya at nagawa niya it0.

"anak,tama na.let me explain,please.hndi ko naman talaga ito sinasadya"

galit na galit ako sa kanya.pakiramdam ko sasabog na ko sa galit!>:-(

"EXPLAIN?ANONG IEEXPLAIN MO HA?DEMONYO KA!KITANG KITA NAMAN KUNG ANO ANG GINAWA MO KAY MAMA.TANG*NA NAMAN OH.TINANGKA MO SYANG PATAYIN AT NGAYON DI NATIN ALAM KUNG MABUBUHAY PA SIYA.DI KITA MAPAPATAWAD TANDAAN MO YAN PAG MAY NANGYARI PA KAY MAMA.!!!T_T

"anak.patawarin mo ako...patawarin..mo ako."

"THANKS DAD!!FOR GIVING ME THE BEST BIRTHDAY GIFT EVER!>:( >:( :'(

tumakbo na ako palabas ng kuwarto bago pa siya makapagsalita.narinig ko na rin kasi ung ambulance s labas.lalo lang akong nagagalit sa kanya pag naririnig ko ang boses nia.buhat buhat ko na ngayon si mama.hindi pa huli ang lahat.alam ko.nararamdaman ko pa ang kanyang paghinga.mom will surviue.she can make it.di pa niya oras.marami pa syang dreams para sakin.kailangan ko siya.hindi ko ata kakayanin kung mawawala sya.

Nasa labas na ako ng bhay at nakita ko na ang aking mga kabarkada na parang nagulat sa kanilang nakita.pero mamaya ko na lang sa kanila ikwekwento ang lahat.ang importante ngayon ay madala ko na si mama sa ospital sa lalong madaling panahon.

"kurt,dalin na natin si mama sa ospital.masama na ang kondisyon niya"

dalidali naman kaming sumakay sa ambulance ni kurt.susunod nalang daw ang barkada.

Nakarating naman agad kami sa ospital ngunit...wala na sya..wala na tlga..iniwan na niya ako.hindi ko na talaga alam kung ano ang mangyayari sa akin sa kabila ng mga nangyari.:'((

dumating ang araw na inilibing na si mama.simula noon,hindi na ako masyadong lumalabas ng kwarto ko.nandun lang ako.nagiisip isip..umiiyak..mga 1 buwan din akong absent sa school nun.pero naisipan ko na hindi matutuwa si mama pag nakita niya ang kanyang anak na ganito.kaya ginawa ko ang lahat ng paraan para bumalik ako khit papano sa dating ako.pero di ko parin tlga mtanggap ang lahat.

to be c0ntinued..

flashback parin po ayang scene na yan.hehe.