<3 WiShInG LoVE <3

517 10 3
  • Dedicated kay Jehan Karim Engcang
                                    

I woke up this morning so blue...

Ugh, may klase na naman. NAKAKAINIS!

After an hour and a half...

So... nasa school na ako ngayon.

Mabilis ba?

Hmm...

“Marz?” tawag sa akin ng familiar voice.

I turn around and saw –of course- jillian. One of my best friend.

Nakasandal lang ako sa corridor that time.

Nakaharap ako sa malawak na soccer field ng school namin. Nag-aabang ng shooting stars kahit tirik ang araw.

Surprisingly, matamlay ako ngayon. Ewan ko. Di ko alam kung bakit. Basta ganoon!

“Himala ata! Tahimik ang kapaligiran!” sabi ni jill while putting her bag on the corridor. Di pa bukas ang room namin eh!

I pouted. then sighed.

“Huy! May problema ba tayo d’yan? Baka may balak kang magshare... makikinig ako.”

“Wala...” sagot ko.

“Wala ba talaga o wala nalang? Ano ba? Bakit tahimik ka? That’s so not you, my dear!”

“Wala talaga. Bored lang siguro ako.” sagot ko. ‘di ko alam. Amaw nouh? Bored ako, matamlay, am not myself and I don’t know why.

One of the days... Tsk! Tsk! Tsk!

“Me ganoon? Ang aga mo naman para mabored?” sarcastic niyang sabi.

“yeah, unfortunately!” Matamlay kong pagsang-ayon sa kanya.

“hahaha! He was so HOT and everything. But...” narinig pa naming sabi ni trish when she and her so-called-group pass by. By saying HOT, she means patrick.

As useless, sa C.R. na naman ang punta nila. Kasama na sa routine nila yun. Bago pumasok sa klase, pupunta talaga sila ng C.R. para magpaganda.

FYI, i hate that girl. Because I wanted to be like her. Beautiful, smart, and famous. Plus, she had patrick! The hearthrob of our campus.

Actually, kababata kami ni patrick... ever since we’re kids, gusto ko na siya. Umibang level lang when we reach high school.

“Teh, by the looks in your face, alam ko na ang iniisip mo. Tama na! Tama ng kaka-ilusyon mo kay patski... di ka kagaya ng tipo niya. And-...”

“Alam ko. Maganda sila. Ako hindi!” ang masaklap na pagtanggap ko sa katotohanan.

“Hey, that’s not true! Alam nating pareho na you’re far better than they are. Really! Halika na nga. Kanina ka pa emote ng emote d’yan eh! Bago pa ako mahawa sa’yo, ipasok na natin ‘tong mga bag natin, ano.” Jill said.

In the classroom, jill seated just in front of me.

Minutes later, our adviser started our class by choosing a leader for the opening prayer. Then, started discussing about certain matters. While, talking, Trish and her so-called-group entered the room with their bags still on their shoulder. Kung makalakad pa sila, parang nasa fashion show lang tapos nasa kanila nakasentro ang atensyon. Such a pabida!

&lt;3 WiShInG LoVE &lt;3Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon