Oldtimers And Newcomers

(1) The Last day in Seattle

Ήχος ξυπνητηριού iPhone....
Άλλη μια μερα ξημέρωσε. Αλλα κάποια ξεχωριστή μερα. Αυτη θα ηταν η μερα που θα άλλαζαν ολα. Έκλεισα το ξυπνητήρι για να μην ξυπνήσω την Megan. Συκωθηκα και πήγα στο σαλόνι. Άνοιξα τα παράθυρα και μπήκε κάθαρος αέρας μέσα στο σπίτι. Μετά πήγα στο μπάνιο. Κοιτάχτηκα στο καθρέφτη και είδα τον εαυτό μου τελείως διαφορετικό. Άρχισα να χαμογελάω. Ήξερα οτι θα φύγουμε απο αυτο το πανεπιστήμιο και θα πάμε σε αλλο καλύτερο. Αυτο ηταν κάτι υπέροχο. Δεν πέρναγαμε καθόλου καλα στο προηγούμενο. Αλλα δεν επρεπε να σκέφτομαι τέτοια πράγματα σήμερα. Πήγα στην κουζίνα και έφτιαξα πρωινό και για τους δυο μας. Τα αφίσα στο σαλόνι και πήγα και ξύπνησα την Megan. Η πρώτη αντίδραση της ηταν να χαμογελάσει και η δεύτερη να με αγκαλιάσει. Ημασταν και οι δυο τοσο χαρούμενοι. Πήγαμε στο σαλόνι και αρχίσαμε να τρώμε. Ταυτόχρονος οπως πάντα αρχίσαμε να μιλάμε.......

- Nick: Πως σου φενεται που σήμερα θα αλλάξουν ολα ?
- Megan: Ειμαι τοσο χαρούμενη. Δεν μπορω να το πιστεύω οτι θα πάμε στο πανεπιστήμιο και θα πάρουμε το χαρτί για να φύγουμε.
- Nick: Ναι ειναι κάτι πολυ ωραίο. Σε δυο βδομάδας μετακομίζουμε στο Los Angeles
- Megan: Ναι ειναι τέλειο !! Τέλος τα ψέματα, τέλος οι υποκρισίες, τέλος οι ψεύτικες αγάπες.
- Nick: Ναι ολα αυτά θα τελειώσουν. Μην ανησυχείς ( και την αγκαλιάζω )
- Megan: Το ξέρω. Είχαμε περάσει δύσκολα και αυτά τα χρονια δεν τα θέλω πίσω. Θέλω μια καινουρια ζωη.
- Nick: Σε καταλαβαίνω και εγω το ίδιο. Να σου πω σήμερα σε θέλω δυνατή και ετοιμη. Κια δεν θέλω να σκέφτεσαι τέτοια πράγματα.
- Megan: Εχεις δίκιο. Όχι άλλες αρνητικές σκέψεις. Να σου πω τι ωρα μας εχουν πει να πάμε ?
- Nick: Άκου όταν τους πείρα τηλέφωνο μας είπαν κατα τις 11. Τώρα ειναι 10 Νταξει έχουμε μια ωριτσα ακόμα. Καλό θα ηταν σιγά σιγά να ετοιμαστούμε
- Megan: Τέλεια.

Η ωρα σχεδόν είχε φτάσει. Είχαμε ετοιμαστεί και θα επρεπε να πάμε για τελευταία φορά εκεί. Και έτσι πήραμε την απόφαση και φύγαμε απο το σπίτι. Βγήκαμε έξω και μπήκαμε στο αυτοκίνητο της Megan. Το σχολείο στο οποίοι πήγαιναμε ηταν ένα τέταρτο με το αμάξι. Όταν οδηγάνε την έβλεπα οτι είχε άγχος. Λίγες φορές είχε άγχος η Megan και αυτο δεν κρινόταν. Την έπιασα τι χέρι που ηταν στο τιμόνι, με κοίταξε και ηρεμισε. Ο ένας κατάλαβαινε τον άλλον μόνο με μια κίνηση. Μετά απο λίγο φτασαμε. Η Megan πάρκαρε αλλα δεν την έβλεπα και πολυ καλα. Ηταν σαν να μην ήθελε να βγει απο το αμάξι. Βγήκα εγω όμως πρώτος πήγα στην άλλη πλευρά του αυτοκινήτου που ηταν η πόρτα της Megan. Άνοιξα την πόρτα και της ειπα " δώστε μου το χέρι σας μεγαλειότατη " και με χαμόγελο μου δίνει το χέρι της και την τραβάω έξω απο αμάξι. Κοιταχτηκαμε και μπήκαμε μέσα.

Κοιταχτηκαμε και μπήκαμε μέσα. Αρχίσαμε να περπατάμε στους γνωστούς διαδρόμους κάτι που δεν μας άρεσε καθόλου. Ανεβήκαμε στο πρώτο όροφο και αρχίσαμε να βλέπουμε κάποια γνώριμα πρόσωπα. Καποιους που δεν θέλαμε να ξανα δουμε. Μας κοίταζαν "στραβά". Απο την μια ηταν χαρούμενοι που φεύγαμε αλλα απο την άλλη ηταν και κάποια άτομα που μας αγαπούσαν. Η Megan πήγε προς την φίλη μας την Lena την αγκάλιασε και εγω της έκλεισα το μάτι. Μόνο αυτη η κοπελα ηταν καλή ολοι οι άλλοι ηταν οτι χειρότερο. Τελικά φτασαμε στο γραφείο του διευθυντή.

- Nick: Καλημέρα κύριε
- Principal: Καλημέρα παιδια. Καθίστε να μιλήσουμε ( και εμείς καθόμαστε )
- Megan: Θέλετε να μας πείτε κάτι ?
- Principal: Ναι. Ειστε σίγουροι οτι θέλετε να φύγετε ?
- Nick: Duh
- Megan: Ναι είμαστε σίγουροι.
- Principals: Εντάξει δεν μπορω να σας πιέσω ούτε να σας πω να μείνετε. Εσείς ξέρετε. Ορίστε πάρτε και το χαρτί της μεταγραφής σας. Ελπίζω να περάσετε όμορφα.
- Nick: Ααα τέλεια ευχαριστούμε !
- Principal: τίποτα δικιά σας απόφαση ειναι

Και έτσι ειμασταν ελεύθεροι. Πήραμε το χαρτί και φύγαμε γεμάτοι χαμόγελο. Μπήκαμε μέσα στο αυτοκίνητο και βάλαμε τέρμα την μουσική και η Megan άρχισε να τρέχει. Ειμασταν σίγουροι οτι η ζωη μας θα γινόταν πολυ καλύτερη ξέραμε οτι η ζωη τώρα ξεκινά.......

Λοιπόν παιδια. Αυτη ειναι η καινουρια μου ιστορία. Ειναι τελείως διαφορετική απο την προηγούμενη που έγραψα. Ειναι η πρώτη μου απόπειρα να γράψω τέτοιου είδους ιστορίας. Ελπίζω να σας αρεσει. Περιμένω τα σχόλια σας σίγουρα γιατι θέλω να δω πως σας φενεται. Μην ξεχάσατε να ψυφιζετε ❤️❤️. Το επόμενο κεφαλαιο θα ανεβεί την επόμενη βδομάδα.