Masterpiece

Prologue

Masterpiece /n/ a work done with extraordinary skill; the greatest work of a person.

They say when we were born, a name was shouted from heaven to earth, kasabay ng unang paghinga mo sa labas ng sinapupunan ng iyong ina. And that name would stay with the winds, hanggang sa mahanap siya ng taong, nakatadhana para sa kanya.

I believe in destiny. Sabi ni Rollo May, destiny is inevitable. You are stuck with it forever. And death is the destiny of everyone. Oh, don't get me wrong. I'm not a pessimist. Sabi kasi nila, if you learn how to die you will learn how to live. Siguro, kung alam mong may hangganan ang lahat, you'll do everything to make the most out of it. You can always make up for almost everything but not with your life. I'm not a self actualized individual, and I'm far way of it, pero naniniwala ako na dapat bago ka magmahal ng ibang tao, mahal mo muna ang sarili mo. Before I drown on my complex dramas, lets go back to what I am saying awhile ago. Destiny. Ayun, may mga bagay naka tadhana na para sa atin, we can never chose our parents. Ipinanganak tayo sa taong hindi natin pinili, lumaki tayo sa bahay na hindi naman natin hiniling sa buhay na hindi naman natin, ipinanalangin. Gusto man natin o Hindi wala naman tayong magagawa kung Hindi sabayan nalang ang alon. Pero wait, sabi din pala ni Rollo May, We have the freedom to choose. Ayun! So sinunod ko siya, I follow what my heart desires. I'm so inlove with Poetry. Maybe I was born to be fond with letters and words. Siguro yun ang paraan to to cast away all my rants about the world. I can write what I want, and I can go to places where my imagination can put me.

Oh! I forgot to introduce myself. I'm Astrana Kassandra Padilla. Astra means star. But they call me Ana, my close friends call me K. Whatever they call me okay lang naman. I love my name, because that's the only thing I can call my own. Sabi ng Dad ko they name me after a star kasi daw ako ang liwanag ng buhay nila ni mommy. I'm he's one and only princess. But he was a liar. I used to believe in destiny the other way around. Yung may nakatakda para sayo, yung may taong darating na pupuno ng mga pagkukulang ng mundo. We almost had a perfect family. Almost.

Ganun naman palagi diba, yung akala mo perfect na pero hindi naman pala. Yung akala mo magtatagal pero panandalian lang. My parents are called destiny. Sabi nila, nakatadhana sila para sa isat-isa. I was too stupid that I myself believe na mayroon ding taong nakatadhana para sa akin. I used to believe in love, not until I found out that my Dad, was having an affair with another woman. Sinaktan niya ang mommy ko, at dahil sa ginawa niya nagbago ang lahat. Simula ng araw na iwan kami ng daddy ko, isinumpa ko na hindi nako maniniwala sa pagmamahal. HINDI na ako magmamahal. Because love ruined my family. Love destroyed my mom. At dahil doon, muntik nadin akong masira. Mabuti nalang my bestfiend is with me all along .

"K, ano ba nakikinig kaba? nakakaloka ko kanina pako daldal ng daldal wala naman pala kong kausap" nabalik ako sa wisyo ng marinig ko ang matalik Kong kaibigan na si Joe.

Mabuti nalang at simula pa noon kasama ko na si Joe. Siya yung sinasabihan ko ng kung ano-ano. Masaya. Malungkot. Kalokohan. Kahit ano. Hindi niya ko iniwan.

"H-huh? I'm sorry, what is that again?" tanong kong muli sa kanya. He chuckled. At kinamot niya ang kanyang batok. Hala nakukunsime nanaman siya.

"Hey! Ano na nga?" dagdag ko nung patawa-tawa lang siya at hindi sumasagot.

"Sabi ko maganda ako!!" hinapas ko siya ng kaunti sa kanyang braso. Kalokohan talaga nito!

" Naman e! Kaninis to!" Pagmamaktol ko habang tinititigan ko siya ng masama. Hindi na naman kasi siya sumasagot ng tama.

"I'm just talking about my new lover, K. Omygahd he's so handsome. Tapos yung Abs niya jusko, hindi ko na kailangan ng kanin. Yun palang solve nako" kinikilig niyang turan, sabayan mo pa ng kanyang pagtili. Napaka. Hay napaka landi talaga. By way he's gay pala.

Binigyan ko siya ng fake smile, atchaka nako tumayo upang magbihis. Pupunta kasi kami sa bahay nila, dahil gusto daw akong makitang mommy niya. Yes! Sobrang close ko sa family nila, kulang nalang, mag pa process na sila ng adoption paper pala, maging totoong anak na nila ko. And he's close to my mom din, mama ang tawag niya dito. Mas close pa nga sila kaysa sakin e. Pero naiinis ko sa kanya. Diko alam kung bakit, sa tuwing binabanggit niya ang mga lalaki niya naiinis ako.
----
"Kassandra...." salubong ng mommy niya sakin. Niyakap niya ko ng mahigpit at pinaghahalikan sa mukha.

"Ma, easy ka lang. Kawawa naman tong si K, at may balak kapa talagang agawin siya sa kin ha?" natatawang sabi ni Joe, habang hinihila niya ko palayo kay mama Rose.

"Nagseselos na talaga ko niyan e. Eh mas close pa kayo sa'kin" then he laugh. At pinagpatuloy ang paghila sa akin.

" Ano ka ba naman Tuy, namiss ko lang tong si Kassandra, e hindi mo na kasi siya dinadala dito." Si mama Rose.

Nagtagumpay si Joe na Mahila ako Kay mama Rose at kaagad niya Kong, niyakap sa kanyang mga bisig. Ayan na naman siya, sobrang clingy niya sakin. Kung hindi lang to bakla, pagkakamalan ko na talaga tong may gusto sakin e..

"Joe.. Let me go! Ikaw ah! Crush mo talaga ko" I joked.

"Talaga lang ha" sabi niya habang kinikiliti ako sa tagiliran.
"Hey stop! I can't breath"

Tahimik lang kaming pinagmamasdan ni mama rose habang kapansin pansin ang abot tenga niyang ngiti. Kung hindi niyo natatanong, gusto niya ko para Kay Joe. Gusto niyang magpakasal kami at bumuo ng pamilya. Parang shunga lang ang mama no? Kahit kailan hindi mangyayari yun. Hindi. I don't believe in love. Tsaka bakla si Joe. Baklang bakla.

"Hay, nako. Tigilan niyo ngang dalawa yan! Hindi pa kayo kasal. Baka mapaaga ang pagdating ng apo ko niyan ah" patawa tawa pa siya habang sinasabi yan.

"Yuck nay! Pero Malay mo." tumitig siya sa akin" Kaya, ikaw wag kung ano ano pinag gagawa mo, papakasalan pa kita" sabay haplos sa mukha ko.

"eeww, stop! Nakakadiri ka" sabay tulak sa kanya palayo. " Mama, let's go. I miss your sopas" sabi ko sabay takbo papunta sa kusina.

"Papakasalan pa kita"

"Papakasalan pa kita"

"Papakasalan pa kita"

Possible kayang mangyari yon!? Malabo. Malabo po sa putik. I don't believe in love. Hinding-hindi.

Itutuloy...

A/N
My first. Trial and error lang. Thank you!