Κεφαλαιο 1

10 1 0
                                    

Αχιλλέας POV

Σήμερα έχω ξυπνήσει απο τις 5.30 το πρωι. Εχω πολύ άγχος για το meeting με τους αντιπροσώπους της εταιρίας Mernax. Είναι πολύ κρίσιμο meeting διότι μπορούμε να γλιτώσουμε την χρεοκοπια εαν καταφέρουμε να κλεισουμε την συμφωνία συνεργασιας. Μετα τον θάνατο της μαμας τα κέρδη της εταιρίας αρχισαν να παίρνουν τον κατήφορο. Πριν το θάνατο της μαμας ο πατέρας ηταν επικεφαλής της εταιρίας όμως τα τελευταια δυο χρόνια της απουσίας της το μονο που κανει είναι να πηγαινει απο μπαρ σε μπαρ και να μεθαει. Ο μεγαλυτερος αδερφός μου μας παράτησε λίγο αφού πεθανε η μαμά. Κανεις δεν έμεινε να αναλάβει την εταιρία εκτός απο μένα...Και είχα υποσχεθεί στην μητέρα μου οτι θα προστατεύω την εταιρία μέχρι το τέλος. Και αυτό θα κανω, θα κάνω τα παντα για να την επαναφερω στην αρχική της κατασταση.Για να το καταφέρω αυτό όμως πρεπει να παραμείνω ήρεμος.

Μόλις μπήκα στην εταιρία κατευθυνθηκα προς την ρεσεψιον και ζήτησα να με ενημερώσουν όταν φτάσουν οι αντιπρόσωποι της Mernax  και να τους οδηγήσουν στην αίθουσα συσκέψεων. Αμέσως μετα κατευθυνθηκα στο γραφείο μου και κλειστηκα εκεί. Μου αρέσει να κλεινομαι στο γραφείο μου όταν είμαι στρεσαρισμενος ή έχω προβλήματα γιατί έχει απίστευτη θεα. Πολλές φορες κάθομαι και χαζευω τους πολυσύχναστους δρόμους την Νεα Υόρκης με τα αυτοκίνητα και στεφτομαι τους διαφορετικούς ανθρώπους που ζουν σε αυτή την πολη και ποσο διαφορετικές είναι οι ζωές μας. Σκέφτομαι οτι παντα θα υπαρχουν και ατομα με χειρότερα προβλήματα απο μένα και υπενθυμιζω στον εαυτό μου οτι είναι στο χερι μου να αλλαξω την κατασταση αυτή. Πολλες φορες όμως οτι και να σκεφτώ καταλήγει σε αδιέξοδο. Μονο και να ηταν εδώ η μαμά μου θα ήξερε τι να κανει. η μητέρα μου ηταν δύναμικη γυναικα, που έπιανε την πέτρα και την εστυβε, αληθινός μαχητής και τα έβαζε με οποίον ηταν εναντιον αυτής και της οικογένειας της. Μπορεί σε πολλές οικογένειες να ισχυει οτι οι πατέρες είναι οι βράχοι σε μάθε οικογένεια αλλά στην δικιά μας ηταν η μητέρα μου. Το χτύπημα της πόρτας με επανέφερε στην πραγματικότητα.

-Πέραστε.
-Κύριε Αγγέλου έφτασαν ο κύριος Heiser και ο κύριος Morris, βρίσκονται ηδη στην αίθουσα συσκέψεων.
- Ερχομαι αμεσως, απάντησα βιαστικά.

Μετα μια δυωρη σύσκεψη με τους αντιπροσώπους του Mernax καταφέραμε να βρούμε μια μέση λύση και αποδέχτηκαν την προταση για συνεργασια.Μετα το meeting έφυγα με ανακούφιση από το δωμάτιο σαν ενα βαρος να εφυγε απο πανω μου. Μάλιστα αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε ενα πάρτυ το οποίο θα γίνει στην δική μας εταιρία για να γιορτασουμε την συνεργασια μας και θα γίνει το επόμενο Σάββατο. Πρεπει μετα να ανακοινωσω τα νέα στα στελέχη της εταιριας αλλά πρωτα πρεπει να παω στις αποθήκες. Αφού κατεβηκα τις σκάλες ειδοποιησα τον Τζέικ και τον Νταν στην ρεσεψιον να ενημερωσουν όλα τα στελέχη και τους υπαλληλους να συγκεντρωθούν στην κεντρικη αίθουσα μετα το μεσημεριανό διαλλειμα. Καθως κατευθυνομουν προς την έξοδο με ειδοποίησε ο Μαρκ, ένας απο τους υπαλλήλους, οτι οι δημοσιογράφοι ηταν κοντά και θέλουν αν μαθουν λεπτομερειες για την σύσκεψη. Αμέσως άρχισα να τρέχω προς την πόρτα για να προλαβω να τους αποφυγω όμως την ωρα που πήγα να ανοιξω τη πόρτα ένιωσα καποιον ή μαλλον καποια να πέφτει πανω μου. Οτάν είδα τι ηταν συνειδητοποίησα οτι έπεσε πανω μου το πιο ομορφο κορίτσι που είχα απλώσει τα ματια μου. Το πρωτο πράγμα που είδα ηταν τα ματια της.Τα γαλανά ματια της που είχε μια δόση πράσινου και λιγο καφε. Ποτε δεν είχα δει τόσο όμορφα ματια. Ισως φταιει οτι δεν δίνω σημασία κιόλας. Δεν λέω οτι δεν έχω δει όμορφες γυναίκες. Εχω δει πολλές όμως μου είναι αδιαφορες,αλλά αυτη είχε κάτι ξεχωριστο. Μόλις κοίταξα τα ματια της ένιωσα ενα γνώριμο συναίσθημα, μια ζεστασιά. Οταν συνειδητοποιησα οτι την χαζευα και επανήλθα στην πραγματικοτητα, ξεροβηξα. Το πρόσωπο της πήρε ενα κοκκινο χρωμα και αμέσως ζήτησε συγγνώμη και σηκώθηκε και έφυγε. Στο αυτοκίνητο καθώς πηγαινα στις αποθήκες ηταν κολλημένη στο μυαλό μου. Ημουν σίγουρος οτι αυτή την κοπελα θα την ξαναεβλεπα.

Fight for MeWhere stories live. Discover now