You're a Monster

Chapter One

Tok Tok Tok

"Come in "

I opened the door the moment i heard him .

" Here's your coffee sir "

"Awww thank you Kaye. Kumusta pala ung pinapagawa kong reports sayo? Tsaka may naka schedule ba kong meeting later? "

" Your welcome sir. Wala po kayong naka schedule na meeting mamaya
sir"

"Yes! Makakauwi ako ng maaga! again thank you Kaye. Pwede ka nang bumalik sa trabaho mo "

"Ok sir"

Lumabas na ko ng office ni Sir Zoren Alfuego. Siya ang may ari ng kompanyang pinagtatrabahuhan ko ngayon. May ari sila ng mga malls, food chains, motorparts and many to mention pa. Kaya lang ilang buwan na lang ang ilalagi ni sir dito sa kompanya kasi sabi nya gusto nya na lang daw mag relax. Bale ang magiging kapalit nya ay ang anak nitong panganay na si Sandrino Alfuego.

Ayy by the why, hindi pa pala ako nagpapakilala. Im Kaye Rodriguez,23 years old at nagtatrabaho ako bilang secretary ni Sir Samaniego.

Nakakalungkot nga kasi aalis na si sir. Para ko na syang tatay, sobrang bait nya kasi eh. Kada may problema ako financial man o personal palagi nya akong tinutulungan kaya malaki ang utang na loob ko sa kanya.

Sina mama at papa dun na sa America namamalagi kasama ng isa ko pang kapatad na si Shantall. Mas matanda ako sa kanya ng tatlong taon.

Natatandaan ko pa nung bago sila pumuntang America

-flashback-

" Anak ayaw mo ba talaga sumama samin ng mama mo sa America?"-dad

" Oo nga naman anak para sama sama sana tayo "mom

" Mom alam nyo naman po ang dahilan kung bakit ayaw ko pong sumama diba? Hindi na po talaga kami magkakasundo ni Shantalle mom. Alam nyo naman po yung nangyari noon "malungkot na sagot ko sa kanila.

" Anak, kalimutan nyo na yung nangyari noon. Magkasundo na kayo. Magkapatid kayo kaya dapat di nyo pinapatagal ang mga ganyang bagay. Kami ng dad nyo ang nasasaktan eeh"maluha luhang sabi ni mom.

-present-

Hayyy tama naman talaga sina mama at papa eeh. Kaya lang sobrang sakit kasi nung ginawa ni Shantall sakin dati.

Hindi naman na ako galit sa kanya kaya lang di ko talaga maiwasang hindi masaktan pag naaalala ko yung nangyari dati pag nakikita ko sya.

.....

" Ahm Kaye, oras na, di ka pa ba uuwi? " sir Alfuego

" Ha anong oras na po ba sir? "

" Mag si 6 o'clock na ng gabi hija "

"Ay ganun po ba sir. Sige po mauna na po kayo tatapusin ko muna po yung mga reports ko "

"Oh sige hija. Ingat ka sa pag uwi ha. And by the way next month magttrain na dito si Sandrino. I want you to accompany him ok? "

"Napabilis ata sir? Akala ko po bang 3 months pa po kayo dito ?"

Kasi ang sabi nya nuon 3 months pa sya dito para maayos nya lahat ng dapat ayusin bago nya ito ipaubaya sa anak nya.

"Yes, pero syempre dapat ko na rin turuan si Sandrino ng sa ganun di sya mahirapan mag adjust dito. "

"Ganun po ba sir? "

"Yes dear. Sabagay wala naman akong pwede pang ituro sa batang yun dahil sobrang talino nya. Daig pa nga namin ang nasa court hearing pag nag uusap kami. Dapat lahat ng sasabihin mo pinag iisipan mo muna. Hahaha kanino kaya nagmana ang batang yun"

"Ay sir mukhang nakakatakot yung anak nyo ha "

Biro ko

"Haha slight lang naman hija . Kaya nga tuturuan ko sya ng good manners eeh... Sobrang sungit kasi nung batang yun. perfectionist kasi sya masyado"

I gulped. Naku po mukhang mapapalaban ako dun sa isang yun aaah.

"Pero wag kang mag alala, alam ko naman na magkakasundo kayo "

Sana nga po... sana nga....

9:30 pm

Hayyy sa wakas natapos ko na rin tong reports ko.

Oh shit! 9:30 na pala. Hindi ko napansin ang oras aah.

Niligpit ko na ang mga gamit ko para makauwi nako.Sumakay ako ng elevator pababa.

Ting!lumabas nako ng elevator.
Naglalakad nako sa may basement nang parang naramdaman ko na may nagmamasid sakin?

Multo? Nah? Im not fan of those things. Besides Im not scared of them. Sabi nga nila matakot ka sa buhay wag sa patay.

Hinalungkat ko ang laman ng bag ko. Checking if I brought my bestfriend.

Nung nahawakan ko na ito ay sakto namang bumungad sa harap ko ang isang lalaking nakaitim.

Babarilin nya sana ako pero mas mabilis ang mga kamay ko.

Bull's eye!

buti nalang lagi kong dala tong silencer ko.

Nagtataka siguro kayo kung bakit kalmado lang ako no?

Well sanay na kasi ako. Bata pa lang ako ay marami ng nagtatangka sa buhay ko. Nung una ay natakot ako pero sabi nila mommy ay normal nalang daw ito sa panahon ngayon. Tinuruan din nila ako ng self defence at kung pano bumaril.

Nung una binalewala ko yung mga pagtatangka nila sa buhay ko. Pero habang palaki ako ng palaki ay padami na ng padami at dumadalas na ang insidenteng ganito.

Kapag naman tinatanong ko sina mama ay may kulang sa mga sagot nila. I guess I need to figure it out by myself.

Buti nalang at medyo tago dito sa part kung nasaan ako kaya hindi kita sa cctv.

Inistart ko na ang kotse ko at nagdrive nako pauwi sa inuupahan kong bahay. Ayoko ko kasi sa condo unit ko. Ang iingay kasi ng mga kapitcondo eeh.

After ilang minutes ay nakarating narin ako sa bahay. Nagluto lang ako ng pancit canton at itlog. Naubusan na kasi ako ng stock. Nakalimutan kong mag grocery.

Pagkatapos kong kumain ay dumirecho na ko sa kwarto ko para matulog. Ganyan lang palagi ang routine ko.

BORING. Yan lang ang masasabi ko sa buhay ko ngayon.

.....

"How could you ??!!"

"Please Ate Kaye, pabayaan mo na kami ni Shawn! Hindi mo ba naiintindihan? Hindi ka na nya mahal! Ako na! Ako na ang mahal nya ngayon"

PAK!

Lahat. Lahat binigay ko sa kanya. Mga kalokohan nya kinunsinti ko. Mga luho nya binigay ko. Tapos..., tapos ito lang ang igaganti nya!

"Hey Shawn! Explain please. Im begging you huhuhu. Just explain everything and i will still believe you. Just a word please. "

"Im sorry Kaye but were done "

"No Shawn please... No dont leave me... Shawn no!!! "

Shawn!! Aissht panaginip lang pala. May naramdaman akong basa sa pisngi ko. Umiyak na naman pala ako ng di ko napapansin. Tumongin ako sa orasan sa tabi ko. Hating gabi pa lang pala.

Binuksan ko ang tv. Napatulala ako sa taong iniinterview ni Boy Abunda ngayon.

How? How can i forget you if everytime i open this f*cking tv i will see your handsome face.

Pakshet naman oo..Pinatay ko na ang tv at binato ang remote

Shit. After all this time, I can still feel the pain.

...

end of chapter one. hope you like it guys . have a nice day :)